โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 3 - part 2

โนบิตะยังคงหาทางหลบหนีจากสัตว์ประหลาดสุดแสนอันตรายที่อยู่ภายในโรงพยาบาลอย่างต่อเนื่อง
>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 3 - part 1

อีกทั้งเขาต้องรีบไปหาถุงเลือดที่อยู่ชั้นล่างของโรงพยาบาลที่เต็มไปด้วยพวกซอมบี้กลับไปรักษาเด็กสาวที่บาดเจ็บหนักที่กำลังรอเขาอยู่ด้วย

โนบิตะจะสามารถทำภารกิจนี้ได้สำเร็จหรือไม่?

Chapter 3 -  The Hive [Part 2]

โรงพยาบาลมรณะกับความสิ้นหวังที่กลืนกิน

ความเดิมตอนที่แล้ว โนบิตะได้หนีสัตว์ประหลาดสไลม์สีแดงที่มีชื่อว่า "อูส (Ooze : ウーズ)"  ออกมานอกห้อง

"จะ เจ้าสัตว์ประหลาดตัวเมื่อกี้มันฆ่าคุณพยาบาลได้เพียงแค่กระโดดจับตัวอย่างงั้นเหรอ

ไอ้ตัวอันตรายแบบนี้ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ..."

**หลังจากที่เกิดเหตุการณ์เมื่อสักครู่แล้ว ถ้าเป็นในเกมขอให้ระวังเป็นพิเศษเพราะเนื้อเรื่องต่อจากนี้เวลาเข้าห้องใดๆ ก็อาจจะมีเหตุการณ์แบบสุ่มที่เจ้าอูสจะปรากฏตัวออกมาไล่ล่าโนบิตะได้ทุกเมื่อ  ถ้าหากถูกมันจับได้จะเกมโอเวอร์ทันที และบางครั้งการที่กำลังสำรวจฉากอยู่มันก็อาจจะโผล่มาเล่นงานก็ได้ ขอให้ระวังตรงจุดนี้ด้วย

"บ้าที่สุด...! ถ้ารู้ตัวเร็วกว่านี้ คุณพยาบาลคนนั้นก็ไม่ต้องตายแล้วแท้ๆ"

โนบิตะรู้สึกเจ็บใจมากที่ตนเองไม่สามารถช่วยเหลือพยาบาลคนนั้นไว้ได้ เขาพยายามทำใจอยู่สักพักหนึง

"ต้องรีบไปเอาถุงเลือดที่อยู่ชั้น 1 ให้กับเด็กคนนั้นแล้ว!"

โนบิตะคิดได้ว่ายังมีคนที่กำลังรอเขาอยู่ ซึ่งก็คือเด็กผู้หญิงที่นั่งบาดเจ็บอยู่ในห้องคนป่วยตอนที่เขาฟื้นขึ้นมา ซึ่งตอนนี้เธอกำลังรอความช่วยเหลือจากเขาอยู่

โนบิตะมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์ซึ่งตอนนี้สามารถใช้งานได้แล้ว (เนื่องจากพยาบาลที่ถูกสไล์มสีแดงฆ่านั้นได้เปิดสวิตช์การทำงานของมันไว้ก่อน)

โนบิตะจึงกดปุ่มลิฟต์ลงมายังชั้น 1

เขาออกมาจากลิฟต์ลงมายังทางเดินข้างล่าง ผ่านห้องธุรการและพบว่าภายในห้องนี้มีพวกซอมบี้เดินเพ่นพ่านเต็มไปหมด

โนบิตะสามารถเดินฝ่าฝูงซอมบี้เข้าไปยังห้องต่อไปได้ และภายในห้องนั้นก็มีบันทึกโน้ตบางอย่างที่สำคัญอยู่ เขาจึงหยิบมันขึ้นมาอ่าน

(กรุณาระวังเจ้าสไลม์สีแดงที่อาจจะโผล่มาเล่นงานท่านได้ทุกเมื่อ)

สมุดโน้ตบันทึก

ลิฟต์ (เอเลเวเตอร์ - Elevator) เลเวล 1
รหัสที่ใช้ปลดล็อกระบบลิฟต์ลงไปยังชั้นใต้ดิน
คือจำนวนยา 3 ชนิดที่มีการใช้งานในช่วงเวลา 3 เดือนนี้มารวมกัน

ได้แก่ วัคซีน (โรคหัด) + ยาเพิ่มภูมิคุ้มกัน (PL) + ยาต้านไวรัส (อะไซ)
ซึ่งจำนวนยาเหล่านี้สามารถดูได้จากสถิติการให้ดำเนินงานทางการแพทย์ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์

โนบิตะได้ยินเสียงของเหลวบางอย่างดังมาจากด้านหลัง พอเขาหันกลับไปมองก็พบกับ...

"ไอ้เจ้าบ้านี่มันตามมาถึงที่นี่เลยเหรอ!!"

โนบิตะจึงรีบวิ่งหนีเจ้าสัตว์ประหลาดวุ้นสีแดงออกจากห้องอย่างไว...ในตอนนี้เขาไม่สามารถจัดการมันได้เลย

เขาเดินลงมาถึงบริเวณทางเดินด้านหน้าที่ใกล้กับประตูทางออกของโรงพยาบาลบนชั้น 1 ซึ่งมีสิ่งกีดขวางกั้นไว้ไม่ให้พวกซอมบี้ที่อยู่ด้านนอกบุกเข้ามา (รวมถึงคนที่อยู่ข้างในก็ไม่สามารถออกไปได้ด้วย) 

และบริเวณนั้นที่มีเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์อยู่..บนเคาน์เตอร์ก็มีกระดาษโน้ตที่บันทึกสถิติการให้บริการทางด้านการแพทย์ในรอบ 3 เดือนนี้

ในใบรายการนั้นจะมีบันทึกของการให้บริการทางการแพทย์และจำนวนครั้งที่ให้บริการ (ซึ่งในการเล่นเกมแต่ละครั้ง ตัวเลขจะถูกสุ่มออกไปทุกครั้ง) อยู่มากมาย แต่เอาเป็นว่า โนบิตะจะเลือกจำเฉพาะจำนวนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับในบันทึกที่มีการบอกรหัสเท่านั้น ซึ่งได้แก่...

- การฉีดวัคซีนโรคหัด [จากรูปคือ 21 ครั้ง]

- การให้ยาเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน (PL)  [จากรูปคือ 30 ครั้ง]
- การฉีดยารักษาโรคเริมโดยการใช้ยาต้านไวรัส (อะไซโคลเวียร์) [จากรูปคือ 17 ครั้ง]*

*จากบันทึกที่บอกชื่อยาตัวสุดท้ายว่า  ยาต้านไวรัส (อะไซ) ก็หมายถึง ยาต้านไวรัสที่มีชื่อว่า "อะไซโคลเวียร์ (Aciclovir)" ส่วนการรักษาตามรูปแล้วมันพูดถึงชื่อว่า "เฮอร์เปส (Herpes)" ซึ่งมีความหมายทางภาษาไทยว่า "โรคเริม"

ดังนั้นรหัสในรอบนี้คือ 21 + 30 + 47 = 68 นั่นเอง

หลังจากที่โนบิตะจดจำข้อมูลที่ต้องการเสร็จ สักพักเจ้าอูส สไลม์สีแดงก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว โนบิตะจึงต้องรีบหนีเข้าไปในห้องข้างๆโดยไว

(ประตูได้ทำการปลดล็อกแล้ว)

โนบิตะจึงเดินสำรวจตามทางเพื่อหาห้องที่เก็บถุงเลือด..

ที่ห้องด้านในสุดก็มีเอกสารข้อมูลที่บันทึกสถิติยาเช่นเดียวกัน

แต่ยังไม่ทันที่จะได้อ่านจบ ก็มีฝูงเคลเบรอสกระโดดข้ามที่กั้นมาเล่นงานโนบิตะ โนบิตะจึงรีบวิ่งหนีออกจากห้องอย่างรวดเร็ว!!

เขาเดินสำรวจมาจนถึงห้องทำงาน

บนโต๊ะภายในห้องทำงานนั้นมี "คีย์การ์ดเลเวล 1" อยู่ด้วย ซึ่งมันสามารถใช้ปลดล็อกห้องในชั้นใต้ดินที่ 1 (ชั้น B1) ได้ เขาจึงเก็บมันไปด้วย

ภายในห้องทำงานนั้นยังมีห้องเก็บของด้านในอยู่ โนบิตะจึงเดินเข้าไปสำรวจข้างใน

และในที่สุดบนตู้กระจกของห้องนั้นเขาก็พบสิ่งที่เขาต้องการ...

"เจอแล้ว..."

สิงที่เขาได้มาจากในตู้นั้นคือถุงเก็บเลือด (Blood Pack)

"ต้องรีบหน่อยแล้ว ขืนชักช้าล่ะก็เด็กคนนั้นมีหวัง..."

โนบิตะได้เดินย้อนกลับออกมายังห้องทำงานและเดินเข้าไปยังประตูอีกฝั่งที่เขาคิดว่ามันอาจจะไปถึงลิฟต์ได้เร็วกว่า..

เขาสังเกตเห็นหนังสือบางอย่างที่น่าสนใจอยู่บนชั้น...

"หนังสือ 18+ นี่มันอะไรน่ะ.."

"ไม่สิ!!  เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน!!"

โนบิตะก็เดินไปตามทาง จนมาปะทะกับฝูงซอมบี้ แต่โนบิตะก็สามารถเอาตัวรอดได้ และเดินเข้ามาถึงด้านใน..

บริเวณด้านในจะมีศพของเจ้าหน้าที่ประจำโรงพยาบาลอยู่ โนบิตะจึงสำรวจศพและได้เทปบันทึกเสียงของเจ้าหน้าที่คนนี้มา ซึ่งเขาคิดว่ามันอาจจะใช้ประโยชน์ในภายหน้าได้

หลังจากที่สำรวจจนเสร็จ เขาจึงรีบเดินไปยังประตูอีกบาน และปลดล็อกประตูจากด้านใน

เขาก็วนออกมายังบริเวณเคาน์เตอร์ทางเดินใกล้ทางออกของโรงพยาบาลตอนแรกพอดี

โนบิตะได้เดินกลับไปที่ลิฟต์และกดปุ่มเพื่อขึ้นไปยังชั้น 3F อีกครั้ง

โนบิตะรีบวิ่งกลับมายังห้องที่เด็กผู้หญิงผมมัดแกละคนนั้นบาดเจ็บอยู่แล้วเข้าไปดูอาการทันที... อาการของเธอตอนนี้แย่กว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด...เธอหายใจแรงและถี่มากขึ้นเรื่อยๆ..

"แย่แล้ว!! ทำใจดีๆไว้นะ!! พี่จะช่วยเธอเดี่ยวนี้!!"

โนบิตะไม่รอช้าเขาจึงหยิบถุงเลือดออกมาและพึ่งนึกขึ้นได้ว่า......

(...เดี๋ยวนะ....!)

เขามีถุงเลือดก็จริงแต่ว่า...

(เจ้าถุงเลือดนี่...มันใช้ยังไงล่ะเนี่ย!?)

(บ้าเอ้ย!! คิดสิคิด...ฉันจะให้เลือดเด็กคนนี้ยังไงล่ะเนี่ย!! อุปกรณ์ล่ะ!! อุปกรณ์... )

โนบิตะรีบกวาดสายตามองหาอุปกรณ์รอบห้องที่พอจะช่วยเด็กคนนี้ได้

"เดี๋ยวพี่จะช่วยเธอเดี๋ยวนี้ ได้โปรดเถอะ อย่าพึ่งเป็นไรเลยนะ อดทนไว้ก่อน อีกนิดเดียว.."

โนบิตะคิดที่จะลุกขึ้นไปหาอุปกรณ์ภายในห้อง

แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้น...

!!!

"เดี๋ยว..ค่ะ..."

มือของเด็กสาวคนนั้นได้จับแขนเสื้อของโนบิตะไว้แน่นราวกับไม่อยากให้โนบิตะไปไหน

"เอ๊ะ.?"

เด็กสาวคนนั้นจับแขนเสื้อของเขาไว้แน่น ราวกับว่าอยากให้เขาได้อยู่เคียงข้างเธอเป็นครั้งสุดท้าย..
เธอรู้ตัวดีว่า มันคงไม่มีประโยชน์อีกแล้ว.เพราะเธอกำลังจะตาย.มันสายไปแล้วที่จะช่วยเธอ..
แต่อย่างน้อย..เธอก็ไม่อยากจะตายอย่างโดดเดี่ยว...
เธอมองหน้าของโนบิตะด้วยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาทั้งน้ำตา!!

"พอเถอะ..ค่ะพี่.. แต่ก็ขอบคุณมากนะคะ..ที่..พยายาม ช่วย..หนูไว้..ขอบคุณมากค่ะ.พี่..."

"ชา..ย...."

"ไม่นะ...ได้โปรดอย่าพูดอะไรแบบนี้!! เธอจะต้องไม่ตาย..เธอจะต้องไม่.."

ตุ้บ.....

มือของเด็กสาวได้ตกลงบนพื้น...ไร้ซึ่งการตอบสนองใดๆอีกแล้ว...

เธอ.....

ตายแล้ว....

.......................................

เด็กผู้หญิงที่เคยรอเขาอยู่ไม่มีอีกแล้ว...
เธอจากไปแล้ว...
เหมือนกับคนอื่นๆที่เขาเคยเจอ...
เจ้าของร้านอาหารที่เขาช่วยไว้ไม่ได้ตอนอยู่ในเมือง รวมถึงลูกสาวของเขาที่ชื่ออาเคมิที่ได้กลายเป็นซอมบี้หลังจากที่เขาพาเธอหนีออกมาจากร้านอาหาร  เหล่าตำรวจทุกคนที่คอยช่วยเหลือและพาเขาหนีออกมาจากเมืองนรกได้เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ รวมไปถึงกลุ่มผู้รอดชีวิตที่ออกมาด้วยกัน....

ทุกคนตายหมด...
มีเพียงเขาเท่านั้นที่รอดชีวิต...

"ของแบบนี้.....ไอ้ของแบบนี้น่ะ....!!!"

โนบิตะกำถุงเลือดที่เขายังถือไว้ในมือแน่น...ถุงเลือดที่ไม่สามารถนำออกมาช่วยชีวิตเด็กสาวได้...
...

ทั้งๆที่โนบิตะพยายามแล้ว....เขาพยายามจะช่วยเธอแล้ว....
ถ้าไม่พยายามช่วยใครสักคน...ก็ไม่มีวันจะช่วยใครได้เลย..

แต่สุดท้าย....

มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย!!!!

โนบิตะตะโกนออกมาสุดเสียงทั้งน้ำตาพร้อมกับขว้างถุงเลือดลงไปกระแทกกับพื้นจนถุงเลือดแตกกระจาย....

จนถึงตอนนี้....

ไม่ว่าโนบิตะจะพยายามมากแค่ไหน

เขาก็ไม่สามารถช่วยใครได้เลย

เรื่องหน้าจะปวดตับอะไรกันต่อ

โปรดติดตามรัมชมต่อไป...

>>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 3 - part 3

แสดงความเห็นบน Facebook!