โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 1 - part 3

จากตอนที่แล้ว >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 1 - part 2

การหลบหนีออกจากร้านอาหารของโนบิตะยังดำเนินต่อไป

Chapter 1 - Outbreak [Part 3]

เอาชีวิตรอดจากแดนนรกของกลุ่มผู้ติดเชื้อ

"นี่ฉันต้องเดินข้ามตรงนี้ไปจริงๆใช่ไหมเนี่ย?"

โนบิตะยังคงลังเลที่จะเดินข้ามทางพาดระหว่างตึกเพราะมันดูเล็กและแคบมาก แถทบดูไม่ค่อยแข็งแรงด้วย แต่ในตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนอกจากหนีไปยังฝั่งตรงข้าม

ถ้าเป็นในเกมจะมีตัวเลือกขึ้นมาจะทำการข้ามหรือไม่

"ช่วยไม่ได้แฮะ.."

โนบิตะจึงค่อยๆเดินข้ามทางพาดนั้นอย่างระมัดระวัง (โดยที่เขามีปืนลูกซองและปืนไรเฟิลสะพายหลังไปด้วย)

"กะ...เกือบถึงแล้ว อีกนิดเดียว..."

ดั่งสวรรค์กลั่นแกล้ง ทางข้ามนั้นเกิดพังลงมาข้างล่างเสียก่อน!!!

"ว้ากกกกกกก!!!!!"

แต่โชคดีที่โนบิตะเกาะขอบตึกของอีกฝั่งได้ทัน

"ยะ แย่แล้ว!!!"

และในตอนนั้นเอง...ถ้าเป็นเกมมันจะมีขึ้นเตือนว่าให้กดปุ่มโจมตีรัวๆ เพื่อดันตัวโนบิตะขึ้นไป
(ถ้าไม่อยากให้เกมโอเวอร์ก็กดรัวซะ)

ในที่สุดโนบิตะก็ไต่ขึ้นมาบนตึกได้สำเร็จ

ใน RE ก็ร่วงได้เหมือนกัน...

โนบิตะจึงนั่งถอนหายใจพักเหนื่อยชั่วขณะหนึ่ง..

"ฟู่วว  เกืิอบไปแล้ว..."

ที่อาคารที่เขาอยู่ตอนนี้ก็มีศพเด็กอีกเหมือนกันซึ่งดูจากสภาพศพแล้วเหมือนถูกพวกอีการุมจิกจนตาย (ดูท่าว่าพวกเด็กซนที่ชอบปีนป่ายและสร้างความรำคาญให้พนักงานที่เขียนบันทึกจะไม่มีอีกต่อไปแล้ว เพราะโดนอีกาจิกตายกันหมด)

"เอาล่ะ...ไปกันต่อเถุอะ..."

โนบิตะเดินเข้าไปด้านในของตึกและพบว่าตึกนี้มีลิฟต์อยู่ด้วย เขาจึงใช้ลิฟต์ลงไปยังชั้นล่างทันที

โนบิตะเดินออกมาจากทางประตูด้านหลังของตึกนั้นซึ่งอยู่คนละฝั่งกับบริเวณซอยหน้าร้านอาหารที่มีฝูงซอมบี้จำนวนมาก

เหตุการณ์ต่างๆที่อยู่ข้างล่างในตอนนี้นั้นวุ่นวายไปหมด ทั้งผู้คนที่หนีแตกตื่นกันอย่างอลหม่าน รวมถึงเสียงปืนดังสนั่นไปทั่วของพวกตำรวจที่คอยยืนต่อสู้กับฝูงซอมบี้

ผู้คนจำนวนมากวิ่งหนีกันอย่างชุลมุน

พวกซอมบี้เริ่มมีจำนวนมากขึ้นจนตำรวจบางคนเสียท่าให้กับมันและถูกกัดจนตาย

ทั้งผู้คนมากมาย ทั้งตำรวจ ทั้งซอมบี้ วิ่งวุ่นกันให้เต็มถนน

นายตำรวจคนหนึ่งมองเห็นโนบิตะจึงตะโกนบอกให้เขาวิ่งไปยังจุดลี้ภัยทันที

"ไปเร็ว!! ไอ้หนู!!!"

เขาตะโกนใส่พร้อมกับหันหลังกลับไปยิงพวกซอมบี้

"ขะ เข้าใจแล้วครับ!"

โนบิตะจึงรีบวิ่งไปตามถนนที่ตำรวจคนนั้นบอกอย่างรวดเร็ว

โดยที่ไม่ได้หันมามองเลยว่า... ตำรวจคนนั้นถูกซอมบี้จับกดไปเรียบร้อยแล้ว...

โนบิตะจึงยังคงวิ่งมาตามทางเรื่อยๆ โดยระหว่างทางนั้นก็มีกระสุนแม็กกาซีนให้เก็บด้วย

เขาวิ่งเดินมาจนสุดทางและพบกับตำรวจนายหนึ่งกำลังยืนหน้าเครียดอยู่ที่หน้าประตูที่กั้นบานหนึ่ง

"เปิดสิวะ!! เปิด!!!"

"ปัดโถ่เว้ย!! ไม่ใช่ดอกนี้เหรอวะเนี่ย!!!"

"บัดซบ..เอ้ย!!! ดันมากั้นอะไรตอนนี้วะ!!! กูยังไม่ได้ออกไปเลย!!!"

(ตำรวจคนนั้นมีชื่อว่า ทานาเบะ (田辺 = Tanabe) )

"กุญแจ...กุญแจ!!! กุญแจสำรองกูอยู่ไหนวะเนี่ย!!! โถ่เว้ยมาหายอะไรตอนนี้!!!"

ท่าทางตำรวจคนนั้นกำลังซีเรียสอย่างเห็นได้ชัด เพราะดูเหมือนว่าตนเองจะหากุญแจที่ใช้เปิดประตูที่กั้นพิเศษไม่เจอ...แถมต้องมาติดด้านในประตูอีก..

"เอ่อ... คือว่า..."

ทันทีที่โนบิตะเอ่ยปากขึ้น ทานาเบะก็หันมาพร้อมกับใช้ปืนลูกซองกระบอกโตจ่อหน้าโฯบิตะทันที

"ว้าก!! ใจเย็นก่อนครับ ผมไม่ใช่ซอมบี้"

ทานาเบะมองโนบิตะดีๆ และเมื่อพบว่าไม่ใช่ซอมบี้เขาจึงลดปืนลูกซองลง

"...โถ่....เด็กเองเหรอ? นึกว่าเจ้าพวกนั้นซะอีก คราวหลังอย่าโผล่มาข้างหลังแบบนี้สิ!!! เดี๋ยวเผลอยิงเข้าให้หรอก!! แล้วก็รีบช่วยฉันหากุญแจหน่อยสิ!!"

"เอ๋? ว่ายังไงนะครับ?"

ทานาเบะจึงบอกว่า ตอนนี้เขาเริ่มปิดกั้นพื้นที่ภายในเมืองแล้ว ซึ่งเขาควรจะอยู่ที่กั้นด้านนอกแต่ปรากฏว่า เขาดันทำกุญแจสำรองที่ใช้เปิดประตูที่กั้น (สำหรับเป็นกรณีฉุกเฉินเผื่อมีเจ้าหน้าที่ตำรวจถูกขังอยู่หลังที่ที่กั้น) หายไปซะนี่

"ถ้างั้นล่ะก็ พังมันเลยจะได้ไหมครับ?"

โนบิตะลองเสนอความคิดดู ซึ่งแน่นอนว่า ทานาเบะเองก็เห็นด้วยเพราะว่า...

พวกเขาทั้งคู่ได้ยินเสียงร้องครางของพวกซอมบี้ด้านหลัง ก็พบว่าพวกมันได้ยกขโยงแห่ตามพวกเขามาถึงที่นี่แล้ว!!!

"ฉิบหายแล้ว!! พวกมันแห่กันมาแล้ว ไอ้หนู ช่วยคุ้มกันฉันที!! ฉันจะพังประตูนี่เอง!!"

"เข้าใจแล้วครับ!!!"

เมื่อตกลงหน้าที่กันเรียบร้อย นายตำรวจทานาเบะจึงหันปืนลูกซองยิงใส่กลอนประตูที่กั้นทันที  

ในตอนนั้นเองโนบิตะก็ได้หยิบปืนไรเฟิลที่สะพายอยู่ด้านหลังมาไว้ในมือ พร้อมกับเล็งยิงพวกซอมบี้จำนวนมากที่กำลังบุกเข้ามา!!

โนบิตะใช้ปืนไรเฟิลยิงสกัดพวกซอมบี้จากระยะไกลได้อย่างแม่นยำ กระสุนทุกนัดที่โนบิตะยิงออกไป มักจะทะลุหัวเสมอ!!! และบางครั้งอาจจะฆ่าได้ถึง 2-4 ตัวในเวลาเดียวกัน แต่ปริมาณซอมบี้ที่บุกเข้ามานั้นมีเยอะมาก กระสุนปืนไรเฟิลที่มีอยู่อย่างจำกัดจึงหมดลง

"บ้าเอ้ย!! พวกมันจะเยอะกันไปถึงไหนเนี่ย"

พวกมันเริ่มเข้ามาใกล้โนบิตะมากขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงโยนปืนไรเฟิลทิ้งไปและเปลี่ยนอาวุธมาเป็นปืนลูกซองที่สะพายด้านหลังเขา

โนบิตะเองก็สามารถใช้ปืนลูกซองได้อย่างเก่งกาจ

แต่เขาก็ต้องยิงไปพร้อมกับ ถอยมาตั้งหลักด้านหลังขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดกระสุนปืนลูกซองของโนบิตะก็หมดลง เขาจึงโยนปืนลูกซองทิ้งพร้อมกับชักปืนพกขึ้นมายิงต่อสู้กับซอมบี้ต่อ..!!!

ตอนนี้ทานาเบะสามารถใช้ปืนลูกซองยิงเจาะกลอนประตูชั้นแรกได้สำเร็จแล้ว แต่มันก็ยังไม่พอ

"ไม่ไหว กระสุนเริ่มน้อยลงแล้ว 

ต้องล่อความสนใจพวกมันไว้ก่อนที่มันจะหันไปเล่นงานคุณน้าตำรวจ"

โนบิตะจึงพยายามใช้ปืนพกยิงล่อพวกมันมาให้ห่างจากทานาเบะมากที่สุดจนกระทั่ง...

กระสุนปืนลูกซองของเขาสามารถเจาะตัวล็อกของประตูที่กั้นได้สำเร็จ

เขาจึงใช้เท้าถีบบานประตูออกไป...

จนมันเปิดออก!!!

"สำเร็จแล้ว ไอ้หนู! รีบมาเร็วเข้า!"

"ครับ!!!"

โนบิตะจึงรีบวิ่งเข้าไปยังประตูทางออกทันที...

โดยที่มีทานาเบะคอยใช้ปืนลูกซองยิงคุ้มกันพวกซอมบี้อยู่ด้านหลัง

และในตอนนั้นเองโนบิตะก็นึกขึ้นได้ว่า...

"เอ๋!! แล้วคุณน้าตำรวจล่ะ มาด้วยกันสิครับ!!"

"รีบวิ่งไปเร็วเข้า!! ไม่ต้องห่วงฉัน!! ฉันจะถ่วงเวลาไว้ให้!!!"

ดูเหมือนว่าทางทานาเบะเองจะรับหน้าที่อยู่ถ่วงเวลาโนบิตะให้ถึงที่สุด

และตอนนั้นเองทานาเบะก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างในทางที่โนบิตะวิ่งไป...

"นะ...นั่นมัน...รถบรรทุกน้ำมันนี่!! ได้การละ..."

เขาคิดอะไรบางอย่างได้หลังจากที่เห็นรถบรรทุกน้ำมันในทางที่โนบิตะวิ่งไป และแน่นอนว่าซอมบี้ที่อยู่ใกล้ๆ ถ้ามันพูดได้คงจะถามว่า...

ซอมบี้ - (ตรงโน้นมีอะไรเหรอตัว....จะใช้รถน้ำมันระเบิดเค้าหรือไง)

ซอมบี้ - (ท่านอาเบะใช่ไหม มาให้เค้าจับกดซะดีๆ)

ทานาเบะ - (อ้ากกก กูชื่อทานาเบะ (Ta-na-be) ว้อยยยย ไม่ใช่ท่านXาเบะ (Tan-a-be) )

"คุณตำรวจ!!!!!"

โนบิตะพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกนายตำรวจคนนั้นห้ามไว้ เพราะดูท่าว่าเขาคงไม่รอดจากการจับกดแน่ๆ จึงตะโกนบอกให้โนบิตะเปิดวาล์วปล่อยน้ำมันจากรถคันนั้น แล้วใช้ไฟแช็กที่เขาจุดไฟจัดการเผาพวกซอมบี้ที่ตามมาให้หมดซะ

ถ้าซอมบี้พูดได้...
ซอมบี้ - (มามะ ขอเค้าจูบหน่อย)
ทานาเบะ - (กูไม่เกย์ ส๊าสสสส อย่ามาจูบกู!!!)

ทานาเบะ - "เฮ้ย!! ไอ้หนูอย่าดูนะ ฉากนี้ไม่เหมาะกับเด็ก..."

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!"

แล้วทานาเบะก็โดนซอมบี้ไซร้ซอกคอจนเลือดทะลัก

และก็มีไฟแช็กกระเด็นออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา...

"ไปช่วยไม่ทันแล้ว!!!"

หลังจากที่ได้ยินคำขอร้องครั้งสุดท้ายของทานาเบะ โนบิตะรีบวิ่งไปหยิบไฟแช็กที่ตกลงมาจากศพเขา ซึ่งโชคดีที่ซอมบี้พวกนั้นกำลังสนใจกัดกินศพของนายตำรวจคนนั้นอยู่ จึงเปิดโอกาสให้เขาวิ่งกลับไปที่รถบรรทุกน้ำมันพร้อมกับหมุนเปิดวาล์วที่อยู่ข้างๆ

น้ำมันที่อยู่ในรถได้พุ่งทะลักออกมาอย่างแรงและไหลเจิ่งนองไปตามพื้นที่ฝูงซอมบี้กำลังบุกเข้ามา

"เพื่อแก้แค้นให้คุณน้าตำรวจคนนั้น"

โนบิตะได้ทำการจุดไฟแช็ก พร้อมกับโยนมันลงไปในกองน้ำมัน

ทันทีที่เปลวเพลิงสัมผัสกับพื้นผิวของน้ำมันก็เกิดการลุกไหม้อย่างรวดเร็ว

ฝูงซอมบี้จำนวนมากที่ยืนอยู่บนกองน้ำมันจึงเกิดการลุกไหม้ติดไฟในชั่วพริบตา

พวกมันทั้งหมดถูกเปลวเพลิงนรกเผาผลาญจนกลายเป็นตอตะโกทุกตัว...

โนบิตะดีใจกับความสำเร็จตรงนั้นได้ไม่นาน เขาก็พบว่าเปลวเพลิงที่ลุกไหม้บนเชื้อเพลิงมันไม่ได้ไปทางซอมบี้พวกนั้นอย่างเดียว...

"เฮ้ย!!!!  ....  อันตราย!!!!"

มันได้ลุกไหม้ย้อนกลับมาที่รถบรรทุกน้ำมันด้วย....

โนบิตะที่เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งถอยห่างออกไปให้ไกลที่สุด!!!!!

เปลวเพลิงนั้นก็ได้ลุกไหม้ไปใต้ตัวรถแล้วในที่สุดก็..

ตูมมมมม!!!!!

เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้น โชคดีที่โนบิตะวิ่งหนีพ้นจากรัศมีของระเบิดได้ทันเวลา...

"กะ....เกือบไปแล้ว!!!"

ถึงจะช่วยตำรวจคนนั้นไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถหยุดการบุกรุกของพวกฝูงซอมบี้จำนวนมากพวกนั้นได้สำเร็จ

เขาจึงเดินออกมาตามทางถนนเรื่อยๆจนกระทั่งพบกับกลุ่มตำรวจกลุ่มหนึ่ง

แน่นอนว่าตำรวจทุกคนต้องหันปืนมาทางโนบิตะเผื่อไว้ก่อน เขาจึงยกมือทั้ง 2 ขึ้นแสดงตัวให้เห็นว่าเป็นคนไม่ใช่ซอมบี้

"ดะ..เด็กงั้นเหรอ?  ไม่เป็นไรใช่ไหม"

คนทื่พูดออกมาคือผู้ที่เป็นหัวหน้าของกลุ่มตำรวจพวกนี้ ซึ่งคือผู้กอง อิชิสึ (石津 = Ishitsu)

"ตอนนี้รถคันสุดท้ายกำลังจะออกแล้ว รีบขึ้นไปเร็วเข้า!!"

เขารีบบอกให้โนบิตะเตรียมตัวขึ้นไปบนรถบรรทุกคันสุดท้ายที่กำลังจะลี้ภัยชาวเมืองเพื่อเตรียมหนีออกจากที่นี่ เขาบอกว่า เขาจะอาสาเป็นคนคุ้มกันให้และจะตามขึ้นไปทีหลัง

หลังจากนั้นนายสารวัตรตำรวจ ที่ชื่อ นากะอุจิยาม่า (中内山 - Nakauchiyama) ก็บอกสถานการณ์ที่ร้ายแรงในเมืองตอนนี้อีกว่า ตอนนี้สถานการณ์ในเขตนี้ย่ำแย่ลงไปทุกทีจนถึงเขตอันตรายแล้ว รีบขึ้นไปเร็วเข้า

ซึ่งในกลุ่มนั้นโนบิตะก็พบกับผู้รอดชีวิตเพียง 2 คนเท่านั้น คือผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังยืนขวัญเสียอยู่ริมกำแพง และเด็กตัวเล็กที่ร้องเรียกหาพ่อแม่... โนบิตะเองก็ไม่รู้ว่าจะปลอบใจพวกเขายังไงดี

เมื่อนายตำรวจอีกคนที่ยืนตรวจการอยู่ด้านหน้าของรถที่มีชื่อว่า ซาซากิ (佐々木 - Sasaki)
ได้มองเห็นสภาพของโนบิตะตอนนั้น เขาก็พูดแซวขึ้นมาว่า... เธอเนี่ยช่างเป็นเด็กที่เข้มแข็งจริงๆ  ไม่รู้สึกกลัวบ้างเลยเหรอ?

"ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ.."

เอาเข้าจริงๆแล้วโนบิตะได้เผชิญหน้ากับเรื่องแบบนี้ถึง 2 ครั้ง จึงสามารถควบคุมสติในยามที่เกิดเหตุคับขันแบบนี้ได้ไปโดยธรรมชาติ

ซาซากิยังพูดต่อไปอีกว่า เขาน่ะรู้สึกกลัวมากเลย แทบอยากจะหนีออกไปจากตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอดเลยทีเดียว

หลังจากนั้นก็มีนายตำรวจคนหนึ่งที่มีชื่อว่าอากิยาม่า (秋山 - Akiyama) เดินเข้ามาถามโนบิตะ

"ธะ..เธอน่ะ มาแค่คนเดียวงั้นเหรอ? แล้วพ่อแม่ของเธออยู่ที่ไหนกันล่ะตอนนี้?"

เมื่อถามถึงเรื่องพ่อแม่ โนบิตะก็เกิดความรู้สึกอึดอัดที่จะตอบ

และดูเหมือนว่าอากิยาม่าพอเดาได้หลังจากที่สังเกตเห็นท่าทางของโนบิตะ

"อ้ะ....ขอโทษนะ ที่ฉันถามอะไรแบบนั้น"

"ไม่หรอกครับ....การถามอะไรแบบนั้นมันเป็นหน้าที่ของคุณน้าตำรวจอยู่แล้วล่ะครับ"

หลังจากนั้นนายอากิยาม่าก็อธิบายให้ฟังว่ากลุ่มของพวกเขานั้นคือตำรวจกู้ชีพกลุ่มสุดท้ายที่อยู่ในเมืองนี้ พวกพ้องของเขาต่างก็สูญเสียไปเป็นจำนวนมากจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจเลยว่าเมืองนี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมา...ถ้าเป็นไปได้พวกเขาก็อยากหนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แต่ว่าหน้าที่ของเขาต้องมาก่อน ซึ่งแน่นอนว่า นอกจากพาชาวเมืองหนีไปที่จุดปลอดภัยแล้ว พวกเขายังต้องตามไปจัดการที่มาของเรื่องทั้งหมดนี่อีก ...

แต่ก่อนที่อากิยาม่าจะพูดอะไรได้มากกว่านั้น ผู้กองอิชิทสึก็ตะโกนบอกมาว่าให้เตรียมการออกรถได้เลย เพราะตอนนี้ก็ถึงเวลาที่กำหนดแล้ว แถมไม่มีวี่แววว่าจะมีผู้รอดชีวิตตามมาอีกแล้วด้วย  อากิยาม่าจึงบอกให้โนบิตะขึ้นไปบนรถทันที...

"เข้าใจแล้วครับ"

พวกโนบิตะจึงขึ้นรถบรรทุกไปพร้อมกับผู้รอดชีวิตสองคนแล้วนายตำรวจทั้ง 3 ซึ่งได้แก่ ผู้กองอิชิทสึ สารวัตรนากะอุจิยาม่า และ ซาซากิ  ก็ขึ้นตามมาทีหลังพร้อมกับปิดประตูหลังรถ  ส่วนอากิยาม่าเป็นคนขับรถ 

หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถกันหมดแล้ว นายตำรวจอากิยาม่าที่เป็นคนขับจึงเข้าเกียร์พร้อมกับเหยียบคันเร่งออกรถไปในทันที....

เนื้อเรื่องในตอนนี้สามารถสรุปได้จากคลิป RE ภาค Outbreak ในคลิปนี้

การผจญภัยของโนบิตะในเมืองนี้ยังคงดำเนินต่อไป......
โปรดติดตามต่อใน >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 3 (Outbreak) Chapter 1 - part 4


=====================================================================

ปล.2 แถมท้าย
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะตั้งชื่อตำรวจกันมาเยอะแยะทำไม ตัวประกอบทั้งนั้น
ลองมาทายกันดีกว่า ว่าตำรวจ 4 นายที่เหลือจะรอดกันกี่คน
- ผู้กอง อิชิทสึ
- สารวัตร นากะอุจิยาม่า
- ซาซากิ
- อากิยาม่า
- ทานาเบะ (เจอซอมบี้ตุ๋ยตายไปแล้ว)

แสดงความเห็นบน Facebook!