โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 3 - part 1

สืบเนื่องมาจากตอนที่แล้ว >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 2 - part 4 (Final part)

ตอนที่โนบิตะนอนสลบอยู่บนรถรางไฟฟ้าที่จอดเทียบท่าสถานีในตัวเมืองนั้นก็ได้มีผู้รอดชีวิตกลุ่มหนึ่งพบตัวเข้าพอดี ผู้คนเหล่านั้นได้พาเขาไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลในตัวเมืองที่ยังเป็นเขตปลอดภัยอยู่ ณ ตอนนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน โนบิตะที่ได้รับการรักษาก็ฟื้นคืนสติขึ้นมาในห้องผู้ป่วยห้องหนึ่งภายในโรงพยาบาลและพบว่า โรงพยาบาลนั้นไม่ใช่สถานที่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว!

Chapter 3 -  The Hive [Part 1]

หนีตายแดนนรก

บทเกริ่นนำ (ไม่แปลตามภาพจากเกม RE แต่แปลประยุกต์ตามเกมโดจินนี้)

- โรงพยาบาลได้กลายสภาพเป็นรังนรกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วย "พวกมัน"

- ผมต้องหาทางหนีออกไปจากที่นี่และสลัดภาพแห่งขุมนรกที่ผพบออกไปจากหัวผมให้ได้!

ด่านที่ 3 โรงพยาบาล

เสียงร้องคราญครางอื้ออึงของเหล่าซอมบี้ยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่องบริเวณหน้าโรงพยาบาล

(ตามคลิปข้างล่าง)

ฝูงซอมบี้จำนวนมากดักรออยู่ที่ชั้นล่างนั่น และพยายามพังสิ่งกีดขวางที่กั้นมันกับตึกเพื่อบุกเข้าไปเล่นงานผู้คนในโรงพยาบาลนั้น

ปัจจุบันคือวันที่ 29 เดือนธันวาคม ปี 2004
เวลา 9.30 นาฬิกา (วันรุ่งขึ้นของเหตุการณ์ใน Chapter 2)
บริเวณหน้าโรงพยาบาลหลักประจำเมือง

ภายในห้องผู้ป่วยบนชั้น 3 ของโรงพยาบาล โนบิตะที่พึ่งฟื้นขึ้นมาได้ไม่นานนักกำลังเฝ้ามองเหตุการณ์ต่างๆที่อยู่ด้านนอกผ่านทางหน้าต่างในห้องของเขา

"พวกซอมบี้นั่นดักรออยู่เต็มไปหมดเลย"

"ที่นี่คงไม่ปลอดภัยแน่ๆ แต่ว่าจะออกไปจากที่นี่ยังไงดีล่ะ..? อาวุธก็ไม่มีสักชิ้น..."

สถานการณ์ในตอนนี้นับว่าเสียเปรียบสำหรับโนบิตะมาก เนื่องจากในตอนนี้เขาไม่มีอาวุธพกติดตัวเลยสักชิ้น ท่าทางตอนที่ถูกผู้คนหามมาส่งที่นี่พวกเขาคงจะเอาอาวุธในตัวเขาไปด้วย

เขาครุ่นคิดอยู่นานจึงตัดสินใจพูดออกมาว่า..

"ยังไงก็แล้วแต่...รีบหาทางออกทางอื่นออกจากที่นี่ดีกว่า 

ขืนมัวชักช้าอยู่ล่ะก็..พวกมันได้บุกเข้ามาในนี้แน่ๆ."

เมื่อโนบิตะพูดจบ เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวและมองดูไปรอบห้อง..ก็พบกับผู้ที่ยังมีชีวิตรอดอยู่บ้าง ซึ่งคนแรกเป็นชายที่นั่งอยู่ริมกำแพงและหายใจหอบๆ

(.....)

ถึงแม้ว่าเขาจะมีอาการหนักแต่ดูท่าว่าโนบิตะจะไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้

"พะ....พี่..ชาย"

!!!!

โนบิตะได้ยินเสียงเรียกของเด็กผู้หญิงมาจากอีกฝั่งของห้อง เขาจึงรีบเดินเข้าไปดูและพบกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กผมมัดแกละที่ดูอายุน้อยกว่าเขานั่งพิงกำแพงข้างหน้าต่างในสภาพเลือดไหลท่วมร่างกาย!! เธอพยายามฝืนทนใช้มือกดปากแผลของเธอไว้

"นี่เธอ.!!...ทำใจดีๆเอาไว้นะ!!"

เด็กผู้หญิงคนนั้นยังไม่ตายแต่อาการของเธอนั้นบาดเจ็บสาหัสรุนแรงมาก แถมยังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุดและอาจจะเสียเลือดมากหากไม่ได้รับการรักษา!!

"ชะ...ช่วย.....ด้วย"

"ทำใจดีๆไว้นะ....ฉันจะรีบหาทางช่วยเหลือเธอเดี๋ยวนี้!!"

โนบิตะรู้ดีว่า เขาไม่ควรปล่อยเวลาให้สูญเปล่า แต่ในตอนนี้เขาไม่มีอะไรที่จะช่วยเธอได้ เขาจึงได้หาผ้าที่อยู่แถวๆนั้นมาปิดปากแผลของเธอก่อน....  และพยายามหายาหรือของที่สามารถช่วยชีวิตเธอได้...

เขาลองสำรวจตู้ที่อยู่ในห้องนั้น สิ่งที่เขาพบมีเพียงมีดเซอร์ไวเวิลไนฟ์ (Survival Knife) เท่านั้น เขาจึงเก็บมันไว้เผื่อใช้ป้องกันตัวเวลาปะทะกับพวกซอมบี้ที่อาจจะหลุดเข้ามาภายในอาคาร

นั่นเป็นอาวุธชิ้นแรกที่เขามีติดตัวตอนอยู่ในโรงพยาบาล

โนบิตะทำใจชั่วครู่ก่อนที่จะเปิดประตูออกไปยังทางเดินภายนอก

"เอาล่ะ...."

และก็เป็นอย่างที่เขาคิด...นั่นคือ ทางเดินนั้นมีซอมบี้(หมอ)อยู่ด้วย

แต่โชคดีที่ซอมบี้ที่อยู่บนทางเดินชั้น 3 นั้นมีแค่ตัวเดียวทำให้เขาสามารถวิ่งผ่านมันและเดินไปสำรวจยังห้องต่างๆได้ เขาเริ่มจากห้องผู้ป่วยที่อยูอีกฝั่ง

ภายในห้องนั้นมีสมุดบันทึกของพยาบาล (Nurse's Diary) ตกอยู่ โนบิตะจึงหยิบมันขึ้นมาเพราะมันอาจจะมีข้อมูลสำคัญที่บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในที่นี่ช่วงที่เขาหลับอยู่ก็เป็นได้

ถ้าเป็นใน RE จะเป็นสมุดบันทึกของบุรุษพยาบาล (Male Nurse's Diary) แทน

เพล้ง!!

!!

ทันทีที่เขาหยิบสมุดบันทึกขึ้นเขาก็ได้ยินเสียงกระจกหน้าต่างในห้องแตกพร้อมกับมีอีกาจำนวนหนึ่งบุกเข้ามา เขาจึงต้องรีบวิ่งออกจากห้องนั้นทันที

หลังจากที่โนบิตะปลอดภัยแล้ว เขาจึงหยิบบันทึกของนางพยาบาลมาอ่านดู(ขณะที่เดินไปด้วย)

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
เจ้าพวกคนพวกนั้นมันบ้ากันไปหมดแล้วเหรอ!
แถมคุณหมอเกซัง (下山 - Gezan) ก็มีท่าทางแปลกๆด้วย?
มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง?

(ถ้าเป็นใน RE ชื่อคุณหมอเกซังจะเป็นโรเบิร์ต [Robert] แทน)

เราจึงจำเป็นต้องใช้ปืนที่ริบมาจากพวกยากูซ่าที่มาทำแผลในวันนี้ฆ่าเขาทิ้งเพื่อความปลอดภัย แต่ทั้งๆที่กระสุนเจาะทะลุร่างเขาไปแล้วทำไมเขาถึงยังไม่เป็นอะไรเลย ฉันยิงกระสุนใส่เขาจนกระทั้งกระสุนมันหมด ฉันควรจะทำยังไงดี?

ท้ายที่สุดฉันก็ถูกเขากัดจนได้แต่ก็สลัดหนีเขาพ้น ถึงฉันจะพยายามห้ามเลือดของตัวเองแล้ว แต่ฉันรู้สึกแย่มาก..ฉันเวียนหัวและมึนงงเป็นที่สุด ท่าทางอาการที่เกิดขึ้นกับฉันนั้นคงไม่ใช่เรื่องเล่นๆซะแล้ว

แต่ถึงกระนั้นฉันก็ยังพยายามหาทางหนีออกไปจากที่นี่..ทุกอย่างมันแย่มาก สถานการณ์ในตอนนี้ย่ำแย่ไปหมด พวกมันบุกเข้ามาทางอื่นเรื่อยๆ แม้แต่ในห้อง ICU ก็ยังมีพวกมันอยู่

ไม่ไหวแล้ว... มันแย่ รู้สึก คัน คัน ไปทั่วทั้งตัว ปวดเมื่อย อ่อนล้า เวียนหัว บ้าเอ้ย นี่ฉัน สติ กำลัง จะหมด ใคร ก็ได้ ช่วยที บ้าเอ้ย..

หลังจากที่อ่านบันทึกจบโนบิตะก็พอจะเข้าใจสถานการณ์คร่าวๆบ้าง ถึงแม้ว่าซอมบี้กลุ่มใหญ่จะบุกเข้ามาไม่ได้ แต่ภายในตึกก็ดูท่าจะไม่ปลอดภัยนัก เพราะดูเหมือนว่าคนบางคนที่อยู่ในตึกอาจจะติดเชื้อและกลายเป็นพวกซอมบี้เดินเพ่นพ่านไปทั่ว

หลังจากนั้นโนบิตะจึงเดินเข้าไปในห้องอีกฝั่งหนึ่ง..

ภายในห้องนั้นเขาพบบันทึกโน้ตบางอย่างบนโต๊ะ มันคือบันทึกของนายช่าง

บันทึกโน้ตของนายช่าง

ในบันทึกโน้ตนั้นเขียนไว้ว่า ตอนนี้มีเหตุจำเป็นที่จะต้องปิดการใช้งานลิฟต์ อีกทั้งลิฟต์ในตอนนี้ยังไม่สามารถทำงานได้ในบางชั้น (ลิฟต์ปัจจุบันทำงานได้แค่ชั้น B1 จนถึงชั้น 3 แต่ไม่สามารถขึ้นไปยังชั้นดาดฟ้าชั้น 4 และชั้น B2 ที่ลึกที่สุดได้) ซึ่งการจะไปชั้นพิเศษได้จำเป็นที่จะต้องไปเปิดระบบการทำงานที่ห้องควบคุมลิฟต์โดยตรง อีกทั้งยังมีการระบุตำแหน่งด้วยว่าทางชั้นใต้ดินชั้น 2 (ชั้น B2) นั้นเชื่อมต่อกับทางระบายน้ำใต้ดินด้วย

(ทางระบายน้ำ...อาจจะใช้หนีออกไปจากที่นี่ได้มั้ง)

ในตอนนั้น โนบิตะได้ยินเสียงดังก๊อกแก๊กอะไรบางอย่างมาจากอีกฝั่งของโต๊ะ เขาจึงค่อยๆย่องไปสำรวจดูที่มาของเสียง ก็พบว่ามีใครคนหนึ่งกำลังทำอะไรบางอย่างกับคอมพิวเตอร์ด้านใน ซึ่งดูแล้วท่าทางเป็นผู้หญิงที่ใส่ชุดพยาบาล...

(มีคนอยู่ในห้องนี้ด้วย?)

โนบิตะจึงตัดสินใจเอ่ยปากทักดู...

"เอ่อ คือว่า..."

ทันใดนั้น นางพยาบาลที่กำลังยุ่งกับคอมพิวเตอร์อยู่ก็สะดุ้งโหยงและรีบหันกลับมามองทางโนบิตะอย่างเร็วด้วยท่าทางตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่แล้วเธอก็ใจเย็นลงหลังจากที่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหน้าเธอนั้นเป็นแค่เด็กผู้ชายธรรมดาที่ดูไม่มีพิษมีภัย

"เฮ้อ... ค่อยยังชั่วหน่อย"

"เธอคือเด็กผู้ชายในห้องนั้นน่ะเอง.... รอเดี๋ยวนะ ขอเวลาสักครู่นึง..."

ดูท่าทางว่านางพยาบาลคนนั้นจะเคยเห็นหน้าโนบิตะมาก่อนก็เพราะเธอคือผู้ดูแลคนป่วยในห้องนั้น เธอกลับไปให้ความสนใจกับคอมพิวเตอร์อยู่สักพัก คอมพิวเตอร์ก็ส่งเสียงสัญญาณดังตื๊ดออกมา ซึ่งทำให้เธอดีใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก

"...โอเค เท่านี้ลิฟต์ก็ใช้งานได้แล้ว"

คำพูดของนางพยาบาลคนนั้นทำให้โนบิตะพอเดาได้ว่าเธอคงกำลังจะหาทางเปิดการใช้งานลิฟต์ที่กำลังปิดปรับปรุง (ตามที่บันทึกนายช่างเขียนไว้) อยู่

นางพยาบาลคนนั้นได้หันมาพูดกับโนบิตะ

"เธอเองก็เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กคนนั้นในห้อง 301 แล้วใช่ไหม? ต้องรีบหน่อยแล้ว! เด็กคนนั้นเสียเลือดมาก ถ้าหากไม่ได้ถ่ายเลือดมาล่ะก็เด็กคนนั้นได้ตายแน่ๆ"

"เมื่อสักครู่ฉันเปิดทำให้ลิฟต์ทำงานได้แล้ว ถึงแม้ว่ามันจะไม่สามารถไปได้ครบทุกชั้นก็เถอะ.."

"แต่อย่างน้อยมันก็จะพาฉันไปเอาถุงเก็บเลือด (Blood Pack) ที่ชั้น 1 ได้ เธอรออยู่ที่นี่ก่อนนะ! ฉันจะรีบไปรีบมา..."

"เอ๋!? จะลงไปชั้น 1 เหรอครับ?"

(แย่แน่ๆ) นั่นคือสิ่งที่โนบิตะคิด...เพราะดูท่าทางนางพยาบาลคนนี้จะไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ดีพอ..

"แต่ว่า ตอนนี้ที่ข้างนอกนั่นมีพวกซอมบี้ล้อมเต็มไปหมดเลยนะครับ พวกมันจะเข้ามาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้!!...

ถ้าหากลงไปที่ชั้น 1 ตอนนี้มันอันตรายมากนะครับ...."

โนบิตะเข้าใจดีในเรื่องที่นางพยาบาลเป็นห่วงเด็กผู้หญิงคนนั้นมาก แต่ถ้าหากเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงตายแบบนี้ เขาก็ยอมไม่ได้เหมือนกัน....

ในตอนนั้นเองนางพยาบาลก็แสดงสีหน้าโกรธออกมา..

"ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่ถ้าหากฉันไม่ไปเอาล่ะก็เด็กคนนั้นน่ะ...เด็กคนนั้นได้ตายแน่ๆ!? เธอจะยอมให้มันเป็นแบบนั้นเหรอ!?"

"เอ่อ...ไม่ ครับ.."

แต่เรื่องที่นางพยาบาลคนนั้นพูดก็เป็นจริงชนิดที่โนบิตะรู้สึกแน่นในลำคอ...ถ้าหากเธอไม่ไปเอาถุงเลือดนั่นกลับมาให้เด็กผู้หญิงคนนั้นก็อาจจะตายได้

นางพยาบาลคนนั้นได้สังเกตเห็นสีหน้าของโนบิตะ เธอจึงใจเย็นลง

".....ขอโทษนะ ดูเหมือนฉันจะโมโหไปหน่อย"

"ไปคนเดียวมันอันตราย ถ้างั้นให้ผมไปด้วยเถอะครับ...."

นางพยาบาลตกใจคำพูดของโนบิตะมาก...แต่ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไรออกมา เธอก็ได้ยินเสียงตึงตังอะไรบางอย่างดังมาจากด้านบนศีรษะของเธอ

"...หือ?... เมื่อกี้....เสียงอะไรน่ะ!?"

ตึง!!

ตะแกรงช่องระบายอากาศได้หลุดตกลงมาด้านข้างนางพยาบาลคนนั้น

และดูเหมือนว่านอกจากตะแกรงที่ตกลงมายังมีของเหลวสีแดงปริศนาที่ดูเหมือนเลือดหยดลงมาด้วย!!

"!!!?"

โนบิตะกับนางพยาบาลได้ยินเสียงตึงตังดังมาอย่างต่อเนื่องจากช่องระบายอากาศด้านบนนั้น และแล้วในที่สุด เจ้าสิ่งนั้นก็โผล่ออกมา...

สิ่งที่ดูเหมือนวุ้นสีแดงได้ปรากฏออกมาจากช่องระบายอากาศนั้น

มันร่วงตกลงมาพื้นด้านหลังเหมือนก้อนวุ้นที่ดูเละๆ แต่แล้วพวกเขาทั้งคู่ต้องตกใจเมื่อวุ้นที่ดูเละๆนั้นได้ยืดตัวเองขึ้นมาและส่วนที่ยืดนั้นก็เริ่มปรากฏรอยดำขึ้นราวกับเป็นดวงตาและปากของมัน

ขณะที่ทั้งสองกำลังตกตะลึงอยู่กับเจ้าวุ้นสีแดงปริศนานั้น มันก็ได้พ่นของเหลวสีเขียวออกมาทางร่องดำส่วนที่เป็นปากพุ่งเข้าใส่นางพยาบาลอย่างรวดเร็ว

ของเหลวสีเขียวนั้นพุ่งเข้าใส่เต็มหน้านางพยาบาลอย่างแม่นยำจนนางพยาบาลคนนั้นล้มตัวลงไปดิ้นพราดกับพื้นและส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด!!

"อ้ากกก!! ไม่นะ!  นี่มันอะไรกัน!? ตาฉัน!!!!   ตาฉัน!!! มองอะไรไม่เห็นเลย!!!"

โนบิตะรู้สึกช็อกมากเมื่อพบว่าใบหน้าและลำคอของนางพยาบาลในส่วนที่โดนของเหลวสีเขียวพ่นใส่นั้นเกิดควันพร้อมกับเป็นรอยแดงเลือดอย่างหน้ากลัวราวกับผิวหนังส่วนนั้นถูกกรดความเข้มข้นสูงราดใส่เลยทีเดียว

ช่วงที่นางพยาบาลกำลังกรีดร้องนั้น เธอได้พยายามยื่นมือมาทางโนบิตะพร้อมกับตะโกนร้องอย่างหวาดกลัว..

"ช่วยฉันด้วย! ได้โปรด....!"

ยังไม่ทันที่โนบิตะจะได้เคลื่อนไหวใดๆ เจ้าวุ้นสีแดงประหลาดนั้นก็ได้กระโดดเข้ามาใส่ร่างของนางพยาบาลคนนั้นอย่างรวดเร็ว

ร่างของพยาบาลคนนั้นจมอยู่ภายใต้เจ้าตัววุ้นสีแดงประหลาดในชั่วพริบตา

"อะ.......อ.ะ......?"

โนบิตะถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหน้านั่น เขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน

โนบิตะได้ยินเสียงเหมือนกับร่างเนื้อระเบิดฉีกขาดดังขึ้นภายในร่างกายของวุ้นสีแดงนั้น มันได้ถอยออกมาจากตำแหน่งที่นางพยาบาลคนนั้นเคยอยู่ เขาพบว่า..ร่างของนางพยาบาลคนนั้นได้หายไปเหลือเพียงรอยเลือดที่สาดไปทั่วพื้น...นางพยาบาลคนนั้นถูกเจ้าสัตว์ประหลาดวุ้นสีแดงเขมือบร่างและถูกย่อยเนื้อหนังอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นซากศพไปเรียบร้อย...

"มะ ไม่นะ...คุณพยาบาล....!?"

สถานการณ์แบบนี้มันอันตรายเกินไปแล้ว!! เจ้าสิ่งที่อยู่เบื้องหน้านี่ไม่ใช่..แค่ของเหลวสีแดงธรรมดา แต่มันคือ...

"สะ สัตว์ประหลาด!"

มีดที่เป็นอาวุธเพียงอย่างเดียวของโนบิตะตอนนี้ ท่าทางจะทำอะไรตัวอันตรายแบบนี้ไม่ได้แน่ โนบิตะได้เห็นถึงความร้ายกาจของมันดี นอกจากจะพ่นน้ำกรดได้ หากถูกมันสัมผัสเข้าล่ะก็..อาจจะมีจุดจบแบบเดียวกับนางพยาบาลคนนั้นที่ถูกย่อยสลายจนร่างแหลกเละไปก็ได้!

โนบิตะจึงรีบวิ่งหนีมันออกไปจากห้องทันที...

คลิปคัตซีนประกอบตอนนี้ (ตัดมาจากคลิปคุณ Holina Sylph)

โนบิตะหนีออกมาจากห้องและคิดว่ามันคงจะเลิกราไปแล้ว
...นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดผิด...

เจ้าสิ่งนั้นจะตามหลอกหลอนเขาไปทั่วโรงพยาบาลแห่งนี้...
สัตว์ประหลาดของเหลวที่มีนามว่า "อูส (Ooze : ウーズ)"

หากเขาถูกมันจับได้เมื่อไหร่ ก็จะเกมโอเวอร์เมื่อนั้น ดังคลิปข้างล่างนี้

การวิ่งไล่จับของโนบิตะและอูสจึงได้เริ่มต้นขึ้น...
โปรดติดตามตอนต่อไป>>โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 3 - part 2


========================================================================

ข้อมูลเสริมจาก RE เล็กน้อย

คุณสมบัติของอูส สัตว์ประหลาดอมีบ้ากลายพันธุ์(วุ้น)สีแดงนี้รับบทเป็นมนุษย์ปลิงหรือลีชแมน (Leech Man) ในเกม RE นั่นเอง ซึ่งคุณสมบัติทุกอย่างแทบจะลอกกันมาเป๊ะ นั่นคือ เจ้าตัวนี้จะไล่ล่าพวกตัวเอกตลอดเวลาที่อยู่ในโรงพยาบาล และไม่มีอาวุธใดๆสามารถจัดการมันได้ ไม่ว่าจะเป็นปืนหรือมีดหรือไม้หน้าสาม

นางพยาบาลในตอนนี้รับบทเป็นด็อกเตอร์ฮาร์ช (Dr. Harsh) คุณหมอผู้โชคร้ายที่หลังจากที่เปิดการทำงานลิฟต์ให้พวกตัวเอกใช้งานได้ ก็จะถูกมนุษย์ปลิง (ลีชแมน) ฆ่าตายทันที..

แสดงความเห็นบน Facebook!