โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 27]

ความเดิมตอนที่แล้ว >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 26]

โนบิตะและพวก U.B.C.S. ได้ลอบนำข้อมูลการวิจัยส่วนหนึ่งของอัมเบรล่าออกมาจากเกาะได้ก่อนที่เกาะจะถูกระเบิดทิ้ง แต่ภารกิจในครั้งนั้น พวกเขาก็ต้องสูญเสียยานอฟ เจ้าหน้าที่คนสำคัญของหน่วย U.B.C.S. ไปอีกคน 

พวกเขาทุกคนต่างโศกเศร้าเสียใจกับการจากไปของสหายร่วมรบอย่างมาก....

แต่ทว่าเรื่องราวทุกอย่างยังไม่จบเพียงแค่นั้น เพราะข้อมูลส่วนหนึ่งที่เขานำออกมาได้ ไม่สามารถเอาผิดกับอัมเบรล่าได้ ข้อมูลสำคัญที่พวกเขาต้องการจริงๆนั้น ถูกพวกอัมเบรล่าลงมือตัดหน้าและนำมันออกไปจากเกาะก่อนที่พวกเขาจะไปถึง แต่เนื่องด้วยเบาะแสบางอย่างที่เหลืออยู่บนเกาะนั้น ทำให้พวกโนบิตะและเจ้าหน้าที่ U.B.C.S. สามารถตามรอยพวกอัมเบรล่าได้

สถานที่แห่งนั้นคือ... ศูนย์วิจัยของอัมเบรล่าที่ฮอกไกโด

อันเป็นที่มั่นสุดท้ายของศูนย์วิจัยหลักของอัมเบรล่าในสาขาญี่ปุ่น ศึกสุดท้ายกำลังจะมาถึงแล้ว...

บทที่ 27

บุกฮอกไกโด

**เกริ่นก่อน - เนื้อหาช่วงแรกๆในบทนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าเบื่อมาก เนื่องด้วยบทพูดที่ยาวเฟื้อยและอีเว้นต์ที่ยาวยืด ดังนั้นเราจึงขออนุญาตสรุปเนื้อหาบางอย่างสั้นๆเท่านั้น ไม่แปลหมด...**

แรกเริ่มจะเป็นบทที่ลิทชี่ หัวหน้าหน่วย U.B.C.S. กล่าวสรุปเหตุการณ์ในภารกิจที่แล้วว่า เขารู้สึกเสียใจที่ต้องสูญเสีย ยานอฟ สมาชิกคนสำคัญของทีมไป

 แต่ในเวลานี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมัวร่ำไห้คร่ำครวญเรื่องนั้นแล้ว เขาอยากให้ทุกคนพร้อมที่จะปฏิบัติภารกิจต่อไปทันที...เพื่อไม่อยากให้การตายของยานอฟสูญเปล่า

รีซิสซ่าเองก็เริ่มทำใจได้แล้ว เธอบอกว่ามันก็ยังไม่จบจริงๆนั่นแหละ และเพื่อล้างแค้นให้ยานอฟ เธอจะต้องถล่มเจ้าพวกอัมเบรล่านั่นให้ได้ และเธอก็ถามลิทชี่ต่อไปอีกว่า รู้แล้วใช่ไหมว่าต่อไปจะเอายังไง

ลิทชี่ก็บอกว่า ตอนนี้เขาให้เอสเตอร์ตรวจสอบดูข้อมูลแล้วว่า ทุกสิ่งทุกอย่างถูกย้ายไปรวมอยู่ในสถาบันวิจัยที่ฮอกไกโด และพวกเขาก็ตั้งใจจะไปบุกที่นั่น

แต่เดคิสุงิก็ยังมีข้อสงสัยอยู่ว่า จะให้พวกลิทชี่เพียงลำพังบุกเข้าไปดื้อๆทั้งอย่างนี้จะได้ผลแน่เหรอ? 

เซย์นะก็พูดเสริมขึ้นมาว่า พวกเธอเองก็อยากไปช่วยด้วย เพราะพวกเธอก็มีบัญชีแค้นกับอัมเบรล่าเช่นกัน...

ถ้าหากเป็นตอนแรก ลิทชี่อาจจะคัดค้านกับสิ่งที่พวกเซย์นะตั้งใจ แต่ในคราวนี้.. เขาก็อยากให้พวกเธอมีส่วนร่วมด้วย ถ้าเอสเตอร์ไม่มีปัญหาล่ะก็นะ...

เอสเตอร์เองก็ไม่ขัด เพราะดูแล้วเด็กๆพวกนี้เองก็มีฝีมือพอตัว คงจะช่วยพวกเขาได้เยอะอยู่...

แต่ทีนี้คือ จะบุกเข้าไปยังไง ถ้าหากบุกไปโต้งๆ จะเป็นการทำเรื่องร้ายแรงที่ผิดกฏหมายแน่ๆ

"ผิดกฏหมายงั้นเรอะ..."

ไจแอนท์ยิ่งไม่สบอารมณ์มากถ้าหากว่าการบุกรุกอัมเบรล่าเป็นสิ่งผิดกฏหมาย แล้วทางอัมเบรล่าที่ทำเรื่องเลวร้ายพวกนี้ล่ะจะเรียกว่าอะไร...

ซาช่าเองก็เห็นด้วยว่านี่มันไม่ใช่เวลาคิดเรื่องหยุมหยิมพวกนี้นะ ถ้าหากลองดูสิ่งที่พวกมันทำเอาไว้กับโลกใบนี้ หากเราจัดการด้วยวิธีที่ถูกต้องตามกฏหมายไม่ได้ล่ะก็... ก็มีแต่ต้องถล่มมันให้เละไปข้างเลย

"แบบตาต่อตายังไงล่ะ..."

โนบิตะที่ฟังอยู่ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก หากต้องใช้วิธีการแบบนี้

ลิทชี่ก็บอกมาว่า แผนของเขาก็คือการลอบเข้าไปโอนข้อมูลที่อยู่ภายในที่แห่งนั้นออกมาเท่านั้น

ถ้าหากทางสหประชาชาติได้เห็นข้อมูลพวกนี้ล่ะก็...พวกเขาจะต้องจัดการอัมเบรล่าได้แน่

แต่ปัญหาต่อไปสำหรับพวกเขาต่อจากนี้คือ...จะไปฮอกไดโดกันอย่างไรดี...

ตอนนี้พวกเขาคงจะขอกำลังสนับสนุนจากอัมเบรล่าไม่ได้อีกแล้ว (เพราะเป็นกบฎไปแล้ว)

และอีกอย่างคือ เขาไม่ใช่คนในประเทศนี้ที่มาท่องเที่ยวญี่ปุ่นบ่อยๆเสียด้วย

รีซิสซ่าก็เห็นด้วยเหมือนกัน แถมเธอยังต้องแบกไรเฟิลคู่กายไปมานี่อีก... 

จะเดินสะพายปืนโท่งๆเข้าไปแบบนี้ก็คงจะไม่ได้ด้วย...

ซูเนโอะก็เสนอความคิดว่า ถ้างั้นก็ใช้รถเช่าขับไปก็ได้นี่นา

เขาเองก็พอจะมีคนรู้จักที่สามารถคุยต่อรองได้บ้าง?

โดราเอม่อนก็เห็นด้วยกับที่ซูเนโอะพูด

ลิทชี่ก็บอกว่าถ้าอย่างงั้นก็ดี แต่อาจจะมีปัญหาอยู่อย่าง...

นั่นคือเรื่องเงินนั่นแหละ...พวกเขามีเงินกันซะที่ไหน.

อีกทั้ง...เมื่อไปถึงที่นั่นจริง พวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป

พวกเขาจะเติมเสบียงอาวุธกันได้ที่ไหน ถึงจะไม่ได้ไปรบกันซึ่งๆหน้า แต่ถ้าหากไม่มีอาวุธพกติดตัวไปเลยแบบนี้ ก็คงจะจัดการเจ้าพวกนั้นหรือใช้ป้องกันตัวไม่ได้แน่ๆ...ลิทชี่จึงถามพวกโนบิตะว่า พอจะรู้จักคนที่จะช่วยพวกเขาได้บ้างหรือไม่

เอสเตอร์ก็พูดว่าเขาเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน

ในตอนนั้นเอง โนบิตะก็คิดอะไรบางอย่างออก

"จริงสิ...มีเพียงคนๆเดียวเท่านั้น คนๆนั้นอาจจะช่วยพวกเราในตอนนี้ก็ได้นะครับ"

======================================================================

ในเวลาต่อมา...

พวกโนบิตะและเจ้าหน้าที่ U.B.C.S. ก็ได้เดินทางมาถึงเมืองแห่งหนึ่งในภูมิภาคหลักทางตอนเหนือของเกาะญี่ปุ่นซึ่งก็คือฮอกไกโด

ณ ตอนนี้ มีเพียงโนบิตะ ซูเนโอะ ลิทชี่ และเซก้าเท่านั้นที่ยืนอยู่ริมถนนพร้อมกับประจัญหน้ากับผู้ชายคนหนึ่ง...คนๆนี้อาจจะดูแปลกตาไปบ้าง เพราะโนบิตะรู้จักเขาดีในตอนที่ชายคนนี้ใส่ชุดเจ้าหน้าที่เต็มยศ

เขาคือจ่าสิบโท โอทากะที่เคยเจอกับโนบิตะในเหตุการณ์หายนะในเมือง R เมื่อ 2 ปีที่แล้ว....

โอทากะที่เห็นโนบิตะยืนอยู่ตรงนั้นก็พูดเปรยขึ้นมาว่า ให้เขาถ่อมาหาในวันหยุดแบบนี้ทั้งที แถมยังมาถึงฮอกไกโดพร้อมพวกเจ้าหน้าที่ต่างชาติด้านหลังแบบนี้ แสดงว่าต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างล่ะสิท่า..?

"ขอโทษนะครับ คุณโอทากะ

แต่ว่า ผมมีเรื่องจะขอร้องสักหน่อยน่ะครับ..."

หลังจากที่ได้เห็นท่าทีจริงจังของโนบิตะ โอทากะจึงใช้ความคิดอยู่สักพักหนึ่ง

ก่อนที่จะทำหน้าซีเรียวพร้อมกับพูดกับโนบิตะว่า

"ถ้างั้นมานี่สักเดี๋ยวสิ"

โอทากะจึงเดินเข้าไปในลานจอดรถพร้อมกับเรียกโนบิตะให้เข้าไปคุยตามลำพังโดยทิ้งซูเนโอะกับพวกลิทชี่ไว้เบื้องหลัง

โอทากะจึงได้เปิดประเด็นขึ้นมาว่าท่าทางเธอจะเข้าไปพัวพันกับเรื่องคอขาดบาดตายที่ยุ่งยากเข้าให้อีกแล้วสินะ แล้วไอ้ชาวต่างชาติพวกนั้นล่ะ..? ชุดที่พวกลิทชี่ใส่อยู่นั้น โอทากะย่อมรู้จักดี เพราะเขาเองก็เคยใส่มัน... เขาจึงถามโนบิตะตรงๆว่า พวกโนบิตะคิดจะทำอะไรกันแน่.

และโอทากะก็บอกให้โนบิตะเล่าเรื่องทุกอย่างมาตามจริงเดี๋ยวนะ...

"เข้าใจแล้วครับ ผมจะพูดเรื่องทั้งหมดให้ฟัง"

หลังจากที่โนบิตะเล่าแผนการของพวกลิทชี่ให้โอทากะฟังจนจบ.. เขาก็ถามย้ำกับโนบิตะอีกครั้งว่า แน่ใจแล้วเหรอที่คิดจะทำแบบนั้นน่ะ?

โนบิตะยืนยันว่า เขาเข้าใจดี

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกอัมเบรล่าจะต้องถูกถอนรากถอนโคนให้ได้ 

ไม่ว่าจะใช้วิธีการที่รุนแรงแค่ไหนก็ตาม

โอทากะเองก็เข้าใจในสิ่งที่โนบิตะคิด แต่ถึงกระนั้น เขาก็บอกย้ำเตือนกับโนบิตะว่า สถานที่แห่งนั้นมันอันตรายกว่า เมืองเก่าที่เขาเคยเข้าให้เข้าไปอีกนะ... จริงอยู่ที่ว่า โนบิตะอาจจะเอาตัวรอดได้ (จากประสบการณ์ตรงที่โอทากะเคยเห็นโนบิตะในเมือง R)

แต่พวกคนอื่นๆล่ะ... พวกเขาจะทำได้หรือเปล่า...

ทันทีที่โอทากะพูดจี้โนบิตะจนถึงจุดนี้ โนบิตะจึงคอตกเพราะพึ่งคิดได้...

ถ้าหากมันไม่เป็นไปตามที่พวกเขาคิดล่ะ... และถ้าหากพลาดท่าขึ้นมา ก็จะเกิดการต่อสู้ และจะมีอีกกี่คนที่อาจจะเสียชีวิตได้เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับยานอฟบนเกาะแห่งนั้น

โอทากะก็ได้ปล่อยคำพูดโจมตีโนบิตะอย่างต่อเนื่องว่า เธอน่ะ จะพาพวกเขาไปตายอย่างงั้นหรือ? เธอรับผิดชอบชีวิตของพวกเขาได้หรือเปล่า!?

ตอบมาสิ!!

จากการที่โนบิตะนิ่งเงียบอยู่นานทำให้ โอทากะตะคอกใส่โนบิตะเพื่อต้องการคำตอบ...

โอทากะสังเกตท่าทีของโนบิตะอยู่นาน ก็ถอนหายใจออกมาและเริ่มใจเย็นลง..เพราะเขารู้สึกว่า เขาอาจจะกดดันโนบิตะมากเกินไป... และต่อให้พูดอย่างไรเขาก็คงไม่ฟัง...เหมือนกับตอนเหตุการณ์ในเมือง R ครั้งนั้น....

"ไม่ว่าจะห้ามอย่างไร พวกเธอก็จะไปหายได้สินะ?"

"...ไม่ว่าอย่างไร ก็จะไปครับ..."

แล้วก็เป็นอย่างที่โอทากะคิด....

"จะไม่เสียใจทีหลังแน่นะ?"

"ครับ!!!"

โอทากะใช้มือหยิบบางอย่างขึ้นมาพร้อมกับโยนให้กับโนบิตะ...มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจ...

"เอาเจ้านี่ไปสิ...มันคือกุญแจสำหรับคลังอาวุธที่ฉันดูแลอยู่ในเขตเหนือ...

แล้วก็  ฉันคงจะไปกับเธอด้วยไม่ได้หรอกนะ...."

"คุณโอทากะ....."

โนบิตะเองก็เข้าใจดีที่โอทากะอาจจะไม่สามารถเข้าไปร่วมได้เพราะมันเป็นหน้าที่ของเขา เขาจะต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นถึงความเกี่ยวข้องกับโนบิตะ.... แค่การที่เขายอมให้ความร่วมมือถึงขนาดนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าขอบคุณมากแล้ว

นอกจากนั้น โอทากะยังพูดเปรยทิ้งท้ายว่า..

หากเป็นเธอแล้วล่ะก็อาจจะสร้างปาฏิหารย์ได้อีกครั้ง แล้วก็นะ...

"อย่ารีบตายเร็วนักล่ะ ไอ้หนู...."

"ขอบคุณมากครับ....คุณโอทากะ....."

หลังจากนั้นโอทากะก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว...โดยไม่หันกลับมามองพวกโนบิตะอีก

"พูดคุยกันเสร็จแล้วสินะ?"

เซก้าถามขึ้น..

"..ครับ"

"ถ้างั้นล่ะก็ รีบไปกันเถอะ..... แล้วก็เมื่อกี้คงไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม?"

"ไม่มีอะไรหรอกครับ...ไม่มี..."

ลิทชี่จึงพูดขึ้นมาว่า..เอาล่ะ ถ้างั้นก็รีบไปเรียกทุกคนมากันเถอะ..

ภารกิจของพวกเขาจะเริ่มต้นในกลางคืนวันพรุ่งนี้....

เวลาถัดมาหลังจากที่พวกโนบิตะและเจ้าหน้าที่หน่วย U.B.C.S. ทุกคน ได้จัดการเตรียมข้าวของและ

อาวุธทุกอย่างที่ยืมมาจากโอทากะ (เรียกให้ถูกคือให้ความร่วมมือกับโอทากะในการขโมยมาใช้)

การประชุมแผนการจึงเริ่มต้นขึ้น โดยภารกิจเป้าหมายในครั้งนี้คือ 

ศูนย์วิจัยที่ตั้งอยู่บนภูเขาในป่าลึกที่อยู่ในฮอกไกโดแห่งนี้

ลิทชี่ได้แบ่งกลุ่มออกเป็น 2 ทีมในการลอบเข้าไปด้านใน โดยแบ่งเป็นทีมของ U.B.C.S. กับทีมของพวกเด็กๆ....

จากนั้นก็เป็นแผนการบทสนทนาบลาๆๆๆๆ

สาเหตุที่ต้องบุกตอนกลางคืนก็เพราะพวกเขาจำเป็นต้องพรางตัวจากเฮลิคอปเตอร์สังเกตการณ์และเหล่าทหารยามที่อยู่ในที่แห่งนั้น ซึ่งมีจำนวนมากพอๆกับที่เกาะเลยทีเดียว 

ซึ่งโชคดีมากที่เขาได้รถถังที่โอทากะให้ยืมมาใช้ ทำให้เขาพอจะพรางตัวพวกเขาเข้าไปได้.. และกล่าวถึงกลุ่มของพวกเขาโดยแต่ละคนจะมีบทบาทหลักๆดังนี้

- ลิทชี่ จะเป็นผู้ที่จะทำการบุกยึดห้องควบคุมระบบรักษาความปลอดภัยเอาไว้และคอยสั่งการต่างๆจากที่แห่งนั้น

- รีซิสซ่าจะรับบทเป็นพลซุ่มยิงจากด้านนอกของตัวอาคาร หากมีกรณีฉุกเฉิน จะสามารถทำให้พวกลิทชี่บุกเข้าไปด้านในได้

- เซก้า จะเป็นแกนหลักในการบุกต่อสู้กับพวกทหารยามที่อยู่ด้านในนั้นเพื่อคอยดึงความสนใจของพวกอัมเบรล่าให้มาทางเขา ในขณะที่ซาช่ากับเอสเตอร์ลอบเข้าไปที่ศูนย์ข้อมูล

- เอสเตอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านอุปกรณ์ต่างๆจะมีหน้าที่ในการบุกไปถึงห้องศูนย์ข้อมูลเพื่อดึงข้อมูลทั้งหมดออกมาแล้วถ่ายโอนออกไปยังภายนอก (ซึ่งมีพวกโอทากะคอยรับช่วงส่งต่อไปยังองค์กรระดับโลกได้) 

- ซาช่า คุ้มกันเอสเตอร์ให้ไปยังที่หมายให้ได้...โดยปลอดภัย (เพราะเอสเตอร์เป็นเพียงคนเดียวที่สามารถจัดการระบบข้อมูลได้)

และถ้าหากว่า เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอย่างการที่กลุ่มแรก ซึ่งก็คือทีมของพวก U.B.C.S. ถูกจับได้ก่อน... ลิทชี่ก็จะมอบหมายภารกิจให้กับพวกโนบิตะ ตามเข้าไปรับช่วงต่อหรือพุ่งเข้าสมทบทันที โดยหน้าที่หลักของพวกเด็กๆ อย่างง่ายก็คือ การเตรียมเส้นทางหนีให้กับพวกเขา

หลังจากที่พูดอธิบายแผนการจบ ลิทชี่ก็พูดขึ้นมาว่า... 

"การปฏิบัติการครั้งนี้อาจจะเป็นการปฏิบัติการครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้"

ก็ขอให้ทุกคนปฏิบัติหน้าที่ให้อย่างเต็มที่ และอย่าให้พลาดเด็ดขาด!!

========================================================

และแล้วเวลานั้นก็มาถึง...

(ในตอนนี้เราจะเล่นเป็นเซก้าตามเคย)

กลางป่าภูเขา อันเป็นเส้นทางที่มุ่งหน้าไปยังสถาบันวิจัยที่ฮอกไกโด

ลิทชี่พูดขึ้นทางวิทยุว่า ตอนนี้สถานการณ์ยังปกติดี ขอให้ทุกคนรีบมารวมตัวกันเพื่อเคลื่อนพล

ระหว่างทาง เซก้าจะพบกับเอสเตอร์ที่กำลังเตรียมจัดอาวุธอยู่

และซาช่าที่คอยมองไปรอบๆ เธอบอกว่า บริเวณนี้ดูเหมือนจะมีซอมบี้โผล่ออกมาได้

ตลอดเวลาเลยล่ะนะ ก็ขอให้ระวังตัวด้วย

จากนั้น เซก้าจะเป็นคนเดินนำขึ้นไปยังรถถัง และดำเนินการขับรถถังบุกเข้าไปในเขตอาคาร

ณ ตอนนี้ ลิทชี่ เซก้า ซาช่า และเอสเตอร์ได้มารวมตัวกันที่ข้างกำแพงสูงใหญ่อันเป็นที่ตั้งของสถาบันวิจัยแล้ว (ส่วนรีซิสซ่าก็ประจำตำแหน่งบนยอดเขาที่เหมาะแก่การซุ่มยิงเรียบร้อย)

ลิทชี่พูดบอกทุกคนว่า ณ ตรงนี้จะเป็นตำแหน่งปลอดภัยที่รีซี่จะช่วยดูสถานการณ์ให้พวกเขาได้

และจากนี้ พวกเขาทุกคนจะต้องค่อยๆ ลอบเข้าไปด้านใน...

เอสเตอร์ก็พูดขึ้นมาว่า... ของกล้วยๆน่า ไม่ต้องเป็น...

พรึ่บ!!

ทันใดนั้นเองบริเวณมืดๆที่คอยพรางกายพวกลิทชี่ไว้ก็สว่างวาบขึ้นด้วยแสงไฟจากสปอร์ตไลท์บนกำแพงของสถาบันวิจัย...

พวกลิทชี่ที่อยู่ตรงนั้นถึงกับหน้าซีดกันเป็นแถว...

จริงอยู่ที่เขาคิดว่า มันอาจจะต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ้าง

แต่เขาก็ไม่คาดคิดว่า มันดันเกิดขึ้นโดยที่เขายังไม่ทันบุกเข้าไปข้างในเลยด้วยซ้ำ

แสงไฟถูกสาดส่องมายังพวกเขา ตามมาด้วยเสียงสัญญาณไซเรนเตือนการบุกรุกของผู้ไม่ประสงค์ดี ดังไปทั่วอาคาร....

"บ้าน่า!! รู้ตัวแล้วเหรอเนี่ย!!?"

ลิทชี่รีบตะโกนออกคำสั่งทุกคนทันทีว่า พวกเขาต้องรีบหาทางเข้าไปข้างในเร็วเข้า!!

เอสเตอร์พูดว่ามันคงต้องเป็นแบบนั้นแหละ...

"ยังไงก็ถอยไม่ได้แล้วสินะ...."

ลิทชี่บอกกับทุกคนว่า ขอให้ทุกคนรีบไปรวมตัวในห้องควบคุมลิฟต์ก่อน แล้วค่อยแยกกลุ่มกันอีกที!! แล้วหันไปบอกกับเอสเตอร์ว่า ห้ามเขาตายเด็ดขาด เขาจะคอยคุ้มกันให้ (เพราะเอสเตอร์คือกุญแจสำคัญของแผนนี้)

เอสเตอร์ก็บอกว่า มันต้องเป็นแบบนั้นล่ะนะ แล้วก็ ขอฝากเรื่องคุ้มกันนั้นด้วยละกันนะครับ!!!

"เข้าใจแล้ว..."

เฮ้อ...พวกเขาจะรอดไหมเนี่ย...?

ยังไม่ทันบุกเข้าไปก็โดนเจอตัวซะแล้ว...

ดูท่าว่าแผนการคราวนี้จะย่ำแย่กว่ารอบที่แล้วซะอีก...?

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็คงจะหนีไม่ได้อีกแล้วล่ะ..

เพราะนี่คือศึกตัดสินครั้งสุดท้ายแล้ว!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป...

โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 28]

แสดงความเห็นบน Facebook!