โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 24]

ความเดิมตอนที่แล้ว >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 23]  โนบิตะพยายามแก้ปริศนาหาทางลับที่ซ่อนอยู่ในอาคารสถาบันวิจัยจนเจอ เพื่อที่จะขโมยและเก็บข้อมูลการทดลองอาวุธชีวภาพของอัมเบรล่าออกมา

หลังจากที่เขาเข้าไปได้ไม่นานเซก้ากับไจแอนท์ก็ตามเข้าไปทีหลัง แต่แล้วโนบิตะก็ต้องตกใจเมื่อ..จู่ๆ...

เซก้าก็ยกปืนพกขึ้นมาจ่อศีรษะเขา...

ทำไมเซก้าถึงทำแบบนั้น!? หรือว่าเขาจะ.....

==============================================================

บทที่ 24

ทางเลือกที่เจ็บปวด

"...คุณเซก้า....?  ....ทำไม...?"

โนบิตะยังคงตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า.....  เซก้าที่ใบหน้านิ่งเฉยยกปืนพกจ่อมาที่เขา...

เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าเซก้าที่ร่วมสู้มาด้วยกันจำทำแบบนี้

(ฮึ่มมมมม)

ถึงแม้ว่าไจแอนท์จะอยู่ด้านข้างเซก้า แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าในตอนนี้เขาไม่อาจจะเข้าไปช่วยโนบิตะได้ทันแน่

เซก้าใช้ปืนจ่อไปที่โนบิตะอยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจพูดออกมา....

"เจ้าเด็กอ้วนข้างๆก็ดี เธอก็ดี แค่เด็กๆอย่างพวกเธอไม่มีทางทำกันได้ถึงขนาดนี้หรอก"

เซก้าพูดอย่างไม่ไว้ใจพวกเขา...

"บอกฉันมาดีกว่าว่า พวกเธอทำงานให้กับใครอยู่...

พวกฉันไม่ชอบเล่นไปตามเกมส์ของไอ้พวกบ้าที่ชอบสั่งเบื้องหลัง

โดยไม่บอกกล่าวกันแบบนี้หรอกนะ...."

"ถ้าบอกมาล่ะก็ฉันจะไว้ชีวิตพวกเธอ..."

นั่นคือสิ่งที่เซก้าคิดก่อนที่ตัดสินใจยกปืนจ่อโนบิตะ เขาไม่เชื่อว่าเด็กๆอย่างพวกโนบิตะจะรู้จักแก้ปริศนาหาทางลับและข้อมูลต่างๆของพวกอัมเบรล่าได้ตามลำพัง เขาต้องการรู้ว่าเด็กๆพวกนี้ทำตามคำสั่งขององค์กรอื่นๆที่คอยหนุนหลังพวกเขาอยู่หรือเปล่า...

"พะ...พูดบ้าอะไรออกมาน่ะ!!!

ไอ้ของแบบนั้นมันจะไปมีอยู่ได้ยังไงกันเล่า!!"

เซก้าจ้องมองดวงตาของไจแอนท์และโนบิตะสลับกันและใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง

เขารู้แล้วว่าพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้โกหก หลังจากนั้นเขาจึงตัดสินใจ

ลดปืนลง...

"โทษทีนะ เผอิญว่าเป็นคนขี้ระแวงมากไปหน่อย ถ้าทำให้รู้สึกไม่ดีล่ะก็ขออภัยด้วย"

.....

โนบิตะพูดอะไรไม่ออกจึงได้แต่รู้สึกโล่งอกเล็กน้อย...โชคดีที่เซก้าไม่คิดที่จะฆ่าเขาจริงๆ

"ไอ้บ้าเอ้ย!! คราวหลังอย่าทำให้ตกใจแบบนี้อีกนะเว้ย!!!"

แต่ดูเหมือนเซก้าจะไม่ได้สนใจคำพูดของไจแอนท์เท่าไหร่

เพราะเขากำลังคุยวิทยุสื่อสารกับใครบางคนอยู่

"เมื่อกี้ฉันพึ่งได้รับการติดต่อจาก 2 คนข้างล่างนั่น อีกเดี๋ยวพวกเขาก็คงกำลังมา"

ไม่นานนัก ก็มีคนเดินเข้าประตูมา..... และคนๆนั้นก็คือ หญิงสาวผมบลอนด์ รีซิสซ่า
...เธอเดินเข้ามาตามลำพัง

"ไอ้ห้องนี้มันอะไรกันเนี่ย?...ซ่อนไว้อยู่ลึกขนาดนี้เชียวน้า...แถมยังใหญ่กว่าห้องฉันอีก.."

"อ้อ..จริงสิ...เมื่อกี้หัวหน้าเขาบอกว่า จะขอสำรวจพื้นที่ใกล้เคียงแถวนี้หน่อย

ก็เลยส่งฉันมาตรวจสอบล่วงหน้าก่อน..."

"....เข้าใจละ ถ้างั้นพวกเธอก็ช่วยๆกันหน่อยละกัน เวลายิ่งไม่ค่อยมีอยู่"

เซก้าก็ได้วานให้โนบิตะกับไจแอนท์ช่วยตรวจสอบในห้องนี้ด้วย...

"เออน่ะ..."

"เข้าใจแล้วครับ..."

หลังจากนั้นทั้ง 4 คนก็เริ่มการตรวจสอบเอกสารข้อมูลและเครื่องมือต่างๆที่อยู่ภายในห้องนี้...
พร้อมกับพยายามหยิบหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องออกมา ซึ่งควรจะเป็นข้อมูลที่บ่งบอกว่าสถานที่แห่งนี้มีความเกี่ยวข้องกับการก่อวินาศกรรมด้วยอาวุธชีวภาพออกมา เพื่อที่พวกเขาจะใช้มันเป็นข้อมูลหลักฐานในการเอาผิดกับอัมเบรล่า

เวลาการตรวจสอบผ่านไปสักพัก พวกเขาก็ได้ยกเอกสารต่างๆที่เกี่ยวข้องออกมาดู..แต่ว่า...ก็ต้องผิดหวัง

เซก้าบอกว่า มีเอกสารและข้อมูลที่เกี่ยวกับอาวุธชีวภาพก็จริงอยู่แต่ตัวหลักฐานและข้อมูลที่พวกเขาต้องการหลายส่วนดูเหมือนว่าจะโดนใครบางคนเอามันไปหมดแล้ว...คงต้องเป็นเจ้าพวกที่มาถล่มเกาะแห่งนี้ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงแน่ๆ

"แต่อย่างน้อยก็มีข้อมูลสถานที่และแผ่นดิสก์บางส่วนเหลืออยู่นะครับ..."

"แค่มีเท่านี้เราก็เตรียมไล่ล่ามันต่อได้ล่ะน่า..."

เซก้าพูดขึ้นมาว่า..ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเอสเตอร์มาตรวจสอบแผ่นดิสก์ข้อมูลที่เหลืออยู่ซะแล้ว (เขากับรีซี่ = รีซิสซ่า เองก็ไม่ค่อยเก่งเรื่องอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์หรือการปลดล็อกข้อมูลแบบนี้เท่าไหร่) ที่เหลือก็แค่รอให้พวกหัวหน้ามาสมทบที่นี่เท่านั้น...

"เออ...."

เวลาผ่านไป ความกังวลใจของพวกเขาทุกคนเริ่มมีมากขึ้นเพราะว่าพวกหัวหน้าลิทชี่ยังมาไ่ม่ถึงที่นี่เลย แถมยังไม่ได้ติดต่อเข้ามาด้วย....

"ว่าแต่ว่า ช้าจังเลยนะ...... ตอนนี้พวกยานอฟอยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย....."

ตึง!!!

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตอนนั้นเองประตูห้องก็ถูกเปิดออกอย่างเร็วพร้อมกับมีคนกลุ่มหนึ่งเดินพรวดพราดเข้ามา...ซึ่งก็คือพวกลิทชี่นั่นเอง แต่ดูท่าว่าตอนนี้...พวกเขาทุกคนต่างรู้สึกตื่นตระหนก... โดยเฉพาะลิทชี่

"รีบพาเขาเข้าไปข้างในเร็วเข้า!!!!"

ในตอนนั้นทุกคนก็เห็นว่า...ลิทชี่กับเอสเตอร์ได้หิ้วปีกร่างของใครบางคนที่โชกเลือดเข้ามาด้วย..และคนๆนั้นก็คือ..

"ยานอฟถูกพวกมันเล่นงาน!!! รีบเอาเขาไปพิงไว้ที่โต๊ะตรงนั้นก่อนเถอะครับ!!!"

เอสเตอร์บอกให้ทุกคนในห้องรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น....[เป็นภาษาอังกฤษ]

ยานอฟถูกลิทชี่กับเอสเตอร์หิ้วปีกเข้ามาในสภาพโชกเลือดเพราะมีบาดแผลฉกรรจ์เกิดขึ้นบริเวณท้อง...และอาการของเขาตอนนี้ค่อนข้างแย่มากและใกล้จะหมดสติ...ลิทชี่เห็นท่าไม่ดีจึงตะโกนออกมา

"บ้าเอ้ย!! ทำใจดีๆไว้นะเว้ยไอ้เจ้าบ้า...!!!"

ลิทชี่มองไปทางพวกโนบิตะที่กำลังช็อก...โดยเฉพาะรีซิสซ่าที่เกิดอาการช็อกมากที่สุด เธอไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เธอเห็น...เขาจึงรีบออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว

"เซก้า!!! รีซี่!!! รีบหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลมาเร็วเข้า

แล้วก็ยาห้ามเลือดด้วยนะ!!!"

ซาช่ารีบวิ่งเข้ามาเคลียร์เส้นทางให้ลิทชี่กับเอสเตอร์หอบร่างของยานอฟมาที่โต๊ะได้สะดวก พวกเซก้าก็รีบหยิบอุปกรณ์ปฐมพยาบาลขึ้นมา...

พวกเขาพาร่างของยานอฟมานั่งพิงโต๊ะไว้ได้

!!!!!

ไจแอนท์และโนบิตะรู้สึกตกใจเมื่อได้เห็นบาดแผลฉกรรจ์ที่ท้องของเขา ซึ่งดูเหมือนมันเหมือนกับถูกอะไรบางอย่างมีคมเฉือนลึกลงไปถึงลำไส้เลยทีเดียว ถ้าหากเขาไม่เอามือปิดทับเอาไว้คงได้เห็นลำไส้ทะลักออกมาแน่ๆ

"โหดร้าย.....ชะมัด...."

"บ้าเอ้ยยย ทำไมมันถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้วะ!!

เอสเตอร์!! ช่วยกดทางนี้ไว้ทีสิ!!"

ลิทชี่พยายามห้ามบาดแผลของยานอฟด้วยการปฐมพยาบาลเบื้องต้น (ทั้งอัดสเปรย์และสมุนไพร) แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอ แถมยานอฟเองก็ใกล้จะสลบแล้วด้วย

"รีซี่!! เซก้า!! ขอน้ำ!! ขอน้ำหน่อย!!"

แต่ถึงกระนั้นยานอฟก็ยังฝืนพูดออกมา...

"อะ...............อุ.......

ขะ.....ขอ.......โทษ......น.ะ....ครับ..........  หัว......หน้า...."

"ทำใจดีๆไว้!!!  นายจะต้องรอด.... นายจะต้องมีชีวิตรอดกลับไป...!!!"

เขารีบสำรวจกล่องปฐมพยาบาลที่เซก้ายกมาให้และรีบค้นอุปกรณ์ในการรักษาดู

"ระยำเอ้ย!!! มันไม่มีอะไรที่ใช้ได้เลยเหรอวะเนี่ย!!!"

เอสเตอร์พยายามหยิบทุกสิ่งทุกอย่างที่มีในกล่องพยาบาลมาใช้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผล ยาห้ามเลือดที่ควรจะใช้หยุดเลือดได้ กลับไม่สามารถห้ามเลือดได้อย่างที่ควรจะเป็น

"มันไม่ได้ผลเลยครับหัวหน้า! แบบนี้มันไม่ใช่แค่บาดแผลธรรมดาแล้วครับ!!.."

"ไอ้บ้าเอ้ย!!  ถึงยังไงเราก็ต้องยื้อเขาไว้ให้ได้นะเฟ้ย!!!"

จากนั้นลิทชี่ก็หันมองไปทางซาช่า...พร้อมกับตะโกนบอกเธอว่า...

"ซาช่า!! นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมามัวยืนเฉยนะ

พวกมันเองก็กำลังตามเราเข้ามาที่นี่แล้ว รีบไปหยุดมันไว้เร็วเข้า!!"

.

"ดะ...เดี๋ยวก่อนเซ่!! ตกลงมันยังไงกันแน่เนี่ย!?"

ไจแอนท์เริ่มตามไม่ทัน อีกทั้งคำพูดที่พวกเขาพูดกันตลอดจนถึงเมื่อกี้ยังเป็นภาษาอังกฤษอีกด้วย

"ลานอฟ ถูกเจ้าสัดปะหยาดกัดเข้าให้ เลือดไหลไม่หยุด ไม่มีทางลักษาหาย"

"และตอนนี้ พวกมัน กับพวกซอมบี้  ก็กำยัง  บุกเข้ามาตี้นี่ด้วย

มาช่วยกันหน่อย   เย็วสิ....."

"หา!?  ถ้าอย่างงั้นก็แย่น่ะสิ!!"

"งั้นรีบไปกันเถอะครับ คุณซาช่า..."

โนบิตะหยิบปืนพกขึ้นมาพร้อมกับทำสีหน้าอย่างมุ่งมั่นไปยังซาช่า...

ทำเอาซาช่าชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบ..

"อ่ะ....   อือ...."

จากนั้นพวกโนบิตะและไจแอนท์ก็วิ่งตามซาช่าออกไปข้างนอกห้อง เหลือไว้แต่เพียงเจ้าหน้าที่หน่วย U.B.C.S. ที่เหลือ

แนะนำให้เปิดธีมนี้ฟังไปด้วย

ไม่ว่าจะใช้สเปรย์ปฐมพยาบาลหรือสมุนไพรมากเท่าไหร่ ยานอฟก็มีอาการแย่ลงทุกที...

ทั้งๆที่ตอนนี้ยาห้ามเลือดก็เริ่มแสดงผลแล้วแท้ๆ. 

พรรคพวกที่เหลือก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป

นอกจากเฝ้าดูอาการของเพื่อนที่ใกล้จะจากไป... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง รีซิสซ่า...

ที่เข้ามาดูอาการของยานอฟอย่างใกล้ชิด

"ยานอฟ.....ตอนนี้นายรู้สึกยังไงไบ้าง...."

ยานอฟพยายามฝืนพูดออกมา...

"ช่วงขาของผม...ผม...ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว..ไม่สิ..ผม ไม่รู้สึกอะไรเลย"

คำพูดของยานอฟทำให้รู้ว่าเพื่อนทุกคนรู้ว่า ตอนนี้ส่วนล่างของเขาเป็นอัมพาตเสียแล้ว

"หัวหน้า....คิดว่าผม...เหลือ..เวลา..อีกเท่าไหร่..."

หลังจบคำถามของยานอฟ รีซิสซ่าถึงกับอารมณ์ขึ้นจึงตวาดใส่เขา

"อย่าพึ่งหมดหวังง่ายๆแบบนี้สิ!!!? นายจะต้องรอดออกไปจากเกาะนี้!!ได้ยินฉันไหม!! 

นายจะต้องรอดกลับไป!!! ดังนั้น อย่าพูดอะไรแบบนั้นนะ!!!"

ยานอฟรู้สึกผิดในสิ่งที่ตนพูดออกมา

"......ขะ ขอโทษนะครับ.....พี่สาว..."

"อย่ามาเรียกฉันว่าพี่สาวนะ!!!!"

แต่ลึกๆแล้ว...เธอรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อได้ยินคำนั้น...

(พี่สาวบ้าอะไรกัน....แค่ปกป้องน้องชาย...ก็ยังทำไม่ได้เลย...

แล้วแบบนี้...ฉันจะมีหน้าไปเป็นพี่สาวของนายได้ยังไงกันเล่า)

เอสเตอร์คิดอยู่นานก่อนที่จะพูดขึ้นเรียก... "...หัวหน้า" พร้อมกับมองไปทางเซก้าว่า...

"เซก้า... ฝากดูยานอฟหน่อย ฉันกับหัวหน้ามีเรื่องที่ต้องคุยกัน..."

เซก้าพยักหน้าตอบรับ จึงเดินเข้าไปดูยานอฟแทนเอสเตอร์ ส่วนเอสเตอร์ก็เรียกให้ลิทชี่ไปคุยกันด้านหน้าประตูด้วยน้ำเสียงที่เบาจนพวกยานอฟไม่สามารถได้ยิน

เอสเตอร์ทำสีหน้าเครียดพร้อมกับอธิบายสถานการณ์

"เขาเสียเลือดมากเกินไป...

หากไม่รับการผ่าตัดและให้เลือดล่ะก็คงอยู่ได้ไม่เกิน 30 นาที"

ลิทชี่ประเมินสถานการณ์และพูดขึ้นมาว่า...

เหตุการณ์ในตอนนี้แย่กว่านั้น หากจะรักษายานอฟก็ต้องพาเขาออกไปจากเกาะนี้

แต่ว่าตอนนี้พวกสัตว์ประหลาดพวกนั้นก็ได้ถูกปล่อยหลุดออกมาทั่วเกาะแล้ว

แถมเกาะนี้กำลังจะถูกถล่มในอีกไม่กี่นาทีต่อมาด้วย

"บะ แบบนั้น  มันก็แย่สุดๆไปเลยน่ะสิ"

ลิทชี่พูดขึ้นอีกว่า ดูเหมือนจะไม่สามารถติดต่อขอความช่วยเหลือ

จากพวกตำรวจชายฝั่งภายนอกเกาะได้ด้วย.... 

"ถ้าทิ้งยานอฟไว้ที่นี่ล่ะก็ เขาตายแน่ๆครับ!!"

ลิทชี่เองก็เข้าใจในสิ่งที่เอสเตอร์พูด แต่ถ้าสถานการณ์ยังเป็นแบบนี้ พวกเขาคงจะไม่สามารถพายานอฟฝ่าฝูง B.O.W. ที่ล้อมรอบที่นี่ไปได้แน่... แถมที่แห่งนี้ก็ไม่เหลือยานพาหนะหรืออุปกรณ์ที่พาเขาออกไปได้ด้วย..การจะฝ่าพวก B.O.W. กลับไปที่เรือจะต้องมีแต่ลุยซึ่งๆหน้าเท่านั้น

"ถ้างั้นก็คงต้องทิ้งเขาไว้ที่นี่จริงๆสินะ....!!"

ลิทชี่ช็อกในสิ่งที่เอสเตอร์พูด

"เอสเตอร์...."

"ลิทชี่.... นายน่ะ คิดจะฆ่ายานอฟจริงสิ..."

ผัวะ!!!!

ยังไม่ทันที่เอสเตอร์จะพูดจบ ลิทชี่ก็ใช้กำปั้นต่อยหน้าเอสเตอร์เข้าอย่างจัง!!! (หน้าจอถึงกับสั่นไหว)

"....นายพูดบ้าอะไรออกมาวะ!! ห้ามคิดเรื่องแบบนั้นเด็ดขาดเลยนะ!!"

เขาเข้าใจว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน ตอนที่จำเป็นต้องฆ่าคนทั้งๆที่ยังไม่ถึงเวลาตาย... เหมือนกับโทชิบะในตอนนั้น...

เอสเตอร์ที่ได้เห็นท่าทีที่โกรธจัดของลิทชี่จึงได้แต่ก้มหน้าพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า...

"...ขอโทษนะครับ"

เขารู้สึกผิดที่ไม่ควรเสนอความคิดบ้าๆแบบนั้นออกมา... เขาเองก็เข้าใจดีว่าหัวหน้าของเขาเป็นคนที่รักลูกน้องมากขนาดไหน...ทั้งๆที่เป็นแบบนั้น..

ในตอนนั้นเองวิทยุสื่อสารของลิทชี่ก็ดังขึ้น

"หัวหน้า!! ได้ยินไหม!!"

 เสียงที่ดังออกมาเป็นเสียงของซาช่า

"พวกฮันเตอร์กับพวกซอมบี้จำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้แล้ว!!"

(เนื่องจากเธอพูดภาษาอังกฤษ ภาษาเลยฟังดูชัด...)

เธอรายงานสถานการณ์ตอนนี้ให้ฟังว่า

 พวกอาวุธชีวภาพมีจำนวนมากและเริ่มบุกเข้ามาในตัวอาคารแล้ว

ตอนนี้เธอกับเด็กหนุ่ม 2 คนพยายามต้านพวกมันอยู่ แต่ดูท่าว่าคงต้านได้ไม่นานนัก

แถมพวกมันยังกรูกันเข้ามาทางใต้ด้วย เธอต้องการคนมาช่วยยันพวกมันในทิศนั้นไว้

ลิทชี่จึงตอบกลับไปว่า..

"เข้าใจแล้ว....

ฉันกับรีซี่จะไปจัดการหยุดพวกมันทางฝั่งใต้เอง"

"รีบมาเร็วๆเข้า!!!"

จากนั้นซาช่าจึงตัดสายไป ลิทชี่จึงออกคำสั่งให้ เซก้า กับเอสเตอร์ช่วยดูแลยานอฟไว้

เอสเตอร์พูดขึ้นมาว่าจะพยายามช่วยยื้อยานอฟไว้ให้ได้ละกัน

เซก้าเองก็ไม่ขัดข้อง...

จากนั้นเหตุการณ์จะจบลงและมีระบบเซฟอัตโนมัติขึ้นมาแทน...ซึ่งแนะนำให้เซฟไว้ เพราะภารกิจต่อไปคือศึกหนักที่ดุเดือดมาก....

คลิปประกอบเนื้อเรื่อง

สงครามระหว่างผู้คนและเหล่าอาวุธชีวภาพได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
พวกเขาจะสามารถต้านทานพวกมันได้หรือไม่...และพวกเขาจะสามารถช่วยชีวิตยานอฟได้ไหม?
โปรดติดตามตอนต่อไป...
>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 4 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 25]



คนเขียนบล็อกแอบเม้าท์
- เซก้าแกไม่ได้คิดทรยศแต่อย่างใด พี่แกแค่ขี้ระแวงเฉยๆว่า โนบิตะกับไจแอนท์จะทำหลายๆอย่างได้เก่งเกินเหมือนไม่ใช่เด็กเลยคิดว่ามีใครอยู่เบื้องหลังหรือเปล่า (เหมือนเอด้าเวลาทำงานก็มักจะมีผู้จ้างวานตัวแสบๆหนุนหลังอยู่) เลยใช้วิธีขู่เพื่อถามข้อมูลแค่นั้นเอง...
- ยานอฟจะรอดหรือไม่ก็ดูกันต่อไป...(แปลกแต่จริงที่สารพัดยาฟื้นฟูเสือกใช้ไม่ได้ผล)
- แอบสปอยล์ตอนหน้า...เนื้อเรื่องจะโฟกัสไปที่การผสานการต่อสู้ระหว่างโนบิตะกับซาช่า 2 ต่อ 2 (ส่วนไจแอนท์จะลุยเดี่ยว)

แสดงความเห็นบน Facebook!