เนื้อเรื่องของโนบิตะได้ดำเนินมาจนถึงส่วนสุดท้ายแล้ว!!! และตอนนี้ก็จะเป็นตอนจบของเนื้อเรื่องหลักซึ่งเป็นภาคของโนบิตะเสียที!!
ความเดิมตอนที่แล้ว >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 20]
โนบิตะจะต้องรีบหาทางออกไปยังจุดนัดพบของพวกโอทากะที่ลานกว้างด้านนอกของโรงงานให้เร็วที่สุด เพราะในตอนนี้ระบบรักษาความปลอดภัยได้แจ้งเตือนขึ้นมาแล้วว่า ภายใน 10 นาที โรงงานจะถูกปิดตายและไม่สามารถออกไปได้อีก
โนบิตะได้ฝ่าอุปสรรคหาทางออกมาเรื่อยๆจนมาถึงห้องคลังอาวุธขนาดใหญ่ และถูกขังในห้องนั้น เขาจำเป็นต้องเปิดระบบไฟฟ้าโดยภายในห้องเพื่อทำให้สามารถเปิดประตูลิฟต์ออกไปได้
แต่ว่าในตอนนั้นเอง ทินดาลอสที่โนบิตะคิดว่าจัดการมันไปแล้วที่ห้องกำจัดขยะก็ได้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาอีกครั้งในร่างของสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ที่ดูอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว...
"..ฉันจะไม่ปล่อยให้แกหนีรอดไปได้อีกแล้ว!!
ทุกอย่างจะต้องจบลงตรงนี้!! ไอ้สัตว์ประหลาด!!!"
คำพูดนั้นคือการประกาศสงครามครั้งสุดท้ายระหว่างโนบิตะกับทินดาลอส!
ใครจะอยู่ใครจะไป!? การผจญภัยของโนบิตะได้มาถึงจุดไคลแม็กซ์แล้ว!
เนื้อเรื่องส่วนที่ 21 : ศึกชี้ชะตา!
แนะนำเปิดเพลงธีมตอนสู้กับเนเมซิสครั้งสุดท้ายฟังไปด้วย
(เหลือเวลาอีกเพียง 8 นาที 40 วินาที ก่อนที่สถานที่แห่งนี้จะถูกปิดตาย)
เจ้าสัตว์ประหลาดน่าขยะแขยงนั่นจ้องมองมาทางโนบิตะ พร้อมกับส่งเสียงร้องขู่ออกมา...
"จะปิดฉากเจ้านี่...!! ต้องใช้ร็อคเก็ตลันเชอร์เท่านั้น!!"
โนบิตะคาดเดาตามประสบการณ์ที่เคยพบเจอมาเมื่อ 5 เดือนก่อน... หากต้องการจะจัดการกับสัตว์ประหลาด ตัวขนาดใหญ่แบบนี้ก็มีแต่อาวุธพลังทำลายล้างสูงอย่างเครื่องยิงจรวดเท่านั้น!!
เขาจึงรีบวิ่งไปเก็บร็อคเก็ตลันเชอร์ที่อยู่บนพื้น (ที่เขาแบกมันเข้ามาในห้องตอนแรก) ขึ้นมาและยิงใส่มัน!! กระสุนจรวดระเบิดพุ่งออกจากปากกระบอกปืนขนาดใหญ่ใส่เป้าหมายซึ่งก็คือ ร่างของสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์
[กระสุนร็อคเก็ตลันเชอร์ 3/4 นัด]
ทว่า กระสุนจรวดนั้นพุ่งผ่านอากาศที่ว่างเปล่าก่อนที่จะระเบิดใส่ผนังห้อง!!
เจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์นั่น สามารถเบี่ยงตัวหลบกระสุนจรวดที่พุ่งออกมาได้ด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ!!
"บะ...บ้าน่า!!!"
และในช่วงที่โนบิตะกำลังตกตะลึงอยู่นั้น เจ้าทินดาลอสก็พุ่งเข้ามาประชิดตัวโนบิตะอย่างรวดเร็วพร้อมกับเอาเท้าขนาดใหญ่ของมันตบผลักร่างของโนบิตะกระเด็นติดผนังอย่างรุนแรง และทำให้ร็อคเก็ตลันเชอร์กระเด็นหลุดมือไป
"อั่กกก!!! "
โนบิตะถึงกับกระอักเลือดออกมา และช่วงนั้นเองที่เจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์นั่นพุ่งเข้าจู่โจมอย่างต่อเนื่อง แต่โขคดีที่โนบิตะกระโดดหลบได้ทัน
"บะ บ้าน่า!!! ตัวใหญ่ขนาดนั้นแท้ๆ ทำไม...ความเร็วมันถึงไม่ตกเลย!!"
โนบิตะได้รับรู้ถึงความร้ายกาจของมันมากขึ้น...ถึงแม้ว่ามันจะมีร่างกายที่ขนาดใหญ่เพราะการกลายพันธุ์จะทำให้มันเป็นเป้าที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม แต่ว่า... ความเร็วของมันยังคงอยู่ในระดับที่สามารถหลบกระสุนได้ด้วย หนำซ้ำ....
โนบิตะลองเปลี่ยนอาวุธมาเป็นปืนลูกซองและปืนพกกระหน่ำยิงใส่ร่างมันพร้อมกับ คอยวิ่งหลบการโจมตีของมันด้วยความเร็วสูงไปด้วย และพบว่า...
"นอกจากมันยังเร็วแล้ว กระสุนปืนทั้งสองยังทำอันตรายอะไรมันไม่ได้เลยเหรอเนี่ย!? นี่มันบ้าชัดๆ!!"
อาวุธหลักที่โนบิตะใช้อยู่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป...
กระสุนทั้งปืนพกและปืนลูกซองที่กระหน่ำยิงเข้าใส่ร่างกายของมันอย่างต่อเนื่องด้วยทักษะความแม่นยำและความเร็วของโนบิตะ...
ถึงกระสุนจะฝังเข้าไปในร่างกายมัน แต่บาดแผลที่เกิดขึ้นบนร่างกายมันนั้นน้อยมากและไม่นานบาดแผลจากกระสุนก็หายสนิท!!!
"บ้าเอ้ย!! เกรเนดลันเชอร์กับแม็กนั่มก็กระสุนหมด...จะทำยังไงดี?"
โนบิตะเริ่มคิดหนักขณะที่พยายามวิ่งหลบการโจมตีของมันไปเรื่อยด้วยความเร็วสูง ....
เขาจะทำยังไงดี... ปืนพกกับปืนลูกซองที่ใช้งานหลักดูท่าจะไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะไม่สามารถทำให้มันชะงักได้เลย แถมกระสุนเกรเนดลันเชอร์กับแม็กนั่มโคลท์ไพธ่อนซึ่งเป็นอาวุธที่ทรงอานุภาพก็ไม่มีเหลือ...
อาวุธที่น่าจะพอโจมตีใส่มันได้ก็มีเพียงร็อคเก็ตลันเชอร์ แต่ว่ากระสุนของมันนั้นพุ่งโจมตีใส่เป้าหมายช้าเกินไป....
"อ้ะ...เดี๋ยวนะ!! ไรเฟิลอันนั้น...!!"
โนบิตะจำได้ว่า ตอนที่เข้ามาในห้องครั้งแรกมีไรเฟิลขนาดใหญ่วางอยู่บนพื้น เขาจึงรีบวิ่งไปหยิบมันขึ้นมา... ถึงแม้ว่ามันจะมีน้ำหนักมาก แต่โนบิตะในตอนนี้กลับหยิบมันขึ้นมาใช้ได้
"หวังว่ามันจะใช้การได้นะ..."
โนบิตะพยายามล่อทินดาลอสที่ไล่ตามเขามาด้วยความเร็วสูงพุ่งเข้ากระแทกกำแพง
"ตอนนี้แหละ!!"
โนบิตะจึงลั่นไกยิงกระสุนบาเร็ตใส่ทินดาลอสที่พึ่งดึงตัวเองออกมาจากกำแพง แรงดีดของปืนทำให้โนบิตะชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะตั้งใจเล็งใหม่
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 9/10]
มันสามารถหลบกระสุนบาเร็ตที่พุ่งเข้าไปด้วยความเร็วสูงได้ พร้อมกับพุ่งโจมตีโนบิตะ ซึ่งโนบิตะคิดไว้แล้วว่ามันจะเป็นแบบนี้...!!
ปัง!!
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 8/10]
กระสุนบาเร็ตอีกนัดพุ่งเข้าใส่ปะทะร่างกายของมันอย่างรุนแรง..จนเลือดสาดกระเซ็น พลังทำลายล้างของกระสุนชนิดนี้สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับทินดาลอส!!!
"พลังทำลายล้างสุดยอดเลยแฮะ!"
ดูเหมือนว่าทินดาลอสจะเริ่มชะงักและการเคลื่อนไหวช้าลง.. โนบิตะจึงเล็งไปที่ตัวมันอีกครั้ง พร้อมกับลั่นไกกระสุนออกไป...!!
ปัง!!
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 7/10]
ก่อนที่กระสุนจะพุ่งเข้าใส่ตัวมัน ทินดาลอสได้กระโดดหลบข้ามหัวของโนบิตะไป
โนบิตะหันไปมองด้านหลัง ปรากฏว่า เจ้าทินดาลอสที่น่าจะบาดเจ็บกลับสมานแผลที่เกิดจากกระสุนไรเฟิลบาเร็ตได้อย่างรวดเร็ว
"บ้าเอ้ย!!! มันฟื้นตัวเร็วขนาดนี้เลยเหรอ!?"
โนบิตะคิดได้ว่าบางทีปืนไรเฟิลที่อยู่ในมือเขามันอาจจะทำให้มันชะงักได้สักพัก แต่ก็ไม่สามารถจัดการมันได้เด็ดขาดแน่ๆ เขาจำเป็นต้องหาอาวุธที่มันแรงกว่านี้...!!! อาวุธที่รุนแรงมากกว่านี้หลายเท่าตัว!! ตอนนี้เขาเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าร็อคเก็ตลันเชอร์จะสามารถยิงกำจัดมันได้ในนัดเดียวเหมือนตอนที่สู้กับไทแรนท์เมื่อ 5 เดือนก่อน...
"อาวุธที่รุนแรงยังงั้นเหรอ? ถ้าพูดถึงอาวุธที่รุนแรงที่สุดในห้องนี้ก็..."
และในตอนนั้นเองโนบิตะก็นึกอะไรขึ้นได้..
"จริงสิ!! ไอ้เจ้านั่น...!!"
ใช่แล้ว ในห้องนี้มันมีอาวุธที่ร้ายกาจและทรงอานุภาพที่สุดในห้อง
ปืนใหญ่พลังสนามแม่เหล็กไฟฟ้า เรลแคนน่อน มิสเทลทีน!!
โนบิตะจึงรีบวิ่งไปกดสวิตช์เปิดการทำงานที่แผงควบคุมทันที และในตอนนั้นเจ้าทินดาลอสก็วิ่งไล่ตามหลังมาติดๆ
"ปัดโถ่เว้ย!! ไม่ยอมเลิกราเลยนะแก!!"
โนบิตะจึงรีบหันกลับไปพร้อมกับใช้บาเร็ตยิงใส่มันอีกนัด
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 6/10]
แต่มันกลับวิ่งหลบไปด้านข้างได้!!
"ยะ แย่แล้ว!!!"
โนบิตะถูกทินดาลอสพุ่งเข้างับแขนเข้าอย่างจังพร้อมกับถูกสะบัดเหวี่ยงไปบนพื้นอีกฝั่ง จนเขาทำบาเร็ตไรเฟิลหลุดมือ
โนบิตะส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด และในตอนนั้นเองทินดาลอสก็กระโดดกลางอากาศพุ่งเข้าโจมตีเขาอีกครั้ง โนบิตะมองด้านข้างปรากฏว่าร็อคเก็ตลันเชอร์กระบอกนั้นอยู่ใกล้มือเขาพอดี จึงหยิบมันขึ้นมาแล้วยิงกระสุนจรวดพุ่งเข้าใส่ทินดาลอสกลางอากาศ
ตูม!!!!!
[กระสุนร็อคเก็ตลันเชอร์ 2/4 นัด]
ทินดาลอสถูกกระสุนตรวดของร็อคเก็ตลันเชอร์พุ่งโจมตีใส่จนเกิดระเบิดผลักร่างของมันกระเด็นไปไกล... โนบิตะสังเกตเห็นว่ามันได้ฟื้นฟูตัวเองขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
"นึกแล้วเชียวว่ามันยังแรงไม่พอ.."
แต่อย่างน้อยมันก็ซื้อเวลาให้โนบิตะวิ่งกลับไปยังแผงควบคุมเพื่อเปิดการทำงานของมิสเทลทีนได้
ปรากฏว่ามิสเทลทีนเองก็ต้องการพลังงานแบตเตอรี่เหมือนกัน
"ต้องดันแบตเตอรี่เข้าที่สินะ....ถ้ายังงั้น!!!"
โนบิตะตัดสินใจหยิบกระบอกปืนร็อคเก็ตลันเชอร์ประทับไว้ที่ไหล่ขวา และบาเร็ตไรเฟิลไว้ในมือซ้าย!!!
"ต้องวัดดวงกันหน่อยแล้ว!!"
โนบิตะรีบวิ่งไปที่แบตเตอรี่หมายเลข 1 ที่อยู่ใกล้กับเครื่องมากที่สุด ซึ่งในตอนนั้นเองทินดาลอสก็วิ่งเข้ามาใกล้เขาเช่นกัน
โนบิตะรีบใช้เท้าผลักแบตเตอรี่เข้าไปข้างในช่อง จนมีเสียงตี๊ด!!!!
หลังจากที่โนบิตะเสียบแบตเตอรี่ช่องแรกได้สำเร็จสัญญาณไฟสีแดงที่เครื่องควบคุมก็กลายเป็นสีฟ้าขึ้นมา 1 อัน...
และช่วงนั้นเอง ทินดาลอสก็พุ่งเข้าจู่โจมโนบิตะ!!
"มาเลยสิ!! ไอ้สัตว์ประหลาด!!!"
ทินดาลอสกระโดดเข้าเล่นงานโนบิตะ แต่โนบิตะก็ได้กระโดดหลบการโจมตีของมันไปบนกลางอากาศในขณะที่แบกอาวุธหนักทั้งสองอย่างไว้บนไหลไปด้วย พร้อมกับเปิดฉากยิงบาเร็ตใส่ทินดาลอสก่อน
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 5/10]
กระสุนยิงเข้าใส่ลำตัวของมันแต่มันกระโดดหลบได้ แต่ว่ากระสุนนั้นพุ่งเข้าใส่ขาที่มันใช้กระโดดแทน..ทำให้มันถูกตรึงอยู่กับที่ชั่วขณะ หลังจากที่โนบิตะยิงบาเร็ตไรเฟิลกลางอากาศส่งผลให้แรงถีบของปืนผลักเขาจนกระเด็นแต่เขาก็สามารถตีลังกาม้วนตัวกลางอากาศก่อนกลับมาตั้งหลักที่พื้นแล้ว จึงยิงร็อคเก็ตลันเชอร์ที่อยู่บนไหล่ขวาใส่มัน
[กระสุนร็อคเก็ตลันเชอร์ 1/4 นัด]
ร่างของทินดาลอสถึงกับปลิวกระเด็นไปใกล้แบตเตอรี่ตำแหน่งที่สอง....
โนบิตะจึงรีบตามไปใช้ บาเร็ตยิงซ้ำอีก 1 นัด
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 4/10]
ในตอนนี้มันไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีกช่วงระยะเวลาหนึ่ง โนบิตะจึงรีบวิ่งไปที่แบตเตอรี่อันที่ 2
พร้อมกับใช้เท้าถีบมันเข้าไป
แบตเตอรี่อันที่ 2 ได้ถูกเตะเข้าไปในช่องจนมีเสียงตี๊ด!!!
ที่แผงควบคุม ไฟสีแดง 2 ดวง ก็เริ่มกลายเป็นสีฟ้าไปอีกดวง เหลือเพียงตำแหน่งเดียวเท่านั้น!!
"เอาล่ะ เหลืออีกอันเดียวแล้ว!! อดทนหน่อย!!"
ว่าแล้วโนบิตะก็วิ่งแบกอาวุธทั้ง 2 ไว้บนไหล่ไปที่แบตเตอรี่อันที่ 3 ทันที ซึ่งดูเหมือนว่าทินดาลอสที่กำลังโกรธจัดจะไล่ตามหลางไปติดๆ
โนบิตะรีบวิ่งไปที่หน้าแบตเตอรี่พร้อมกับใช้บาเร็ตไรเฟิลยิงใส่มันไปอีก 1 นัด
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 3/10]
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 2/10]
มันถึงกับทรุดลงด้วยความเจ็บปวด
โนบิตะรีบอาศัยจังหว่านี้เตะแบตเตอรี่ตัวที่ 3 เข้าไปในช่อง...
แล้วก็มีเสียงตี๊ด!!!
แบตเตอรี่ทั้ง 3 ถูกเสียบเข้าทุกตำแหน่ง ไฟสีฟ้าทุกดวงได้ปรากฏขึ้นมาพร้อมกันนั้น เสียงระบบยังมีการเตือนขึ้นมาว่า...
[ระบบทุกอย่างพร้อมทำงาน เตรียมพร้อมยิงมิสเทลทีนในอีก 10 วินาที...]
ในตอนนั้นเองที่ตัวเรลแคนน่อนมิสเทลทีนเริ่มมีการเคลื่อนไหว กระแสไฟฟ้าที่ได้รับจากแบตเตอรี่ถูกส่งเข้ามาในลำกล้องปืนทั้งหมด เครื่องจักรกำลังทำงาน..!!
"ดะ...เดี๋ยวสิ!!!?"
โนบิตะไม่คิดมาก่อนเลยว่า หลังจากที่เสียบแบตเตอรี่แล้วตัวเรลแคนน่อนมันจะเริ่มทำงานทันที!!
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 9 วินาที]
"โถ่เว้ย!! ไม่มีทางเลือกแล้ว!!"
โนบิตะรีบวิ่งล่อให้ทินดาลอสเข้ามาอยู่ในวิถีกระสุนของมิสเทลทีนทันที
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 8 วินาที]
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 7 วินาที]
"พลาดไม่ได้... ฉันจะพลาดไม่ได้"
เขาพูดขณะที่ดูหน้าปัดบอกเวลาการทำงานของมิสเทลทีน ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถหยุดการทำงานได้แล้ว มีเพียงจังหวะเดียวเท่านั้น!!!
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 6 วินาที]
ช่วงที่ทินดาลอสจู่โจมโนบิตะเข้ามา เขารีบวิ่งอ้อมตัดหน้ามันด้วยความเร็วสูง
ก่อนที่จะวิ่งตัดผ่านมันไปใกล้กับปากกระบอกปืนมิสเทลทีน
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 5 วินาที]
"พื้นที่กว้างขนาดนี้ การยิงมันไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ ถ้ายังงั้นคงต้องเสี่ยงกันหน่อยแล้ว!!"
โนบิตะเลือกที่จะวิ่งเข้าไปติดกำแพงซึ่งเป็นการต้อนตัวเองให้จนมุม!!
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 4 วินาที]
"มาทางนี้เลยไอ้หมาบ้า!! มาจัดการฉันตรงนี้สิ!!"
แน่นอนว่าทินดาลอสก็พุ่งตรงเข้าหาโนบิตะซึ่งเป็นไปตามแผนของเขา...ถึงแม้ว่าเขาจะตอนตัวเองเข้าไปในมุมซึ่งดูเหมือนจะเป็นการฆ่าตัวตาย แต่ว่ามันก็เป็นการบีบทิศทางการเคลื่อนที่ของตัวทินดาลอสเองเช่นกัน
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 3 วินาที]
เขาจ้องมองอาวุธที่อยู่บนไหล่ของเขาทั้ง 2 ข้าง...ร็อคเก็ตลันเชอร์ที่ไหล่ขวา และบาเร็ตไรเฟิลที่ไหล่ซ้าย
"ฉันต้องทำได้...!! มันต้องได้ผล!!"
โนบิตะเปิดฉากยิงทินดาลอสด้วยบาเร็ต 1 นัด!!
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 1/10]
เนื่องจากที่มีจำกัดดังนั้นการที่มันจะหลบกระสุนนั้นได้มีทางเดียวคือต้องกระโดดไปข้างบนเท่านั้น ซึ่งโนบิตะได้ยกปืนร็อคเก็ตลันเชอร์ดักรอมันไว้อยู่แล้ว!!
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 2 วินาที]
"ตอนนี้แหละ!!!"
ร็อคเก็ตลันเชอร์ได้ทำการปล่อยกระสุนหัวจรวดออกมาเป็นลูกสุดท้าย พร้อมกันนั้นร็อคเก็ตลันเชอร์กระบอกยักษ์ก็ถูกทิ้งลงบนพื้นทันที
[กระสุนร็อคเก็ตลันเชอร์ 0/4 นัด]
มันพุ่งเข้าตรงใส่ร่างของทินดาลอสกลางอากาศอย่างแม่นยำจนกระเด็นไปอยู่ด้านหน้ามิสเทลทีนพอดี
[มิสเทลทีนจะยิงในอีก 1 วินาที]
โนบิตะได้ใช้มือขวาที่ปล่อยร็อคเก็ตลันเชอร์แล้วประคองบาเร็ตไรเฟิลในมืออย่างหนักแน่น เขามั่นใจว่ากระสุนนัดนี้จะไม่มีทางพลาดเด็ดขาด! และก่อนที่เขาจะลั่นไกเป็นนัดสุดท้ายนั้น....เขาได้พูดอะไรบางอย่างออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม...
"GAME OVER"
ปัง!!!!
[กระสุนบาเร็ตไรเฟิล 0/10]
กระสุนนัดสุดท้ายได้พุ่งเข้าใส่ดวงตาที่ 3 กลางหน้าผากของหัวทินดาลอสข้างหน้าสุดอย่างแม่นยำ จนมันส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนไม่สามารถขยับหนีออกจากตรงนั้นแล้ว!!
[มิสเทลทีนยิงได้!!!!]
แสงสีขาวได้สว่างวาบพร้อมกับมีจุดแสงสีขาวพุ่งออกมาจากปากกระบอกของมิสเทลทีนนั้น
กระสุนเรลแคนน่อนพุ่งตรงเข้าใส่ร่างของทินดาลอสเบื้องหน้า!!
ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ร่างเนื้อของทินดาลอสถูกกระสุนปืนใหญ่สนามแม่เหล็กแรงสูงโจมตีจนลอยกระเด็นไหม้เกรียมติดผนังอีกฝั่งของห้องในทันที ร่างนั้นกระตุกอยู่พักใหญ่ก่อนที่จะค่อยๆสลายจนมีขนาดเล็กลง ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถฟื้นฟูร่างกายกลับมาในสภาพเดิมได้อีกแล้ว
"สุดยอดไปเลย!!"
โนบิตะยังคงอึ้งกับพลังมหาศาลของมิสเทลทีนอยู่...พร้อมกับหันไปมองศพของทินดาลอสที่เละกลายเป็นเศษซากที่อีกฝั่งของผนัง
หลังจากนั้น เขาก็ได้ยินเสียงสัญญาณจากตัวแผงควบคุมว่า ระบบได้ทำการคูลดาวน์หลังจากที่เครื่องมันโอเวอร์ฮีทและเริ่มดำเนินการฟื้นฟูสภาพของมิสเทลทีน....
ตัวปืนใหญ่มิสเทลทีนก็มีไอน้ำพ่นออกมาเพื่อรักษาสภาพของเครื่องจักร
ในขณะเดียวก็ปรากฏสัญญาณไฟที่ประตูลิฟต์ทางออกที่โนบิตะต้องการจะหนีออกไปด้วย ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะสามารถอออกจากห้องนี้ได้แล้ว
คลิปประกอบฉากเมื่อครู่...
"จบแล้วสินะ..."
โนบิตะจึงทิ้งอาวุธทั้งหมดที่ใช้งานไม่ได้ก่อนเดินไปที่ประตูเพื่อที่จะออกไป
และในตอนนั้นเอง....
"!!!!!!!!"
เขาได้ยินเสียงอะไรบางอย่างจากทางด้านหลัง เลยหันกลับมามองและพบว่า...
เจ้าเศษซากของทินดาลอสที่ถูกเผาจนเกรียมจนเละเทะนั้นยังไม่สิ้นฤทธิ์ดี..เจ้าก้อนเนื้อรูปร่างเละเทะนั้นยังคงกระดื๊บเข้ามาหาโนบิตะอีก...
ถ้าเป็นในเกมตอนนั้นเองจะมีตัวเลือกให้ 2 ตัว ซึ่งก็คือ...
1) จัดการฆ่ามันทิ้งซะ!!
2) ไม่สนใจและรีบหนีขึ้นลิฟต์
ซึ่งแน่นอนว่าโนบิตะใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีในการจัดการทินดาลอสดังนั้นเขาจึงเลือก...
"พอกันที!!! ฉันหมดความอดทนกับแกแล้ว!!!!"
โนบิตะจึงเดินออกมาข้างหน้าพร้อมกับเหลือบไปเห็นปืนแม็กนั่มอยู่ข้างศพใกล้ๆกับเขา
เขาจึงหยิบมันขึ้นมา...
ปัง!!!!!!!
กระสุนนัดแรกเจาะทะลุร่างของเศษเนื้อเนื้อจนล้มไปดิ้นกับพื้นแต่มันยังไม่หมดแค่นั้น!!
"ตาย!!!!! ตาย!!!! ตาย!!!!!"
โนบิตะได้ย่างเท้าเข้าไปใกล้ๆกับตัวมันเรื่อยๆพร้อมกับเหนี่ยวกไกยิงกระสุนนัดที่ 2 นัดที่ 3 นัดที่ 4 นัดที่ 5 ออกมาอย่างต่อเนื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่าใส่ร่างเนื้อนั้นจนแหลกเละไปหมด จนกระทั่งนัดสุดท้าย...
"โดยปกติแล้วฉันน่ะ...ไม่อยากฆ่าใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ประหลาดชนิดไหนๆ หรือแม้แต่แก..."
"แต่ว่า...เพื่อปกป้องทุกคนแล้วล่ะก็..."
"ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้แกไปฆ่าใครได้อีกแล้ว เพราะฉะนั้น..จงหายไปซะ!!!"
กระสุนนัดสุดท้ายพุ่งเจาะทะลุเศษซากที่ีแน่นิ่งไปแล้วอีกหนึ่งนัด...
ในที่สุดร่างที่เละเทะอยู่แล้วก็เริ่มย่อยสลายกลายเป็นของเหลว...
ปิดตำนานโคตรสุนัขล่าเนื้อจอมตื้อทินดาลอสไปตลอดกาล
(เหมือนกับตอนจิลใน RE3 ปิดฉากเนเมซิสดังคลิปข้างล่าง)
หลังจากนั้นโนบิตะจึงเปิดประตูข้ามาข้างในซึ่งเป็นลิฟต์ขนส่ง เขาจึงกดสวิตช์เพื่อทำให้ลิฟต์เลื่อนลงมายังชั้นล่าง
ระหว่างที่ลิฟต์ลงไปนั้นเขาก็รู้สึกมึนหัวขึ้นมาเล็กน้อยและหลับตาลงชั่วครู่ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในสภาพดวงตากลับมาเป็นปกติ
"อุ๊บ!!! สงสัยจะใช้แรงเยอะไปหน่อย"
หลังจากที่ลิฟต์เลื่อนลงมาถึงชั้นด้านล่างสุด เขาก็เปิดประตูออกไปและพบว่าโอทากะกับเซย์นะกำลังรอเขาอยู่แล้ว นอกจากนั้นด้านหลังโอทากะก็มีเฮลิคอปเตอร์อยู่ด้วย!
"นะ โนบิตะคุง!!!"
เซย์นะรีบเข้ามาช่วยพยุงตัวโนบิตะทันที...เพราะดูจากภายนอกแล้วโนบิตะน่าจะบาดเจ็บหนักเอาการ
"ทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะไอ้หนู!!..เอาล่ะ!! รีบขึ้นไปเร็วเข้า!!"
โอทากะได้เร่งให้โนบิตะกับเซย์นะรีบขึ้นเฮลิคอปเตอร์ทันที... ตอนนี้พวกเขาพร้อมที่จะบินหนีออกจากเมืองแล้ว...
ในที่สุดโนบิตะ เซย์นะ และโอทากะก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์บินหนีออกจากโรงงานนรกแห่งนี้ได้สำเร็จ
คลิปสรุปเนื้อหาในตอนนี้
การผจญภัยในเมือง R ของโนบิตะและเซย์นะได้สิ้นสุดลงแล้ว...
รอพบกับบทสรุปในส่วนสุดท้ายได้ในเร็วๆนี้
สามารถสลับไปอ่านเนื้อเรื่องฝั่งไจแอนท์ได้ที่
>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 21.5] : Side Story - ภาคไจแอนท์ (ตอนที่ 9 : ตอนจบ)
ระหว่างนั้นก็อย่าลืมไปอ่านไซด์สตอรี่ของฝั่งไจแอนท์ก่อนที่เนื้อเรื่องจะมาบรรจบกันที่บทสรุปส่วนสุดท้ายในตอนหน้าด้วย
เชิญพบกับบทสรุปของเนื้อเรื่องภาค 2 ในบทความหน้า..
>>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 22.0] - บทสรุปส่งท้าย
====================================================================
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณแอดไวท์(เดย์) เจ้าของเพจ Up 2 Me อีกครั้งสำหรับภาพประกอบงามๆ ปิดฉากมหากาพย์การผจญภัยในตอนนี้ และขอให้ทุกคนไปช่วยกันกดไลค์เจ้าของเพจนักวาดภาพประกอบท่านนี้ด้วยนะ
มันส์สุดๆเลยครับดวลกันมันส์หยดเลยทีเดียว
ตอบลบสู้กันยังกะดูดราก้อนบอล....เว่อร์!!
ลบ