โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 17.5] : Side Story - ภาคไจแอนท์ (ตอนที่ 6)

จากเนื้อเรื่องไซด์สตอรี่ภาคไจแอนท์ตอนที่แล้ว >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 15.5] : Side Story - ภาคไจแอนท์ (ตอนที่ 5)

ไจแอนท์ที่กำลังหลับพักผ่อนอยู่ได้ถูกเสียงกรีดร้องของเด็กสาวปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน ซึ่งเขาคิดว่าเสียงร้องนั้นต้องเป็นเสียงร้องของฮารุมิ เด็กสาวที่หายไปแน่ๆ 

เขาจึงขอให้ลุงยามโทชิโร่ตรวจดูกล้องวงจรปิดอีกครั้้ง ซึ่งตอนนี้ลุงยามโทชิโร่พบว่ากล้องวงจรปิดนั้นสามารถใช้งานได้แล้ว... เขาจึงใช้กล้องวงจรปิดไล่ตรวจสอบหาที่มาตั้งแต่ชั้นที่ 1 จนกระทั่งถึงชั้นที่ 4 ...

"ฮะ...เฮ้ย!!...ตรงนั้นมัน....!!!"

ดูเหมือนไจแอนท์จะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ชั้น 4 ในกล้องวงจรปิด....

ไจแอนท์ไซด์สตอรี่ตอนที่ 6 : สิ่งที่นอกเหนือความคาดหมาย

สิ่งที่ไจแอนท์เห็นในกล้องนั้นคือ...

ร่างของเด็กสาวที่ชื่อชิโอดะ ฮารุมิ...กำลังถูกซอมบี้รุมฉีกเนื้อหนังกัดกินอย่างน่าสยดสยองในห้องแห่งหนึ่งที่ชั้น 4

ลุงโทชิโร่เองก็แทบจะไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น...

"ไม่นะ....เรื่องแบบนี้มัน......"

"โหดร้ายจริงๆ"

"โถ่....คุณหนูคนนั้น...ไม่น่าเลย.....ทำไมถึงได้โชคร้ายอย่างนี้นะ..."

ลุงโทชิโร่ยังคงรู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น....เขาน่าจะใช้กล้องวงจรปิดหาตัวเธอให้เร็วกว่านี้แท้ๆ ทั้งที่เป็นอย่างนั้น...

"เดี๋ยวผมจะไปดูให้นะครับ...."

ไจแอนท์เป็นคนอาสาเดินลงไปดูที่ชั้น 4 โดยปล่อยให้ลุงโทชิโร่อยู่ในห้อง... ไม่นานนักเขาก็เดินลงมาที่ชั้น 4 และเข้าห้องที่เกิดเรื่องนั้น.

"ที่นี่สินะ..."

เขาแปลกใจเล็กน้อยที่ภายในห้องนั้นไม่มีพวกซอมบี้อยู่แล้ว เหลือเพียงแต่ซากร่างเด็กสาวที่ถูกรุมแทะจนเละเทะไว้

ไจแอนท์เดินเข้าไปสำรวจร่างของเด็กสาวใกล้ๆ พร้อมกับลองตรวจจับชีพจรดู ก็พบว่า เธอตายแล้ว...

"ยัยบ้าเอ้ย!!.....ทั้งๆที่ให้รออยู่ในห้องแล้วแท้ๆ...!!"

หลังจากนั้นไจแอนท์ก็เอามือชกไปที่พื้นอย่างแรงด้วยความเจ็บใจในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องที่ว่าทำไมเขาถึงไม่หาเธอให้เจอเร็วกว่านี้!! ไม่อย่างนั้นเธอก็อาจจะรอดแล้วแท้ๆ...

"บัดซบเอ้ย!!! เพราะไอ้พวกอัมเบรล่านั่น!! ทำไมพวกมันถึงทำเรื่องแบบนี้วะ!!?"

และตอนนั้นเอง เขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังออกมาจากภายในร่างของเด็กสาวที่เละเทะนั่น...

เขารู้สึกไม่ดีจึงรีบถอยห่างออกมาจากร่างของเด็กสาวช้าๆ.... และในตอนนั้นเอง!!!

"ยะ..ยัยนี่....กลายร่างเป็นซอมบี้แล้วเรอะ...!!"

ร่างของเด็กสาวได้ลุกขึ้นมาด้วยนัยน์ตาที่ขาวโพลนไร้ชีวิต พร้อมกับบาดแผลที่ยังเปรอะเปื้อนเต็มกาย แถมส่งเสียงร้องอือๆออกมา... นั่นเป็นหลักฐานชั้นดีที่ว่า...เธอได้กลายร่างเป็นซอมบี้ไปแล้วนั่นเอง

"ให้ตายสิ...ไม่อยากจะฆ่าเลย..."

ไจแอนท์ยกปืนพกขึ้นมา แต่ก็ยังลังเลที่จะยิงเด็กสาวคนนั้นทิ้ง...

และในตอนนั้นเอง ไจแอนท์ก็สังเกตเห็นว่า ซอมบี้ฮารุมิ นั้นมีอะไรบางอย่างที่แปลกไป เธอไม่ได้เดินตรงเข้ามาหาไจแอนท์ทันที แต่กำลังก้มตัวบิดงอด้วยความเจ็บปวดอะไรบางอย่างพร้อมกับมีเลือดจำนวนมากสาดกระเซ็นออกมาจากทั่วร่างกาย

มันผิดปกติ...ผิดปกติมาก!! ไจแอนท์ไม่เคยเห็นซอมบี้ที่เกิดอาการแบบนี้มาก่อน...

และไม่กี่วินาทีต่อมา ผิวหนังตามร่างกายของเธอก็เกิดการฉีกขาดกันอย่างรุนแรงพร้อมกับเลือดที่สาดกระเซ็นไปทั่ว  ร่างกายถูกย้อมด้วยเลือดที่สีแดงฉานและไหลออกมาไม่หยุด มันเปลี่ยนใบหน้า ลำตัว แขน ขา อวัยวะทุกส่วนจนเป็นสีแดง....อีกทั้งยังมีกงเล็บสีขาวงอกออกมาจากมือและเท้าอย่างรวดเร็ว...

"นะ นี่มันบ้าอะไรกัน!? ซอมบี้แบบนี้มันอะไรเนี่ย!!!?"

ชั่วพริบตาซอมบี้ฮารุมิก็เริ่มมีอาการสงบลง เธอจ้องมองมาทางไจแอนท์อย่างดุร้ายด้วยสายตาของซากศพที่ดูน่ากลัว พร้อมกันนั้นเธอก็วิ่งตรงเข้ามาทางเขาด้วยความเร็วสูง!!

"แย่แล้ว!!! แบบนี้มัน!!!"

ไจแอนท์ไม่รอช้า เขารีบกระโจนกลิ้งหลบไปด้านข้างหลบการจู่โจมของเธอได้อย่างฉิวเฉียด ร่างของเธอพุ่งเข้ากระแทกกับประตูอย่างรุนแรงจนประตูชำรุดใช้การไม่ได้ ปิดทางหนีของไจแอนท์ไว้  และชั่วพริบตา ร่างของเธอก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงปรากฏตัวข้างไจแอนท์ในพริบตา แต่โชดดีที่เขารู้สึกตัวเลยกระโดดหลบได้ทัน เขาสังเกตรอยความเสียหายที่เกิดขึ้นบนประตู หลังจากนั้นเขาจึงได้ลองใช้ปืนพกยิงใส่ร่างของเด็กสาวไปหลายนัด ปรากฏว่าบาดแผลบนร่างกายที่เกิดจากรอยกระสุนบนตัวเธอ ได้รับการเยียวยาในชั่วพริบตา

"บ้าแล้ว....นี่มันไม่ใช่ซอมบี้ธรรมดาแล้ว!!"

ไจแอนท์เข้าใจได้ถูกต้องแล้ว ตอนนี้ฮารุมิได้กลายพันธุ์เป็นซอมบี้สายพันธุ์พิเศษที่เรียกว่า "คริมสันเฮด (Crimson Head)" แล้ว  แต่ว่า...มันกลับไม่ใช่คริมสันเฮดธรรมดา... 

โดยทั่วไปแล้ว จากข้อมูลของอัมเบรล่า...ซอมบี้ที่จะกลายพันธุ์เป็นคริมสันเฮดได้...จะต้องผ่านช่วงเวลาที่เกิดกระบวนการที่เรียกว่า "วี-แอ็ค (V-ACT)" ซึ่งเกิดจากการที่ซอมบี้เหล่านั้นติดเชื้อเป็นเวลานานมาก และได้รับความเสียหายอย่างสาหัสที่รุนแรง (แต่ไม่ถึงขั้นหัวหลุด) จนทำให้ที-ไวรัสเกิดการควบคุมและพัฒนาศักยภาพร่างกายขึ้นมาใหม่ 

แต่ในเคสนี้...พบว่า..ชิโอดะ ฮารุมิ กลับกลายร่างเป็นคริมสันเฮดในเวลาอันสั้น ซึ่งมันได้เกิดขึ้นทันทีหลังจากที่เธอตาย

...อะไรคือสาเหตุที่ทำให้เธอมีการกลายพันธุ์ที่ผิดปกติ....?

คำตอบก็คือ.... ยังจำได้หรือเปล่าว่า...เธอไม่ใช่เด็กสาวธรรมดาที่มีจิตปกติเหมือนกับคนทั่วไป... แต่เธอเป็นเด็กสาวที่มีอาการผิดปกติตั้งแต่ต้นซึ่งได้กล่าวไปใน (ตอนที่ 4) .... สิ่งนั้นคือ โรคฮิสทีเรีย

ด้วยสภาวะทางจิตใจที่ถูกกระตุ้นด้วยความสับสนวุ่นวาย ความเครียด ที่เกิดจากอาการฮิสทีเรียนี้ เป็นตัวส่งผลให้สภาพร่างกายที่มีอยู่เดิมอ่อนแอลงเร็วเกินปกติ เสมือนได้รับบาดแผลสาหัสอย่างรุนแรง ทำให้เชื้อที-ไวรัสที่ได้รับมาตอนที่ถูกซอมบี้รุมกัดลุกลามอย่างรวดเร็วกว่าปกติหลายเท่าตัว ทำให้เกิดปฏิกิริยาวี-แอ็คที่รุนแรงกว่าคริมสันเฮดทั่วไป 

ดังนั้นทางเราจึงขอตั้งชื่อสัตว์ประหลาดที่ไจแอนท์เผชิญอยู่เบื้องหน้าตอนนี้ว่า...

คริมสันเฮด ฮิสทีเรียโหมด

(Crimson Head : Hysteria Mode)

***ฮิสทีเรียโหมดยังปรากฏในเรื่องของ "อาเรียกระสุนสีเลือด (ฮิดัน โนะ อาเรีย : Hidan no Aria)" อีกด้วย...รายละเอียดคร่าวๆก็คือ ถ้าอยู่ในโหมดนี้ ศักยภาพทางกายจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว ดังนั้นอาจจะเรียกได้ว่า...คริมสันเฮด ฮิสทีเรียโหมด ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้ก็ได้

ปล. คริมสันเฮดฮิสทีเรียโหมดเป็นสิ่งที่เจ้าของบล็อกคิดขึ้นเองไม่เกี่ยวกับเกม Resident Evil จริงๆนะจ้ะ =w=

ในการต่อสู้กับเธอ ไจแอนท์ต้องระวังตัวเองให้มาก เพราะเธอเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วพร้อมที่จะใช้กรงเล็บที่แหลมยาวพุ่งเข้าจู่โจมไจแอนท์ได้อย่างต่อเนื่อง

"ฮึ่มมมมมมมม!!!"

ไจแอนท์รีบวิ่งประชิดผนังพร้อมกับใช้ปืนพกระดมยิงใส่ร่างของฮารุมิอย่างรวดเร็ว 

แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถหยุดเธอได้เลย.... ฝีมือการยิงปืนของเขานั้นค่อนข้างห่วยแตกกว่าโนบิตะมาก ใจจริงแล้วเขาอยากจะวิ่งเข้าไปพร้อมกับเอาไม้เบสบอลฟาดเข้าที่หน้า แต่ว่ามันเสี่ยงเกินไปเพราะ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ซอมบี้ธรรมดาแบบที่เขาเคยสู้มา หรือแม้แต่คริมสันเฮดที่เขาเคยเจอมาก่อนทั่วตึก 

"เฮ้ย!!!!"

ไจแอนท์รีบหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็วในเสี้ยววินาทีที่ฮารุมิพุ่งเข้าโจมตีเขา 

"บ้าเอ้ย!! ถ้ายังงี้ก็ต้องเล็งยิงที่หัวอย่างเดียวแล้ว!!!"

ไจแอนท์พยายามหาจังหวะยิงใช้ปืนพกโจมตีใส่ที่หัวของเด็กสาว จนกระทั่ง...ในที่สุดเขาก็ตั้งหลักได้ทันพร้อมกับยิงกระสุนพุ่งเข้าใส่หัวของเด็กสาวอย่างรวดเร็ว จนเธอหงายหลังล้มลงไป

"สำเร็จแล้วสินะ?"

ไจแอนท์เดินเข้าไปตรวจสอบอาการของเด็กสาวอีกครั้ง แต่แล้ว...

"เฮ้ยยย!!!"

ถึงแม้เขาจะใช้ปืนพกยิงทะลุศีรษะของเด็กสาวเข้าอย่างจัง แต่ดูเหมือนว่าแผลที่อยู่บนศีรษะของเธอกลับสมานกันอย่างรวดเร็วพร้อมกับลุกขึ้นมาวิ่งไล่เขาอีกครั้ง  ไจแอนท์ต้องรีบวิ่งไปรอบห้องพร้อมกับใช้ปืนพกยิงเธอไปด้วย

"บ้าเอ้ย!!! ปืนพกไม่ได้ผลเลย!! พลังโจมตีมันเบาเกินไป!!"

ไจแอนท์จะต้องหาอาวุธที่จะจัดการเธอได้เด็ดขาดและรุนแรงกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงจะถูกเธอฆ่าตายแน่ๆ และในตอนนั้นเอง เขานึกได้ว่าใน (ตอนที่ 3) เขาได้เก็บอาวุธที่รุนแรงที่สุดนอดจากไม้เบสบอลไว้อีกชนิด 

ช่วงที่ฮารุมิวิ่งเข้ามาใกล้ไจแอนท์ด้วยความเร็วสูง...ไจแอนท์ก็รีบหยิบปืนอีกชนิดหนึ่งขึ้นมาซึ่งก็คือ...

ปืนลูกโม่ที่มีชื่อว่า "เรดฮอว์ค (Redhawk)" 

ปัง!!!!!!!

หลังจากที่กระสุนปืนลูกโม่นั้นถูกยิงออกไป...สิ่งที่ไจแอนท์มองเห็นเบื้องหน้านั้นคือ...

หัวของฮารุมิถูกกระสุนพลังล้มช้างยิงขาดกระจุยป่นสลายไปพร้อมกับละอองเลือด..

ไม่นานนักร่างของเด็กสาวที่ไร้หัวก็ร่วงลงไปบนพื้นและไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นมาอีก....

ต่อให้เป็นซอมบี้สายพันธุ์ที่ร้ายกาจแค่ไหน แต่ถ้าศีรษะถูกป่นไปก็ไร้พิษสง...

พลังของปืนลูกโม่ตระกูลแม็กนั่มยังคงความร้ายกาจในด้านพลังทำลายล้างเช่นเคย...

หลังจากที่จัดการฮารุมิได้ ไจแอนท์ถึงกับทรุดนั่งลงด้วยความเหนื่อยหอบ 

"แฮ่ก...ๆ....ให้ตายสิ"

และในตอนนั้นเองเสียงวิทยุสื่อสารที่ไจแอนท์พกติดตัวอยู่ก็ดังขึ้น... ซึ่งก็คือลุงโทชิโร่ติดต่อมานั่นเอง...

"เฮ้..ไจแอนท์คุง  นี่ฉันเองนะ...ฉันมองดูเธอผ่านทางกล้องมาตลอดน่ะ..... ว่าแต่ว่าคุณหนูคนนั้น..."

"เธอตายแล้วล่ะ...ลุง...แถมยังกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ร้ายกาจสุดๆอีกด้วย...กว่าจะจัดการเธอได้ก็แทบแย่แน่ะ"

"ยังงั้นเหรอ..."

เสียงของลุงโทชิโร่ฟังดูเศร้าๆ

"เอ้อ...ดูเหมือนจะมีอีกเรื่องหนึ่งที่เธอควรรู้เอาไว้.."

"อะไรเหรอ? ลุง?"

หลังจากนั้นลุงโทชิโร่ก็เล่าออกมาให้ฟังว่า...ดูเหมือนว่าคุณทหารคนนั้น (หมายถึงซาคาตะ)  กำลังจะเกิดเรื่องอะไรสักอย่าง เพราะว่า ตอนที่ลุงโทชิโร่ตอบไปหาเขา เขากลับไปตอบรับกลับมา

"เอ๋?"

ลุงโทชิโร่บอกว่า... เขาได้เดินสำรวจไปทั่วตึกพร้อมกับจดบันทึกอะไรบางอย่าง..แถมพยายามเดินเลี่ยงกล้องตลอดด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาทำอะไรอยู่

"เขาอาจจะแค่จดบันทึกไว้เฉยๆก็ได้มั้ง?"

"ก็อาจจะ....."

ลุงโทชิโร่ก็เห็นด้วยเพราะว่าบางทีเขาอาจจะทำตัวแปลกๆเป็นกิจวัตรเฉยๆ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เขาก็ขอร้องให้ไจแอนท์ช่วยตามสืบเรื่องของนายซาคาตะนั่นให้หน่อย

"เข้าใจแล้วครับ ว่าแต่ตอนนี้พอจะรู้ไหมครับว่าเขาเดินอยู่แถวไหน"

ลุงโทชิโร่บอกมาว่า เขาอยู่แถวชั้นล่างๆ ประมาณชั้น 1 หรือชั้น 2 นี่แหละ ยังไงก็ลองไปหาเขาดูนะ

"เข้าใจแล้วครับ ถ้ามีการเคลื่อนไหวอย่างไรก็ช่วยบอกกันด้วยนะครับ"

"ฝากด้วยล่ะ..."

แล้วลุงโทชิโร่ก็วางสายไป

ไจแอนท์ได้มองดูร่างของเด็กสาวที่ชื่อชิโอดะ ฮารุมิที่ไร้ซึ่งศีรษะอีกครั้ง....

"ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันช่วยเธอไม่ได้"

หลังจากนั้น ไจแอนท์จึงเดินออกจากห้องไปโดยทิ้งร่างเละๆที่ไร้หัวออกไป ในตอนนี้เขาคงทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว...

ถึงแม้ว่าประตูจะเสียหายอยู่ แต่เขาก็ใช้แรงทั้งหมดพังประตูออกไปได้...

เขาลองเดินสำรวจตามชั้นที่ 2 และ 1 ตามที่ลุงโทชิโร่บอก จนกระทั่งถึงห้องพยาบาล เขาพบว่าที่นั่นมีร่างของทหารคนหนึ่งนอนล้มอยู่บนพื้น

"!!?"

คนๆนั้นก็คือ..ซาคาตะนั่นเอง..

โปรดติดตามตอนต่อไป.....

>>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 18.5] : Side Story - ภาคไจแอนท์ (ตอนที่ 7)

คลิปสรุปเนื้อเรื่องตอนนี้

แสดงความเห็นบน Facebook!