Doraemon Nobita no BIOHAZARD [โดราเอม่อนกับโนบิตะตะลุยโลกไบโอฮาซาร์ด]: โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 33]

ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา เจ้าของบล็อกกำลังติดเกมส์งอม... ก็เพื่อปั่นเลเวลกิลด์ RainbowFallen ในเกมส์ Aura Kingdom Server Siren นั่นเอง ซึ่งตอนที่กำลังโหลดแพทช์ใหม่ ก็อาศัยข่วงเวลานี้มาเขียนเนื้อเรื่องส่วนที่ 33 ต่อ หลังจากที่ไม่ได้เขียนต่อเนื่องมาจาก โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 32] มานาน

เนื้อหาในบทนี้ พวกลิทชี่ได้ไล่ตามบุรุษสวมแว่นตาปริศนาที่คอยแย่งชิงข้อมูลตัดหน้าพวกเขามาตลอดจนพบเสียที... เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป...?

บทที่ 34

การหลบหนี!!

บริเวณลานจอดรถของสถาบันวิจัยของอัมเบรล่าสาขาฮอกไกโด อันเป็นสถานที่ที่พวกลิทชี่กำลังเผชิญหน้ากับ

"เอาข้อมูลเชื้อไวรัสส่งมาเดี๋ยวนี้!!!!!"

"พะ....พวกแก...!!!"

ลิทชี่ เซก้า และซาช่ายกปืนขึ้นเล็งไปทางบุรุษชุดขาวสวมแว่นซึ่งมีบอดี้การ์ดอีกคนขนาบข้าง

ลิทชี่ตะโกนบอกให้เขาส่งข้อมูลการวิจัย T-Virus ที่อยู่กับตัวเขามาซะ.... เพื่อยุติการเล่นไล่จับเพียงเท่านี้

"มันอยู่ที่ไหน!?"

ชายหนุ่มสวมแว่นตาก็พูดกลับมาว่า..

"ไม่รู้เว้ย!! ไอ้ของแบบนั้นน่ะ..."

พูดไม่พูดเปล่า เขาก็ใช้มือคว้าบางสิ่งขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อ

มันคือปืนพก!!!

ปัง!!! ปัง!!

กระสุนปืนพกถูกยิงออกมาหลายนัด แต่ว่าเป็นปืนพกของพวกลิทชี่ที่ยิงใส่บอดี้การ์ดของชายสวมแว่นจนตาย นอกจากนี้พวกลิทชี่ยังยิงปืนขู่ใส่เขาจนทำให้ปืนตกลงไปบนพื้นอีกด้วย

"เหวอ!!!"

ความสามารถของทั่งสองฝ่ายต่างกันเกินไป ชายสวมแว่นถึงกับร้องเสียงหลงออกมา

เขาจึงรีบยกมือทั้งสองชูขึ้นเหนือศีรษะเพื่อเป็นการบอกว่าขอยอมแพ้...

จากนั้นลิทชี่ก็พูดอย่างเหี้ยมๆขึ้นมาว่า... "ฉันจะให้เวลาแก 10 วินาทีในการบอกว่าข้อมูลนั้นอยู่ที่ไหน!!"

ชายสวมแว่นตาคนนั้นกลัวสุดขีดจึงพูดขึ้นมาว่า..

"เหวอ... อยะ อย่านะ!! นี่

มันอยู่ในเคสนี่!!! กระเป๋าใบนี้!!"

เขารีบชี้ไปทางกระเป๋าที่วางอยู่บนกระโปรงรถตัวเอง

ลิทชี่เห็นดังนั้นจึงรีบเดินเข้าไปใกล้ๆ ทั้งๆที่ยังเอาปืนจ่ออยู่ เพื่อหยิบกระเป๋าที่ว่าใบนั้นมา...

จากนั้นเขาก็ถอยหลังกลับไปพร้อมกับส่งกระเป๋าให้กับเซก้าช่วยตรวจสอบดู.... เซก้าแง้มเปิดดูกระเป๋าเล็กน้อยพร้อมกับพยักหน้าเป็นคำตอบว่า นี่คือสิ่งที่พวกเขากำลังตามหาจริงๆ ในที่สุดเขาก็ได้มันมาแล้ว

ลิทชี่ยังคงเอาปืนจ่อเล็งไปทางชายสวมแว่นตาคนนั้น เขาพูดด้วยเสียงอันเยือกเย็นว่า

"งั้น มีอะไรจะสั่งเสียไหม?"

ชายคนนั้นถึงกับหน้าซีด....

"ทะ ทำไมกัน...? ไหนแกเคยพูดไว้แล้วว่าถ้าฉันบอกที่ซ่อนข้อมูลนั่น

แกจะไว้ชีวิตฉันยังไงล่ะ!!"

"เมื่อกี้ฉันแค่บอกว่าให้เวลาแกบอกที่ซ่อนกระเป๋ามา ไม่ได้บอกว่าจะไว้ชีวิตสักหน่อยใช่ไหมล่ะ?

ถ้างั้นก็เตรียมตัวตายดายแล้ว..."

"วะ ว้ากกกกกกกก!!!!"

จากนั้นลิทชี่ก็เหนี่ยวไกปืนพกออกไป

กระสุนพุ่งทะลุร่างของชายคนนั้น

แล้วในที่สุดร่างของเขาก็ล้มนอนจมกองเลือดไปบนพื้น

"จบสิ้นกันสักทีสินะ..."

"ก็คงจะยังงั้นแหละ..."

ในตอนนั้นเอง พวก UBCS ก็ได้ยินเสียงตะโกนร้องของเด็กชายคนหนึ่งดังมาจากทางออก

"คุณเซก้า!!!"

โนบิตะ ไจแอนท์ และเซย์นะรีบเดินตามเข้ามาดูสถานการณ์

"พ..พวกเธอ.....ปลอดภัยดีสินะ...."

จากนั้นเซก้าก็ถามขึ้นมาว่า สถานการณ์ข้างนอกตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

"ข้างนอกนั่นค่อนข้างวุ่นวายน่าดูเลยล่ะ... นอกจากพวกทหารแล้ว

ยังมีสิ่งมีชีวิตทดลองนั่นออกมาอาละวาดเต็มไปหมด"

"..เด๋วนะ.. แล้ว สาม คนที่เหลือร่ะ"

ซาช่าเอ่ยถึงพรรคพวกของโนบิตะอีก 3 คนที่เหลือ ที่น่าจะอยู่กลุ่มเดียวกับโนบิตะ ซึ่งได้แก่ เดคิสุงิ ซูเนโอะ และโดราเอม่อน

"ผะ..ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ..."

และในตอนนั้นเอง...

"โนบิตะคุง!!!"

สามคนที่พูดถึงก็เดินตามหลังเข้ามา...

"โดราเอม่อน!!"

โนบิตะรู้สึกดีใจมากที่รู้ว่าทั้ง 3 คนยังปลอดภัยดี

"โนบิตะคุง!! นายไม่เป็นไรใช่ไหม"

"ให้ตายสิกว่าจะตามหาทั้งโดราเอม่อนกับซูเนโอะจนครบก็แทบแย่แน่ะ

คราวหลังอย่าทำให้เป็นห่วงนักสิ!!"

"ซูเนโอะะะ!!!"

"ไจแอนททท!!!!"

แล้วทั้ง 2 คนก็กระโดดกอดกันอย่างดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง

"ค่อยยังชั่วหน่อยที่ทุกคนไม่เป็นอะไร..."

ท่ามกลางบรรยากาศที่น่าปิติยินดีที่พวกเด็กๆได้พบกันตอนนั้น ลิทชี่จึงหันหลังพร้อมกับกำหมัดแน่นและพูดออกมาอย่างเจ็บใจว่า...

"ถ้าเอสเตอร์..รอดมาได้แบบพวกเขาก็คงจะดี...."

"หัวหน้า...."

ซาช่าเป็นคนเดียวที่สังเกตเห็นท่าทีของหัวหน้าในตอนนั้น แต่หัวหน้าลิทชี่ก็บอกปัดว่า เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ อย่างน้อยหมอนั่นก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีแล้ว

จากนั้นลิทชี่ก็เช็ดหน้าพร้อมกับตะโกนออกคำสั่งให้ทุกคนรีบหนีออกไปจากที่นี่ ซึ่งพวกเขาจะใช้รถยนต์ที่อยู่ในโรงรถนี่พอทุกคนออกไปทั้งหมด โดยพวกเขาจะต้องรีบขับรถไปรับรีซิสซ่าที่จุดนัดพบก่อน

จากนั้น เขาก็ออกคำสั่งให้ซาช่ารีบตรวจสอบรถที่ใช้งานได้ที่นี่ทันที

"รับทราบ!!"

"ทุกคน เตรียมตัวให้พร้อม! เราจะอาศัยจังหวะที่พวกทหารยามชุลมุนอยู่ตอนนี้

เผ่นหนีออกไปจากที่นี่กัน"

ลิทชี่พูดจบ เขาก็รีบไปช่วยซาช่าสำรวจรถที่ยังใช้งานได้ ซึ่งเซก้าก็ได้รับช่วงต่อในการอธิบาย

ให้พวกเด็กฟังว่า..

"เตรียมตัวให้เรียบร้อยนะทุกคน เราจะต้องรีบไปจากที่นี่แล้ว

แล้วก็ เจ้าตัวสีฟ้า... ฝากดูแลพวกเด็กๆด้วยล่ะ..."

"จะ เจ้าตัวฟ้างั้นเหรอ!?"

"จะอะไรก็ช่างเุถอะ...ฝากที่เหลือด้วยล่ะ...

เราต้องแข่งกับเวลาแล้ว!!!"

ทุกคนต่างเร่งมือทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะขับรถหลบหนีออกไปจากสถาบันวิจัยเพื่อไปรับรีซิสซ่าที่ยังคงคอยเฝ้าระวัง + เคลียร์ทางหนีอยู่ในป่านอกตัวอาคาร..

========================================================================

แต่พวกเขาไม่อาจล่วงรู้เลยว่า...รีซิสซ่าในตอนนี้..

"บะ บ้าชะมัด...!!!"

เธอใกล้จะหมดลมหายใจเนื่องด้วยบาดแผลฉกรรจ์ตรงช่องท้องที่ถูกผ่าออกมาจากลำไส้ไหล เนื่องด้วยฝีมือฮันเตอร์เบต้าที่หลุดออกมา...