สามพระเอกหนุ่ม ซึ่งได้แก่โนบิตะ เดคิสุงิ และไจแอนท์ทำการรวบรวมวัคซีนเดย์ไลท์ออกมาจากมหาวิทยาลัยก่อนที่จะถูกวางระเบิดได้สำเร็จ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Final Chapter - part 6
พวกเขาจึงรีบมุ่งหน้าออกจากมหาวิทยาลัยไปยังลานกว้างจุดนัดพบที่จะมีเฮลิคอปเตอร์พาพวกเขาหนีออกไปจากเมืองนี้ แต่ในระหว่างทางสุดยอดอาวุธชีวภาพตัวฉกาจอย่างทานาทอสที่พวกเขาคิดว่าน่าจะตายไปพร้อมกับการถล่มของอาคารมหาวิทยาลัยแล้ว ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าพวกโนบิตะอีกครั้งในร่างใหม่ในชื่อว่า "ซุปเปอร์ทานาทอส (Super Thanatos)" และมันพร้อมที่จะล้างแค้นพวกเขาอีกครั้ง
พวกเขาทั้ง 3 จะสามารถเอาตัวรอดจากเจ้าสัตว์ประหลาดสุดแกร่งตัวนี้ได้อย่างไร?
ภาพประกอบโดยแอดมินไวท์จาก Up 2 Me
Final Chapter - Decisions, Decisions [Part 7]
การตัดสินใจต่อสู้
โนบิตะ & เดคิสุงิ & ไจแอนท์ VS ซุปเปอร์ทานาทอส
**อนึ่ง - เนื้อเรื่องในบทนี้จะมีการเขียนเพิ่มเสริมเติมแต่ง (รวมทั้งตัดต่อรูป) จากในเกมมาก เพราะในเกมโนบิฮาสะ ผู้ที่สู้กับซุปเปอร์ทานาทอสมีแค่โนบิตะคนเดียวเท่านั้น (ไอ้ 2 คนมันทิ้งเพื่อนเฉยเลย)
และมีการเสริมข้อมูลในเกม RE เกี่ยวกับตัวซุปเปอร์ทานาทอสเข้ามาประกอบด้วยเพื่อให้เกิดความคุ้นเคยในตัวซุปเปอร์ทานาทอสมากขึ้น
- เส้นทางถนนขนส่ง [Unloading Passage]
สิ่งทีกระโดดลงมาขวางทางโนบิตะกับผองเพื่อนทั้ง 2 ไว้คือ ทานาทอส ในร่างใหม่ซึ่งเกิดจากการวิวัฒนาการหลังจากที่มันถูกความเสียหายจากการระเบิดถล่มอาคารจนต้องสูญเสียแขนขวาและบาดเจ็บสาหัสอย่างหนัก แต่ด้วยพลังของที-ไวรัสแบบพิเศษในร่างกายทำให้มันฟื้นฟูตัวเองและสร้างเนื้อเยื่อร่างกายขึ้นมาใหม่ ทำให้มีรูปร่างที่ใหญ่โตขึ้น บาดแผลที่เกิดขึ้นตามร่างกายถูกสมานด้วยเนื้อเยื่อที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ แม้จะฟื้นฟูแขนขวากลับมาไม่ได้ แต่แขนซ้ายของมันก็ถูกสร้างขึ้นมาใหม่จนมีขนาดใหญ่โตพร้อมด้วยกรงเล็บที่แหลมคม หัวใจทางด้านขวาก็ถูกปกคลุมไปด้วยเนื้อเยื่อพิเศษจนหนาขึ้นกว่าตอนแรกมาก
มันส่งเสียตะโกนร้องพร้อมที่จะแก้แค้นเหล่าเด็กแสบที่เคยสร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้กับมันแล้ว
"!?"
"มะ ไม่น่าเชื่อ.... มันยังไม่ตายอีกเหรอ!?"
"โนบิตะ! อันตราย!!!"
เดคิสุงิรีบตะโกนเรียกโนบิตะที่ยังคงตกตะลีงกับการกลับมาของปีศาจตัวนี้ (แต่ในเรื่องของการวิวัฒนาการอาจจะไม่ตกใจเท่าไหร่เพราะพวกเขาเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนในภาค 1 แล้ว)
!!!!!!!
กว่าจะรู้สึกตัวอีกที...ซุปเปอร์ทานาทอสก็พุ่งเข้าประชิดตัวโนบิตะด้วยความเร็วสูงพร้อมกับง้างมือซ้ายขนาดใหญ่ขึ้น!!
โนบิตะรีบกระโดดถอยหลังหลบโดยสัญชาตญาณอย่างรวดเร็ว...เขาคิดว่าคงจะกระโดดหลบพ้นวิถีการฟาดของมันได้แน่ แต่ว่า...มีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่คาดคิด
มือซ้ายขนาดใหญ่ของทานาทอสนั้นสามารถยืดรัศมีการโจมตีของมันได้!! มันคือความสามารถพิเศษที่เพิ่มขึ้นมาในร่างของซุปเปอร์ทานาทอส
ฉัวะ!!!!
(อ้ากกกกกกกกก!!!)
โนบิตะถูกฝ่ามือขนาดใหญ่นั้นตบกระเด็นปลิวไปตามพื้นถนน..พร้อมกับเลือดที่สาดกระเซ็นไปบนพื้น
"โนบิตะ!!!!!!!!!!!!!!"
"อะ...ไอ้บ้าเอ้ย!! บังอาจทำกับโนบิตะได้..."
ไจแอนท์รีบชักปืนลูกซองขึ้นมาพร้อมกับยิงใส่ทานาทอสทันที แต่ว่ามันกลับหายไปต่อหน้าเขา...
"มันหายไปไหนแล้ว!!!"
"ทาเคชิคุง!! ข้างบน!!!"
"เฮ้ย!!!!!!"
เหนือศีรษะของไจแอนท์ก็ปรากฏร่างขนาดใหญ่ของทานาทอสกลางอากาศพร้อมกับร่วงลงมาหมายจะกระทืบไจแอนท์
ทานาทอสร่วงลงมากระทืบพื้นอย่างรุนแรงแต่โชคดีที่ไจแอนท์ไหวตัวทัน จึงรีบกระโดดหลบออกมาก่อนไม่อย่างนั้นเขาคงถูกพลังขามหาประลัยของทานาทอสขยี้เละคาพื้นแน่
(ต้องเล็งที่จุดอ่อนของเจ้านี่)
เดคิสุงิรีบยกปืนไรเฟิลของตนขึ้นมาพร้อมกับเล็งยิงไปที่ลูกตาของทานาทอสเหมือนกับตอนที่เขายิงช่วยโนบิตะไว้ แต่ว่า...
กระสุนที่เขายิงออกไปนั้นถูกขวางโดยมือซ้ายขนาดใหญ่ที่มันยกขึ้นมาบังหน้าและร่างกายส่วนบนเอาไว้!!
นอกนั้นไม่พอ ทานาทอสได้พุ่งเข้าไปหาไจแอนท์กับเดคิสุงิโดยที่มือซ้ายยักษ์ของมันปิดจุดอ่อนส่วนหน้าและบังกล้ามเนื้อหัวใจจนหมด
"ไอ้เจ้านี่ฉลาดชะมัด!!!"
เมื่อประชิดตัวทั้ง 2 คนแล้ว มันก็ตบหลังมือใส่ทั้งคู่ทันที..
ไจแอนท์ถูกมันตบเข้าเต็มแรงจนร่างของเขากระเด็นไปกระแทกตู้ที่อยู่ติดกำแพงอีกฝั่งจนตู้พัง...
"อ้ากกกกก!!!"
แต่เดคิสุงิ สามารถกลิ้งหลบวิถีการฟาดของมันได้อย่างหวุดหวิด พร้อมกับเล็งปืนยิงใส่มันต่อ พร้อมกับล่อความสนใจมันไว้ที่ตน...
"จะจัดการมันยังไงดีล่ะเนี่ย!? อาวุธที่แรงพอที่จะจัดการเจ้านี่ได้...."
ในช่วงนั้น เขาก็ได้ยินเสียงของไจแอนท์ดังมาจากอีกฝั่ง...
"เดคิสุงิ นายล่อมันไว้ก่อนนะ"
"ทาเคชิคุง....ไอ้นั่นมัน...."
เดคิสุงิรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อยเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่บนบ่าของไจแอนท์ตอนนี้ ซึ่งมันก็คือ...
สุดยอดอาวุธที่มีพลังทำลายล้างอันทรงพลัง...เครื่องยิงจรวด ร็อคเก็ตลันเชอร์ (Rocket Launcher)
ภาพประกอบโดยแอดมินไวท์จาก Up 2 Me
จากเหตุการณ์เมื่อสักครู่ที่ไจแอนท์ถูกทานาทอสฟาดแขนกระเด็นไปชนตู้จนตู้พังนั้น ทำให้ประตูของตู้เปิดออกเผยให้เห็นร็อคเก็ตลันเชอร์อยู่ในตู้นั้น...
ในเกม RE Outbreak ตอนที่สู้กับซุปเปอร์ทานาทอสครั้งแรก สามารถเก็บร็อคเก็ตลันเชอร์ได้จากตู้
แถวนั้นซึ่งก็สร้างความประหลาดใจมากว่าทำไมถึงมีของแบบนี้ในตู้เก็บของข้างมหาวิทยาลัยด้วย
(คิดแบบแถๆคือ พวกทหารที่ถูกส่งมาปฏิบัติภารกิจคงจะเก็บมันเป็นไพ่ตายซ่อนไว้ในนั้นแต่ไม่ได้ใช้)
"แต่กระสุนเจ้านี่มีนัดเดียว...ฉันไม่อยากให้มันพลาดแบบเมื่อ 5 เดือนก่อนนั่น
เพราะงั้นช่วยหาโอกาสที"
เหตุการณ์ในตอนนี้ช่างเหมือนกับการต่อสู้กับซุปเปอร์ไทแรนท์ที่ทางออกรถไฟฉุกเฉินในห้องวิจัยใต้ดินในภาคแรกจริงๆ
"เข้าใจแล้ว..."
เดคิสุงิโยนปืนไรเฟิลทิ้งและเปลี่ยนอาวุธของตัวเองมาเป็นปืนกล M16
พร้อมกับยิงกราดใส่ทานาทอสอย่างต่อเนื่อง..กระสุนปืนพกถูกยิงกราดทั่วร่างของทานาทอสทุกนัดแต่ก็ไม่อาจจะระคายผิวของมันเลยแม้แต่น้อย
ทางด้านไจแอนท์ก็พยายามมองหาจังหวะเล็งยิงร็อคเก็ตลันเชอร์ใส่ทานาทอสอย่างเงียบๆ
กระสุนร็อคเก็ตลันเชอร์มีเพียงนัดเดียวเท่านั้น เขาจะต้องรอโอกาสที่เหมาะสมที่จะยิงใส่มันทีเผลอให้ได้ จากประสบการณ์ในการต่อสู้เมื่อ 5 เดือนก่อน...ทำให้เขารู้ว่า มันเป็นช่วงเวลาที่น่าหนักใจที่สุด เพราะถ้าหากเขายิงมันใส่สุ่มสี่สุ่มห้า เจ้าสิ่งนั้นจะรู้ตัวและรับมือกับจรวดของเขาได้
(ที่แย่หนักกว่านั้นคือ มันยังปากลับมาใส่เขาอีกต่างหาก) ซึ่งมันเคยเกิดขึ้นกับซุปเปอร์ไทแรนท์มาก่อนหน้านั้นแล้ว ยิ่งเป็นเจ้าซุปเปอร์ทานาทอสที่แข็งแกร่งกว่าไทแรนท์หลายเท่ายิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันจะทำเช่นนั้นได้อีก
"บ้าเอ้ย!! ไอ้เจ้านี่ ไม่เปิดช่องว่างให้เลย..."
เดคิสุงิพยายามยิงปืนกลกราดใส่ตามส่วนที่น่าจะเป็นจุดอ่อน แต่ทานาทอสก็ใช้มือบังร่างไว้หมดพร้อมกับพุ่งเข้าประชิดตัวเดคิสุงิมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันได้วิ่งเข้ากระแทกเดคิสุงิอย่างแรง
"เหวอ...."
เดคิสุงิเบี่ยงตัวหลบลูกตบของมันได้ แต่ก็ทำให้ปืนกลกระเด็นหลุดมือไป
"บ้าจริง....อาวุธที่มีอยู่ตอนนี้คงต้องใช้..."
เดคิสุงิพยายามเอื้อมหยิบมีดในมือ แต่ในตอนนั้นเอง ก็มีกระสุนระเบิดขนาดเล็กยิงเข้าใส่ร่างของทานาทอส...ซึ่งแน่นอน มันรู้ตัวก่อนเลยใชมือซ้ายปัดไว้ได้
"เฮ้!!! ทางนี้ ไอ้สัตว์ประหลาด!!!"
โนบิตะเป็นคนใช้เกรเนดลันเชอร์ยิงกระสุนลูกระเบิดล่อความสนใจมันไว้ หลังจากนั้น มันก็ได้กระโดดสูงขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง และกระโดดลงมาทางด้านหน้าโนบิตะแทน
"โนบิตะคุง ระวังตัวให้ดีนะ!! มันร้ายกาจมาก"
"เออ... ฉันรู้แล้วล่ะ..."
"(โนบิตะคุง..ตาสีแดง?)"
ในตอนนี้โนบิตะจึงรับบทเป็นตัวล่อแทนเดคิสุงิ เขาถือปืนเกรเนดลันเชอร์ไว้ในมือให้มั่น ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ทานาทอสวิ่งเข้าไปหาโนบิตะพร้อมกับใช้มือซ้ายฟาดอย่างรวดเร็ว
"โนบิตะ!!?"
แต่สิ่งที่มันหวดไปนั้นเป็นเพียงอากาศที่ว่างเปล่าราวกับโนบิตะที่เคยอยู่ตรงนั้นเป็นภาพติดตา
(โนบิตะคุง รวดเร็วขนาดนั้นเลยหรือ?)
โนบิตะปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างของมันอย่างรวดเร็วพร้อมกับยิงปืนเกรเนดลันเชอร์ใส่ส่วนหน้าอกด้านขวาจนเกิดระเบิด จนมันชะงักเล็กน้อย ไจแอนท์ที่มองดูอยู่ยังไม่กล้ายิงร็อคเก็ตลันเชอร์
"(เนื้อเยื่อที่หัวใจหนาเกินไป...ต้องทำให้มันชะงักนานกว่านี้...)"
"ไจแอนท์!! ถ้าฉันยิงใส่เจ้านี่อีกนัดนึงแล้วนายจัดการมันได้เลยนะ!!"
"ขะ เข้าใจแล้ว!!!"
โนบิตะพยายามล่อให้มันพุ่งเข้าโจมตีใส่ตนอีกครั้ง และเป็นไปตามคาด มันพยายามเหวี่ยงแขนซ้ายที่ยืดได้ของมันใส่โนบิตะอย่างบ้าคลั่งแต่โนบิตะก็สามารถหลบได้ทุกครั้ง
โนบิตะจึงใช้จังหวะนั้นยิงกระสุนระเบิดเกรเนดลันเชอร์ใช้เต็มหน้าของมันอย่างจังๆ
"ตอนนี้แหละ!!! ไจแอนท์!!!"
ไจแอนท์ไม่รอช้า เขายิงกระสุนจรวดร็อคเก็ตลันเชอร์พุ่งเข้าใส่ทางด้านหลังทานาทอสที่กำลังคลั่งด้วยความบาดเจ็บทันที...
ไจแอนท์รีบดูผลลัพธ์เบื้องหน้า และพบว่าในช่วงที่กระสุนจรวดวิ่งเข้าหาทานาทอสอยู่นั้น เจ้าทานาทอสได้เหวี่ยงแขนไปมารอบตัวเพื่อไม่ให้มีอะไรบางอย่างเข้าไปใกล้มันตอนนี้ด้วย
"แย่แล้ว!! มันแกว่งแขนไปมา!! ขืนเป็นแบบนี้มันได้ปัดจรวดทิ้งแน่"
ปัง!!!
ในตอนนั้นได้มีกระสุนที่ยิงลั่นออกมาจากปืนพกของใครบางคนพุ่งเข้าใส่จรวดในช่วงที่มันอยู่ตรงแขนของทานอสพอดี
ตูม!!!!!!
กระสุนปืนพกได้เจาะทะลุจรวดร็อคเก็ตลันเชอร์ก่อนที่มันจะถูกปัดทิ้งจนเกิดระเบิดขึ้นเบื้องหน้าทานาทอสอย่างจัง ทานาทอสตัวนั้นถูกแรงระเบิดทำลายล้างเข้าให้เต็มดอกในระยะประชิดจนเลือดสาดกระจาย
คนที่ยิงกระสุนปืนพกนัดนั้นออกมาก็คือ..เดคิสุงิ
...........................
ไม่นานนักทานาทอสก็ล้มลงไปบนพื้นต่อหน้าโนบิตะ....พลังระเบิดทำลายล้างของร็อคเก็ตลันเชอร์สามารถล้มทานาทอสได้ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ระเบิดร่างแหลกเป็นชิ้นๆเหมือนกับซุปเปอร์ไทแรนท์ก็ตาม...
พวกเขาทั้ง 3 สามารถโค่นทานาทอสได้สำเร็จ
คลิปวิธีจัดการทานาทอสฉบับ RE หาร็อคเก็ตลันเชอร์มายิงใส่
(ร็อคเก็ตลันเชอร์ 1 นัดสามารถล้มทานาทอสได้)
"กะ....เกือบไปแล้ว"
เดคิสุงิ ไจแอนท์ และโนบิตะรีบปฐมพยาบาลด้วยสเปรย์กระป๋องและสมุนไพรอย่างรวดเร็ว
"รีบไปต่อเร็วเข้า พวกเราไม่มีเวลาแล้วนะ!!!"
"เออ!!!"
ทั้งสามคนไม่รอช้า รีบมุ่งหน้าไปยัง...
- เส้นทางข้ามคลอง [Canal]
พวกโนบิตะเดินทางต่อขึ้นไปยังทางเดินชั้นบน
และเดินออกมายังลานกว้างที่เดคิสุงิกับไจแอนท์มองหาร่องรอยของเฮลิคอปเตอร์อยู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้ง 3 จะใช้เวลาในการต่อสู้กับทานาทอสนานไปหน่อยเลยทำให้คลาดสายตากับเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น
"บ้าจริง ฮ. นั้นไปไหนแล้วเนี่ย"
"โถ่เอ้ย! เราไม่มีเวลามากแล้วนะ"
"พวกนายทั้ง 2 คนใจเย็นก่อนสิ ทาเคชิคุงนายทำพลุสัญญาณมาใช่ไหม ถ้างั้นจุดมันตรงนี้เลย
บางทีเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นอาจจะวนอยู่แถวๆนี้ก็ได้นะ"
"อะ อา...จริงสิ สงสัยต้องใช้เจ้านี่แล้วล่ะ! โนบิตะ เดคิสุงิ พวกนายถอยไปก่อน"
ในที่สุดพลุสัญญาณของไจแอนท์ก็มีประโยชน์เสียที เขาวางมันลงไปข้างหน้าและจุดสัญญาณขึ้น พลุถูกยิงออกไปเบื้องบนฟากฟ้าเพื่อส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากเฮลิคอปเตอร์แถวนี้
!!?
ในระหว่างที่ทั้ง 3 คนกำลังรอเฮลิคอปเตอร์มารับนั้น เดคิสุงิก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของอะไรบางอย่างจากทางด้านขวา
เขาหันหน้าไปมอง ก็ต้องตกใจ โนบิตะกับไจแอนท์จึงหันไปมองตามและทั้งสองก็มีสีหน้าแบบเดียวกัน
!!!!!!!!!!!!!
มันคือฝูงซอมบี้จำนวนมหาศาล
ดูเหมือนว่าสัญญาณพลุไฟนั้นจะไม่ได้เรียกมาเฉพาะเฮลิคอปเตอร์เสียแล้ว
"นี่มันอะไรกันเนี่ย..!!"
"พวกซอมบี้นี่!!"
"ให้ตายสิ มันจะมาโผล่มาทำไมตอนนี้วะ"
เดคิสุงิประเมินสถานการณ์
"เราจะหนีไปจากที่นี่ไม่ได้แล้วนะ เพราะสัญญาณพลุไฟถูกยิงออกไปแล้ว ถ้าเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นหาเราไม่เจอล่ะก็ มีหวังเราได้ติดแหง่กอยู่ในเมืองนี้ แน่"
"เราต้องต้านมันไว้ให้ได้"
เดคิสุงิพูดจบ ทั้ง 3 คนก็หยิบอาวุธปืนของตัวเองขึ้นมา...
"นั่นสินะ พวกเราจะยอมแพ้ไม่ได้...จนกว่าเฮลิคอปเตอร์จะมาที่นี่ เราต้องต้านมันไว้ให้ได้"
"คงจะเป็นอย่างที่นายพูดนั่นแหละ โนบิตะ!!...เราจะมายอมตายที่นี่ได้ยังไงกัน!!"
"ฮะๆ การตัดใจมันคงเร็วไปสำหรับพวกนายสินะ ถ้างั้นก็ดี อีกฝ่ายเป็นแค่ซอมบี้ แค่นี้..."
และในตอนนั้นเองโนบิตะก็ได้ยินเสียงร้องมาจากที่อื่นอีก...
ทางด้านซ้ายมีฝูงฮันเตอร์สีเขียวกระโดดข้ามรถที่จอดขวางกั้นเข้ามา
แถมทางด้านล่างก็มีฝูงคิเมร่าไล่ตามพวกเขาเข้ามาอีก
พวกเขาทั้ง 3 ถูกล้อมโดยสมบูรณ์แบบ สถานการณ์ในตอนนี้แย่สุดๆแล้ว!!
"บ้าน่า นอกจากซอมบี้แล้วยังมีพวกนี้อีกเหรอเนี่ย!?"
พวกฮันเตอร์เริ่มวิ่งเข้าหาพวกโนบิตะทั้ง 3 คนอย่างรวดเร็ว
"ไอ้พวกกอริลล่าเขียวนั่น ฉันจัดการเอง"
เมื่อไจแอนท์พูดจบ เขาก็คว้าปืนลูกซองพร้อมวิ่งเข้าไปฟาดฟันกับพวกฮันเตอร์สีเขียวกลางวงล้อมเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกมันทันที
"ไจแอนท์!!?"
ไจแอนท์ตอนนี้ไม่ฟังเสียงของโนบิตะแล้ว เขากำลังใช้ปืนลูกซองยิงและฟาดใส่พวกฮันเตอร์ทั้งฝูงอย่างบ้าคลั่ง...
"เจ้าสัตว์ประหลาดแมลงนั่น ปล่อยให้ฉันจัดการเอง...
โนบิตะคุง ฝากจัดการพวกซอมบี้ทีนะ!!"
"เดคิสุงิคุง!? "
แล้วเดคิสุงิก็คว้าปืนกลพุ่งเข้าชนกับฝูงคิเมร่าทันที
ไจแอนท์รับบทจัดการฝูงฮันเตอร์จากปีกซ้าย ส่วนเดคิสุงิเป็นคนจัดการฝูงฮันเตอร์จากด้านล่าง ดังนั้นก็เหลือแต่ฝูงซอมบี้ที่บุกเข้ามาทางปีกขวา
"นั่นสินะ จนกว่าเฮลิคอปเตอร์จะมา พวกเราต้องช่วยกันยันไว้จนถึงที่สุด"
"พวกเราจะต้องรอด..."
"และกลับไปพบกับทุกคนอีกครั้ง!!"
โนบิตะจึงหันหน้าไปทางขวาพร้อมกับอาวุธปืนที่ยังเหลืออยู่ พุ่งเข้าสู้กับซอมบี้ทั้งฝูงทันที...
อีก 5 นาที จนกว่าจะถึงเวลาที่เฮลิคอปเตอร์จะหาตัวพบ พวกเขาต้องจัดการมันให้ได้
พวกเขาทั้ง 3 ต่อสู้กันเป็นเวลานาน...
ภารกิจตรงนี้คือ เอาชีวิตรอดจนกว่าเฮลิคอปเตอร์จะมารับในอีก 5 นาที
โนบิตะใช้ปืนเกรเนดลันเชอร์ที่เหลืออยู่ยิงพวกพวกมันอย่างเต็มที่
จนกระสุนหมด
"บ้าเอ้ย กระสุนหมด"
เขาเริ่มถอยหลังลงเพื่อตั้งหลักจนเข้าไปใกล้กับไจแอนท์ที่ปีกซ้าย ซึ่งในตอนนั้นเองเขาก็เหลือบไปเห็นว่าไจแอนท์ก็ใช้กระสุนปืนจนหมดเช่นกัน
แต่ไจแอนท์เขาไม่คิดที่จะถอย เขากลับโดดเข้าไปกลางวงพวกฮันเตอร์พร้อมกับประเคนหมัดใส่พวกมันอย่างต่อเนื่อง
"พวกแกจะไม่มีวันได้แตะพวกพ้องของฉันเป็นอันขาด!!!"
โนบิตะเหลือบไปเห็นเดคิสุงิที่ดูเหมือนกระสุนปืนของเขาจะหมดในการต่อสู้กับคิเมร่าทั้งฝูงเช่นกัน
"บ้าเอ้ย ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็..!!"
แต่ถึงกระนั้นเดคิสุงิก็ไม่ยอมแพ้ คิเมร่าตัวหนึ่งกระโดดกลางอากาศพร้อมกับเงื้อแขนที่คมเคียวหมายตวัดคอของเดคิสุงิแต่เขาสามารถพลิกตัวหลบได้พร้อบกับจับแขนของมันกดลงไปบนพื้นแล้วตามด้วยใช้เท้าเหยียบไหล่ของมันก่อนที่กระชากแขนที่เป็นคมเคียวออกจากแขนจนเลือดสีเขียวสาดกระจายจนมันร้องเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวด แต่ยังไม่พอ เดคิสุงิก็ใช้ท่อนแขนคมเคียวที่เขาพึ่งดึงมาฟาดกลับเข้าไปที่กลางลำคอของมันจนขาดกระจายตายสนิท หลังจากนั้นเขาก็ใช้แขนคมเคียวของมันเป็นอาวุธระยะประชิดต่อสู้กับตัวอื่นต่อไปได้แม้กระสุนจะหมด
ทั้ง 2 คนนั้นสู้อย่างเต็มที่...เพื่อไม่ให้พวกมันเข้ามาใกล้กับคนอื่น.ถึงแม้กระสุนจะหมดไปแล้ว
"ฉันเอง..ก็ต้องทำได้!!!"
โนบิตะยังมีกระสุนปืนเหลืออยู่ แต่ไม่มากพอที่จะจัดการพวกมันทั้งหมด เขาจึงเก็บเก็บปืนพกไว้ข้างตัวก่อนที่จะทำสมาธิ
"ฉันจะต้องปกป้องทุกคนให้ได้!!!"
พวกซอมบี้ยังบุกตรงเข้ามาด้านหน้าเรื่อยๆ
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
โนบิตะลืมตาขึ้นพร้อมกับวิ่งพุ่งจรวดไปข้างหน้าฝ่าฝูงซอมบี้อย่างรวดเร็วราวกับกระสุนปืนใหญ่ทำลายล้างพร้อมกับกวาดพวกซอมบี้แถวนั้นจนกระจัดกระจาย
ตามคลิป
พวกซอมบี้ทั้งหมดนอนตายเรียบเป็นแถบ.....
แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็ยังเข้ามาไม่หยุดหย่อน
โนบิตะก็ฝืนใช้ท่าเดิมติดๆกันหลายครั้งเพื่อกวาดพวกซอมบี้ให้หมด พร้อมกับใช้ปืนที่มีกระสุนเหลือกราดยิงพวกมันจนทั่ว
กระสุนของโนบิตะจึงถูกใช้หมด แต่ก็เป็นเวลาเดียวกับที่ทั้ง 3
สามารถจัดการเหล่าศัตรูที่บุกเข้ามาจนเกลี้ยง
"อ้ะ นั่นไง เฮลิคอปเตอร์อยู่นั่น!!!"
เดคิสุงิมองเห็นเฮลิคอปเตอร์เป็นคนแรกจึงตะโกนบอกเพื่อนทั้ง 2 เขามองเห็นว่า คนที่อยู่บนเฮลิคอปเตอร์จะตะโกนลงมาบอกว่า พวกเขาหาตัวพวกเดคิสุงิอยู่ตั้งนานและตอนนี้ขอให้พวกเดคิสุงิขึ้นบนลานกว้างด้านบนทางด้านซ้ายใกล้ๆนี้อีก
"อะไรกันเนี่ย ต้องไปต่องั้นเหรอ!?"
"รีบไปกันเถอะ ทาเคชิคุง โนบิตะคุง"
เดคิสุงิ ไจแอนท์และโนบิตะจึงได้รีบวิ่งตามเฮลิคอปเตอร์ไปอีกครั้งซึ่งเป้าหมายของพวกเขาตอนนี้คือลานกว้างที่อยู่ใกล้ๆ
- จตุรัสลานกว้างด้านหน้า [Front Square]
ตรงบริเวณทางขึ้นไปด้านบนลานกว้างนั้นมีประตูขวางอยู่
"ย้ากกกก!!!"
ไจแอนท์เป็นคนนำพังประตูบานนั้นออกมา
พวกพ้องทั้ง 3 เห็นเฮลิคอปเตอร์บินอยู่ไม่ไกล
พวกเขารีบวิ่งไปยังเฮลิคอปเตอร์
ไต่บบันได้ขึ้นไปอีก
และออกมายังลานกว้าง
ที่ซึ่งมีเฮลิคอปเตอร์บินอยู่ด้านบน
"เท่านี้ทุกอย่างก็จบแล้วสินะ"
"อือ...."
แต่พวกเขาไม่ทันสังเกตเลยว่า มีเงาอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นเบื้องหลังพวกเขา
มีอะไรบางอย่างกระโดดไล่ตามพวกเขามาจากด้านล่าง...
ตึง!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"โกหกน่ะ....ไม่จริง ใช่ไหม!?"
ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!
ตามคลิป
ทานาทอสยังไม่ตายและไล่ตามมาล้างแค้นพวกโนบิตะ
ร็อคเก็ตลันเชอร์ไม่สามารถจัดการมันได้
ที่ร้ายกว่านั้นพวกโนบิตะไม่มีอาวุธเหลืออยู่อีกแล้ว
นี่มันฝันร้ายชัดๆ!!!
>>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Final Chapter - part 8 (Final Part)
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น