โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 3]

เอาล่ะ มาต่อกันในเนื้อเรื่องส่วนที่ 3 ซึ่งในโดจินมังกะพึ่งจะเปิดเรื่องใหม่ในตอนที่ 2 พอดี...
หลังจากที่ทุกท่านลุ้นกับการรวมกลุ่มและปรากฏตัวในบทความนี้ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 2]

ก็มาต่อเนื้อเรื่องส่วนที่ 3 (หรือโดจินมังกะตอนที่ 2) กันเลยดีกว่า

โดราเอม่อนกับโนบิตะตะลุยโลกไบโอฮาซาร์ด II

บทที่ 2 : ดำดิ่งสู่เหวลึกแห่งความสิ้นหวัง 

(深い絶望の底 : Fukai Zetsubou no Soko e)

เนื้อเรื่องส่วนที่ 3 : คนดวงซวยตะลุยเมืองคนบ้า

ความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่โนบิตะช่วยเหลือเซย์นะจากพวกซอมบี้ในบาร์แล้ว โนบิตะจึงชวนเซย์นะให้ไปด้วยกัน แต่เธอบอกว่าเธอขอพักเหนื่อยอยู่ที่นี่ก่อนเดี๋ยวจะตามไปสมทบที่สถานีตำรวจกับโนบิตะทีหลัง โนบิตะจึงจำเป็นต้องแยกกับเซย์นะอีกครั้ง

 สำหรับในเกมให้เดินไปสำรวจบริเวณที่เซย์นะเคยต่อสู้กับซอมบี้อยู่จะพบกับกุญแจสีเงิน ให้เก็บมันขึ้นมา

หลังจากที่เก็บกุญแจแล้ว โนบิตะจึงเดินออกไปทางประตูด้านหลัง

 เขายังคงครุ่นคิดเรื่องของเซย์นะอยู่ว่าจะทิ้งเธอไว้ที่นี่คนเดียวจะดีไหม แต่เขายังจำเรื่องราวของเซย์นะเมื่อ 5 เดือนก่อนได้ ทำให้เขามั่นใจว่าเธอคือคนที่เก่งและเอาตัวรอดได้แน่นอน โนบิตะจึงตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังสถานีตำรวจล่วงหน้าก่อนทันที

โนบิตะเดินออกมาทางประตูด้านหลังก็พบว่าบริเวณนี้มีซากศพอยู่มากมาย

โนบิตะลองสำรวจที่ศพของผู้ชายคนหนึ่งตรงกลางและพบว่ามีบางสิ่งอยู่ในกระเป๋าของเขาซึ่งก็คือไฟแช็คนั่นเอง

ไฟแช๊คไร้น้ำมัน สำหรับเกม RE3 ได้จากในบาร์

เมื่อหยิบไฟแช็คเสร็จ โนบิตะแถมจะร้องจ๊าก!!!!

เพราะพวกศพที่อยู่รอบข้างก็ฟื้นขึ้นมากลายเป็นซอมบี้ในทันที!!!! โนบิตะจึงต้องหาทางวิ่งอ้อมพวกมันขึ้นบันได้กลับไปที่ถนนหลัก

หลังจากที่หนีรอดจากพวกซอมบี้ได้แล้ว โนบิตะพบว่าไฟแช๊คที่เขาได้มานั้นมันไม่สามารถใช้งานได้เพราะเชื้อเพลิงข้างในมันหมด

โนบิตะจึงทำการผสมน้ำมันก๊าดที่เขาได้มาจากตอนที่แล้วเข้าไป

น้ำมันก๊าดได้จากร้านขายของตอนที่แล้ว

เมื่อนำน้ำมันก๊าดมาผสมกับไฟแช็คที่เชื้อเพลิงหมดเข้าไป ก็จะได้ไฟแช๊คที่พร้อมใช้งานแล้ว!!

โนบิตะจึงมุ่งหน้าไปตามถนนสายเหนือเรื่อยๆ

จนกระทั่งเขาก็เดินมาถึงถนนใหญ่ เขาพบว่ามีนายตำรวจคนนึงยืนแข็งอยู่กลางถนน

เมื่อโนบิตะเข้าไปสำรวจก็พบว่า..ตำรวจคนนั้น...

"ตาย ทั้งๆที่ยังยืนอยู่เหรอเนี่ย...."

โนบิตะมองข้ามแนวรถไปอีกฝั่งก็พบกับประตูที่เป็นเส้นทางที่ใช้เดินทางไปยังสถานีตำรวจ แต่ว่าอีกฝั่งของแนวรถก็มีซอมบี้อยู่เป็นจำนวนมากเช่นกัน... โนบิตะจึงต้องหาเครื่องทุ่นแรงในการจัดการซอมบี้ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง และเขาก็ดีใจเมื่อพบว่า บริเวณข้างตำรวจคนนั้นมีปืนลูกซอง (ช็อตกัน - Shotgun) ตกอยู่  ถ้าเป็นเจ้านี่ล่ะก็..คงจะช่วยให้เขาเคลียร์พวกซอมบี้ที่อยู่อีกฝั่งได้ง่ายขึ้นแน่

ต้องการเก็บปืนลูกซองขึ้นมาใช้ ใช่หรือไม่..
- ใช่
- ไม่ต้อง เพราะกูเทพ

เมื่อกดใช่ โนบิตะจึงเก็บปืนลูกซองขึ้นมาแล้วก็พบว่า..

"ปืนไม่มีลูก....."

เมื่อสถานการณ์เป็นดังนั้นโนบิตะจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องวิ่งฝ่าฝูงซอมบี้ไปยังประตูให้เร็วที่สุด

เมื่อเขาเดินฝ่าฝูงซอมบี้ไปอีกฝั่ง เขาก็ไม่ลืมที่จะเก็บสำรวจแม๊กกาซีนและปืนพกที่ตกอยู่ในบริเวณนั้นด้วย เอาวะ อย่างน้อยไม่สามารถใช้ลูกซองได้แต่ได้กระสุนปืนพกเพิ่มก็ยังดี

พอเขาเดินไปที่ประตูเขาก็ได้ยินเสียงระเบิดอย่างรุนแรงดังตูม!!!! จากข้างหลัง..

แนวรถยนต์ที่ขวางถนนไว้เกิดการระเบิดเป็นไฟลุกไหม้ทำให้โนบิตะไม่สามารถเดินกลับไปทางเดิมได้อีก ทำให้เขาต้องติดแหง่กอยู่ท่ามกลางดงซอมบี้!!  

 

เคราะซ้ำกรรมซัดยังไม่พอ..ที่ประตูนั้น!!

"มีเชือกรัดลูกบิดประตูอย่างแน่นหนา ไม่สามารถเปิดประตูได้"

 ใช่แล้วประตูบานนั้นมีเชือกผูกมัดลูกบิดอยู่ทำให้โนบิตะเปิดเข้าไปไม่ได้ แต่โชคดีที่เขามีไฟแช็คอยู่ในเมือ เขาจึงใช้ไฟแช็คนั้นเผาเชือกทิ้ง (ตามการเดินเรื่องใน RE3 เป๊ะ)

แต่เนื่องจากเชือกมันต้องใช้เวลาในการเผาสักระยะทำให้โนบิตะต้องเล่นวิ่งไล่จับกับฝูงซอมบี้ในวงล้อมนั้นไปสักระยะ จนในที่สุดเชือกที่มัดอยู่ก็ถูกเผาจนหมด โนบิตะจึงรีบเปิดประตูบานนั้นทันที..

"ประตูล็อกอยู่ ต้องใช้กุญแจไขเข้าไป"

โชคดีที่โนบิตะเก็บกุญแจสีเงินที่อยู่ในบาร์ตอนช่วยกับเซย์นะมาก่อนหน้านั้นทำให้เขาสามารถใช้มันไขเข้าประตูไปต่อได้ทันที เขาจึงรอดพ้นจากเงื้อมมือฝูงซอมบี้มาได้อย่างหวุดหวิด

โนบิตะจึงเดินมาตามเส้นทางเรื่อยๆอย่างระมัดระวัง

แล้วก็ต้องชะงักเมื่อพบว่าเบื้องหน้าเขามีสุนัขซอมบี้เคลเบรอส 2 ตัวกำลังแทะศพอย่างเอร็ดอร่อยอยู่

เขาพยายามจะไม่สนใจมันแต่มันก็ได้กลื่นเขาแล้ววิ่งไล่ตามเขาจนได้ โนบิตะจึงจัดการใช้ปืนยิงใส่มันทั้ง 2 ตัวอย่างแม่นยำ

เขาเดินมาตามเส้นทางถนนจนถึงร้านค้าบริเวณหัวมุม ซึ่งเขาพบว่ามีตำรวจคนหนึ่งนอนหายใจรวยรินอยู่ เขาจึงรีบเข้าไปดูอาการทันที

โนบิตะวิ่งเข้าไปดูอาการของตำรวจคนนั้นด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับยื่นมือไปช่วยเหลือเขา แต่ตำรวจคนนั้นกลับปัดมือทิ้งเพราะเขารู้ตัวว่าอาการของเขาสาหัสมากและคงไม่รอดแน่ เขาจึงพยายามบอกเรื่องบางอย่างที่สำคัญ

เขาบอกว่า..ตอนนี้เมืองทั้งเมืองมันบ้าไปแล้ว..หากพวกเขาจับอาวุธได้ก็จะโจมตีใส่คนอื่นไม่เลือกหน้าไม่ว่าจะเป็นพวกผีดิบหรือพวกเดียวกัน

ถ้าจะออกไปยังหัวมุมนั้นล่ะก็...ระวังตัวด้วย..

แล้วตำรวจคนนั้นก็สิ้นใจไปโดยที่โนบิตะไม่อาจจะช่วยอะไรได้  เขาพบว่าสาเหตุที่ตำรวตายไม่ใช่ร่องรอยจากการถูกทำร้ายด้วยการกัดหรือข่วน แต่เป็นบาดแผลจากการถูกกระสุนปืนยิงมากกว่า!!

โนบิตะยังไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ตำรวจคนนั้นพูดนัก จึงเดินไปตามเรื่อยๆแล้วก็พบกับ...

"ซอมบี้ครึ่งหัวเหรอเนี่ย?"

"มันเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านี่กันแน่นะ?"

และในตอนนั้นเองก็มีกระสุนปืนยิงเข้าใส่ซอมบี้ครึ่งหัวจนล้มนอนลงไปต่อหน้าต่อตา

โนบิตะจึงต้องรีบก้มตัวหลบลงโดยสัญชาตญาณ

"มะ มีคนยิงปืนอยู่ทางนั้น!  ใครกันน่ะ!?"

"ดะ เดี๋ยวก่อนนะครับ ผมไม่ใช่ซอมบี้ได้โปรดหยุดยิงก่อน!!"

ปัง!!!

ถึงแม้โนบิตะจะพยายามพูดตอบโต้กับอีกฝ่าย แต่คำตอบที่ได้มีเพียงกระสุนที่ยิงมา ทำให้โนบิตะคิดในใจว่าคนที่อยู่ตรงนั้นคงจะใช้ปืนส่องเล็งยิงระยะไกลและจัดการเป้าหมายทุกชนิดที่เข้ามาใกล้ตนแน่ ทำให้เขานึกถึงคำพูดของตำรวจที่ตายก่อนหน้านั้นขึ้นมา

แสดงว่าตำรวจคนนั้นถูกคนๆนี้ยิงเอาสินะ...

ไม่ว่าโนบิตะจะพยายามพูดตะโกนตอบโต้กับอีกฝ่ายมากแค่ไหน ฝ่ายนั้นก็ยังคงยิงกระสุนใส่โนบิตะไม่หยุด แต่โชคดีที่โนบิตะมีที่กำบังอยู่จึงไม่โดนกระสุนไปด้วย

"สงสัยต้องค่อยๆเข้าไปบอกใกล้ๆ แล้วล่ะมั้ง..."

หลังจากที่โนบิตะคิดดังนั้น กระสุนเจ้ากรรมก็ยิงเข้าใส่รถที่อยู่ใกล้กับโนบิตะจนเกิดไฟลุกปิดทางหนีของโนบิตะ ทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับมือปืนบ้าระห่ำอย่างไม่มีทางเลือก

"นี่ฉันต้องวิ่งฝ่ากระสุนเข้าไปจริงๆใช่ไหมเนี่ย....ทำไมมันซวยยังงี้วะ"

ถ้าเป็นในเกมตรงนี้จะเป็นมินิเกมให้เล่นคือ...ต้องบังคับโนบิตะให้วิ่งไปตามถนนพร้อมกับหาที่กำบังรหว่างเส้นทางทุกครั้งที่ฝ่ายตรงข้ามยิงกระสุนเข้ามาด้วย

 

(ถ้าหากไม่ได้อยู่ในที่กำบังตอนที่ฝ่ายตรงข้ามยิงกระสุนเข้ามาจะถูกยิงตายเกมโอเวอร์ทันที)

เมื่อสิ้นเสียงกระสุนนัดแรกและตามด้วยแรงกระสุนที่ยิงกระจกข้างรถจนหลุดกระเด็นออก มันคือสัญญาณที่บ่งบอกว่าโนบิตะจะต้องออกสตาร์ทวิ่งไปยังที่กำบังต่อไปที่อยู่ใกล้ที่สุดตามถนนทันที ซึ่งตอนวิ่งออกไปโนบิตะได้เก็บกระจกหน้ารถนั้นไปด้วย

กระสุนยังคงพุ่งเข้าโจมตีใส่โนบิตะตลอดเส้นทางเป็นจังหวะและช่วงเวลาที่ตายตัว

แต่จะมีอยู่จุดหนึ่งที่ดูเหมือนคนยิงเริ่มจะรู้สึกตัวและไม่ยอมยิงมา ทำให้โนบิตะคิดว่า คนยิงคนนั้นคงกะยิงตอนที่เขาออกมาแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนั้น โนบิตะจึงหยิบก้อนหินขว้างออกไปเพื่อเบนความสนใจไปที่หินก้อนนั้น และก็ได้ผล กระสุนปืนพุ่งเข้าใส่ก้อนหินอย่างแม่นยำจนแตกละเอียด เป็นสัญญาณให้โนบิตะวิ่งไปยังจุดปลอดภัยต่อไป

ซึ่งก็คือรถยนต์สีแดงข้างหน้า

"ได้โปรดหยุดยิงเถอะครับ!!!"

โนบิตะพยายามตะโกนบอกพร้อมกับหยิบกระจกรถที่เขาเก็บมาจากรถคันแรก (ที่ถูกปืนยิงจนหลุด) ส่องดูเป้าหมายเบื้องหน้า และก็พบกับตำแหน่งคนยิงที่ซ่อนตัวอยู่หลังกล่องที่กำบัง

ดูเหมือนว่าคนที่ยิงใส่เขาจะอยู่ห่างจากเขาไม่เกิน 50 เมตร เหลืออีก 1 ครั้งคงจะวิ่งไปถึงจุดกำบังใกล้ตัวคนๆนั้นได้พอดี

และตอนนั้นเองที่โนบิตะสังเกตเห็นว่ามีเงาอะไรบางอย่างปรากฏตัวขึ้นเบื้องหลังคนที่ยิงปืนซึ่งก็คือซอมบี้นั่นเอง

"แย่แล้ว!! มีซอมบี้อยู่ข้าง..."

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!"

ไม่ต้องสืบต่อก็รู้ว่าคนๆนั้นถูกซอมบี้งับคอจากข้างหลังไปเป็นที่เรียบร้อย

"เจ้าบ้าเอ้ย!! ไม่ยอมดูข้างหลังให้ดีซะก่อน"

 

และตอนนั้นเองโนบิตะก็เริ่มที่จะเป็นห่วงทุกคนที่เหลืออยู่ในเมืองแห่งนี้แล้ว เพราะว่าสิ่งที่ต้องระวังในเมืองนี้นอกจากซอมบี้แล้วก็คงเป็นคนบ้าที่คุมสติในสถานการณ์แบบนี้ไม่ได้ด้วย และตอนนั้นเองที่เขาคิดว่า...

"นี่ฉันจะวิ่งหลบกระสุนมาให้เหนื่อยทำไม 

ในเมื่ออีกสักพักเจ้าคนยิงมันคงจะโดนซอมบี้กัดคอตายอยู่แล้ว"

หลังจากนั้นโนบิตะจึงใช้ปืนพกยิงหัวซอมบี้ตัวนั้นเป็นการปิดฉาก

ก่อนที่จะเดินหันหลังต่อไปยังสถานีตำรวจ ซึ่งอยู่ใกล้จนกระทั่งเขาเห็นป้ายสถานีตำรวจเมือง R แล้ว

ข้างล่างเป็นคลิปสรุปเนื้อเรื่องการเล่นมินิเกมอันนี้นะ

และแล้วเขาก็เดินมาถึงหน้าประตูทางเข้าสถานีตำรวจ

"สถานีตำรวจอยู่ตรงนี้เองสินะ...."

"เอาล่ะ เข้าไปดีกว่า คุณเซย์นะคงจะตามมาสมทบทีหลังเร็วๆนี่ล่ะนะ"

โนบิตะจึงเดินเข้าไปในสถานีตำรวจ

"สถานีตำรวจเมือง R งั้นเหรอ...ที่นี่จะมีคนอยู่ไหมน้า"

แต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่เขาจะมาคิดมาก เพราะตอนนี้ทุกคนที่ติดแหง่กในโกดังกำลังรอเขาอยู่ มีอยู่ทางเดียวคือต้องเข้าไปข้างในสถานีตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือเท่านั้น หรือถ้าไม่มีคนอยู่ก็คงต้องเข้าไปเก็บของที่จำเป็นอย่างพวกอาวุธมาให้เรียบร้อย

 แต่ก่อนที่เขาจะได้เข้าไป ก็มีเสียงของเด็กสาวเรียกชื่อเขาจากทางเข้าสถานีตำรวจ เมื่อเขาหันไปมองก็พบกับเซย์นะ...

"โนบิตะคุง!!!"

แต่เขาสังเกตเห็นว่าเซย์นะมีท่าทางตื่นตระหนกเกินกว่าปกติราวกับเธอกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างเข้ามา

"คุณเซย์นะ!! มันเกิดอะไรขึ้นนะครับ ทำไมถึงได้...!!"

"โนบิตะคุง ฟังให้ดีนะ! หมาประหลาดกำลังมาที่นี่!!!"

"หมา?"

"มันเป็นหมาประหลาดที่มี 3 หัว"

"หมาประหลาด หรือพวกสุนัขซอมบี้เคลเบรอส!?"

"ไม่ใช่!! มันเป็นสัตว์ประหลาด!! เดี๋ยวค่อยอธิบายทีหลัง!! ตอนนี้....."

แต่ก่อนที่เซย์นะจะได้พูดต่อจากนั้นก็มีบางสิ่งกระโดดพุ่งเข้ามาทางด้านหลังเธอ...

"จะ....เจ้าตัวนั้นเหรอ!!?"

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป.....................
>>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 4]



เนื้อหาตอนสุดท้ายนี้จะเห็นได้ว่าฉากตอนเดินทางเข้าไปในสถานีตำรวจเมือง R คล้ายกับ RE3 เลยเนอะ ตอนที่จิล วาเลนไทน์เดินเข้าไปก่อนแล้วจู่ๆแบรด วิคเกอร์ สหายของเธอก็เดินตามเข้าไปในสภาพบาดเจ็บเหมือนกับหนีอะไรบางอย่างเข้ามา แล้วเจ้าตัวที่ว่า (เนเมซิส : Nemesis) ก็โผล่เข้ามาพอดี ดังนั้นสรุปได้ว่า
โนบิตะ รับบท จิล วาเลนไทน์
เซย์นะ รับบท แบรด วิคเกอร์
หมาสามหัว รับบท เนเมซิส

แสดงความเห็นบน Facebook!