โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 4]

ความเดิมตอนที่แล้วอ่านได้ที่ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 3]

ในขณะที่โนบิตะมุ่งหน้าเข้าสู่สถานีตำรวจ เซย์นะก็ได้เปิดประตูวิ่งตามเข้ามาด้วยท่าทีตื่นตระหนกราวกับว่าเธอกำลังหนีอะไรบางอย่างมา...และแล้วสิ่งที่เซย์นะพูดถึงก็ได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกโนบิตะ

มันคือ...ปีศาจหมา 3 หัวที่มีดวงตาที่ 3 กลางหน้าผาก อาวุธชีวภาพหรือบีโอดับเบิ้ลยู (B.O.W.) ที่อัมเบรล่าส่งมาเพื่อไล่ล่าพวกโนบิตะโดยเฉพาะ  สัตว์ร้ายกระหายเลือดที่จะติดตามไล่ล่าเป้าหมายอย่างไม่ลดละโดยไม่มีวันหยุดจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะตายไปข้าง นามของมันคือ "ทินดาลอส (Tindalos)"

เนื้อเรื่องส่วนที่ 4 : การสูญเสียครั้งใหญ่

ปีศาจหมา 3 หัว ทินดาลอสได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกโนบิตะ และมันได้หันหน้ามาทางเซย์นะ เธอคือเป้าหมายแรกของมัน

"เจ้าสัตว์ประหลาด!!!"

ปัง!!!!!

เซย์นะได้ระดมยิงปืนใส่มันแต่ทว่า...

มันสามารถกระโดดหลบกระสุนที่เธอยิงใส่มันได้อย่างว่องไว!!

"บะ บ้าน่า!! มันหลบกระสุนในระยะนี้ได้ด้วยงั้นเหรอ!!"

และในตอนที่เซย์นะกำลังตกใจในความเร็วของมันอยู่นั้น โนบิตะจึงรีบตะโกนเตือนสติเซย์นะ

"คุณเซย์นะ!!!"

ฟุ่บ!!!

ฉัวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ชั่วพริบตา เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็วิ่งผ่านหน้าเซย์นะไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับใช้กงเล็บที่แหลมคมของมันตวัดไปที่กลางลำตัวของเธอด้วย ซึ่งผลลัพธ์คือ...

เลือดจำนวนมากที่เล็ดรอดออกมาจากช่องท้องของเธอ...

"นะ...หนีไป...."

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินกว่าที่เขาจะรู้ตัว ชั่วพริบตา...ช่องท้องของเซย์นะก็ฉีกขาดออกจากกันอย่างรุนแรง เลือดสีแดงฉานพุ่งทะลักออกมาเผยให้เห็นลำไส้สีชมพูสดที่อยู่ข้างใน

"คุณเซย์นะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เซย์นะล้มลงนอนจมกองเลือดต่อหน้าต่อตาของโนบิตะ...

 

"คุณเซย์นะ....ไม่นะ....ไม่จริงใช่ไหม!!"

หลังจากที่เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นจัดการเป้าหมายแรกได้แล้ว มันก็เริ่มหันไปสนใจเป้าหมายที่ 2 ซึ่งก็คือ โนบิตะที่อยู่ใกล้ๆ โนบิตะได้สบตาที่ดุร้ายของมัน

"มันหันมาทางนี้แล้ว!"

ถ้าหากเป็นในเกมก็จะเกิดตัวเลือกขึ้นมา 2 อย่างคือ..
1) สู้กับสัตว์ประหลาดตัวนั้น
2) หนีเข้าไปในสถานีตำรวจ

ในที่สุดเรื่องก็ย้อนรอยตาม RE3 จนได้ นั่นคือ โนบิตะได้แต่มองเห็นเซย์นะถูกทินดาลอสจัดการไปต่อหน้าต่อตาโดยที่เขาไม่อาจจะช่วยอะไรได้เลย เหมือนกับจิลที่เห็นแบรดถูกเนเมซิสฆ่าตาย 
หลังจากนั้นจิลมีทางเลือก 2 ทางคือ จะต่อสู้กับเนเมซิสหรือหนีเข้าสถานีตำรวจดังคลิปข้างล่าง..

โนบิตะได้สบตากับทินดาลอส.. ดวงตาอำมหิตของมันได้กดดันทำให้โนบิตะรู้สึกถึงความกลัว..กลัวที่จะต้องถูกมันฆ่าตาย...ความรู้สึกเฉียดตายของเขากลับมาอีกครั้ง ... โนบิตะรู้ว่าเจ้าสัตว์ประหลาดที่อยู่เบื้องหน้าของเขาแข็งแกร่งเกินไป...ต้องหนี....ต้องหนีเท่างั้น ไม่งั้นคงจะต้องตายเหมือนกับเซย์นะแน่ๆ

เขาเลือกตัวเลือกที่ 2 หนี เข้าไปในสถานีตำรวจ..

แล้วทุกอย่างก็เป็นเหมือนกับคลิปข้างล่าง

เขารีบวิ่งหนีเข้าไปในประตูอย่างรวดเร็วโดยทิ้งเซย์นะที่นอนจมกองเลือดไว้เบื้องหลัง

หลังจากที่หนีเข้าประตูมาได้ เขาก็ได้ยินเสียงของคมเขี้ยวและฟันกัดกระชากร่างที่บอบบางอย่างรุนแรงเหมือนกล้ามเนื้อและอวัยวะภายในที่ถูกกัดกระชากออกมาภายนอกจนหมดและเสียงขบเคี้ยวเนื้อและเส้นเอ็นของเหยื่ออยู่เบื้องหลัง ซึ่งโนบิตะรู้ดีว่ามันเป็นเสียงของอะไร มันเป็นเสียงของเจ้าหมาสามหัวตัวนั้นกัดกินและฉีกร่างของเซย์นะออกเป็นชิ้นๆนั้นเอง แต่โนบิตะทำอะไรไม่ได้เลย...

"ขอโทษนะ...คุณเซย์นะ....ผมน่ะ...ผมน่ะ"

โนบิตะพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะเปิดประตูออกไปภายนอก...แต่มือของเขากลับสั่นไปหมด...ดวงตาอำมหิตทั้ง 9 ดวง (หัวละ 3 ตาทั้งหมด 3 หัว) ที่อยู่ในความคิดของเขาได้กดดันเขา

"ไม่ไหว...ข้างนอกมันอันตรายเกินไป...ยังออกไปไม่ได้..ฮะๆๆ"

หลังจากนั้นเสียงฉีกกระชากชิ้นเนื้อที่ดังออกมาจากข้างนอกได้เงียบหายไป พร้อมกับเสียงทุกอย่าง ทำให้เขารู้ว่า...ตอนนี้ถ้าเขาออกไป..เขาอาจจะไม่เห็นร่างของเซย์นะที่กลายเป็นอาหารของมันแล้ว หรือที่ซ้ำร้ายกว่านั้นคือการที่มันอาจจะทิ้งซากศพที่ถูกกัดเละไม่มีชิ้นดีเหลือไว้ให้ดูต่างหน้า เมื่อเขานึกถึงภาพเซย์นะในสถาพนั้นแล้ว...ทำให้เขารู้สึกเจ็บใจ เขาเริ่มโทษตัวเอง.... ทำไมเขาถึงได้ขี้ขลาดแบบนี้...

"คุณเซย์นะ...ไม่นะ.....ผมขอโทษ....ไม่นะ  ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เขาเอามือกระแทกประตูอย่างรุนแรงแต่ก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา แสดงว่ามันอาจจะหนีไปที่อื่นหลังจากที่มันจัดการเซย์นะแล้วก็ได้แล้วมันก็คงอาจจะวกกลับมาจัดการกับโนบิตะทีหลังหลังจากที่ท้องของมันย่อยชิ้นส่วนของเซย์นะเรียบร้อยแล้ว

หลังจากนั้น โนบิตะก็เริ่มทำใจได้...แล้วก็..ตั้งสติของตัวเองขึ้นมาก่อนที่มุ่งหน้าไปยังสถานีตำรวจเพียงลำพังโดยที่เก็บความรู้สึกผิดของตนไปตลอดทาง...

......

......

คิดว่าโนบิตะจะเลือกเส้นทางแบบนั้นเหรอ.....

ไม่ใช่!!!!

ถึงโนบิตะจะขี้ขลาด..!!!

แต่เมื่อเห็นเพื่อนที่กำลังจะตายอยู่เบื้องหน้า แม้ว่าจะอันตรายแค่ไหน เขาก็ไม่มีวันหนีเด็ดขาด!!!! เพราะนั่นคือตัวตนที่แท้จริงของโนบิตะ!!!

แน่นอนว่าสิ่งที่โนบิตะเลือกในตอนนั้นคือ...

สู้กับสัตว์ประหลาดตัวนั้นเพื่อที่จะช่วยเซย์นะให้ได้!!!!

  

 การต่อสู้ระหว่างโนบิตะกับหมาสามหัวทินดาลอสจึงเริ่มต้นขึ้น 

(เนื่องจากในโดจินไม่ได้เขียนฉากต่อสู้ไว้ เราเลยขอบรรยายแบบเมคๆเอาแล้วกันนะ)

 โนบิตะไม่รอช้ารีบยกปืนขึ้นแล้วยิงกระสุนใส่มันทันที

แต่ทินดาลอสสามารถกระโดดหลบกระสุนที่โนบิตะยิงมาใส่มันได้

 

โนบิตะจึงคิดในใจว่าเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ร้ายกาจไม่เบาเพราะดูท่าทางมันจะมีประสาทสัมผัสที่ไวต่อสิ่งที่เป็นอันตรายต่อมันมาก เมื่อเห็นดังนั้น เขาจึงต้องตั้งสติให้กับความแม่นยำมากขึ้น

โนบิตะกระโดดหลบการโจมตีของมันที่พุ่งเข้ามาใส่อย่างรวดเร็วพร้อมกับยิงกระสุนปืนใส่มันช่วงนั้น

ปัง!!!!

กระสุนพุ่งเข้าใส่ตรงลำตัวของมันอย่างแม่นยำไปเต็มๆ เลือดสีแดงของมันพุ่งทะลักออกมา

แต่ดูเหมือนว่ากระสุนนัดเดียวยังไม่สามารถหยุดการบุกการจู่โจมของมันเข้ามาได้แต่โนบิตะกะจังหวะเผื่อไว้แล้วจึงได้หลบไปข้างๆพร้อมกับรีโหลดกระสุนปืนใหม่เตรียมพร้อมไปด้วย

เขาวิ่งหลบมาที่บริเวณกว้างพร้อมกับเล็งยิงปืนใส่มันอีกครั้ง

ปัง!!!

แต่มันก็ยังคงวิ่งหลบกระสุนได้ได้ เขาตระหนักได้ว่า หากยิงโจมตีใส่มันตอนที่มันยังอยู่บริเวณพื้นที่โล่ง มันก็คงจะหลบกระสุนได้อีกแน่ และชั่วพริบตามันก็เร่งฝีเท้าพุ่งเข้ามาประชิดตัวเขาจากทางด้านข้าง!

 

"เฮ้ย!!!"

 โนบิตะจึงรีบกระโจนหลบไปด้านหลังอย่างไวก่อนที่จะถูกมันเล่นงานแล้วก็พบว่า...

"ซวยแล้วทางตัน!!"

โนบิตะดันถูกมันต้อนเข้ามาในมุมจนได้..ทีนี้เขาก็หมดทางหนีแล้ว...!!!  แย่ละ...

"ไม่สิ นี่แหละโอกาส"

เขาตั้งสติได้ก่อนหันกลับไปมองทางที่มันจะวิ่งเข้ามา ซึ่งพบว่าถ้ามันบุกเข้ามาตรงนี้มันก็ต้องพุ่งเข้ามาในที่แคบพอดีซึ่งแน่นอนว่ามันคงไม่มีพื้นที่วิ่งหลบกระสุนได้เช่นกัน*

"แบบนี้คงต้องวัดดวงกันล่ะนะ!!"

ใช่มันคือการวัดดวงเพราะในตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีที่ให้หลบ....โนบิตะจะสามารถยิงจัดการมันได้ก่อน หรือมันจะพุ่งเข้าขย้ำโนบิตะก่อนความเร็วเท่านั้นที่เป็นตัวตัดสิน!!

ในที่สุดมันก็พุ่งเข้ามาที่มุมอับ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่โนบิตะยกปืนพกขึ้นมาพอดี

"วัดดวงกันตรงนี้แหละ!!"

โนบิตะถอยหลังชิดกำแพงพร้อมกับลั่นไกปืน...

ปัง!!!!!!!

กระสุนปืนพกพุ่งตรงเข้าเจาะกลางศีรษะด้านหน้าของมันอย่างแม่นยำโดยที่คมเขี้ยวของมันอยู่ใกล้จนแทบจะบาดได้

กระสุนที่พุ่งเข้าไปเจาะกลางหน้าผากมันได้สร้างความเจ็บปวดรุนแรงมหาศาลทำให้มันส่งเสียงร้องออกมาพร้อมกับกระโดดหนีถอยกลับไป....

โนบิตะจึงเอาชีวิตรอดจากคมเขี้ยวของมันได้อย่างหวุดหวิด..

"ฟู่ววว...หนีไปแล้วสินะ...เกือบไปแล้ว"

*หมายเหตุ : ภาพถ่ายจากคลิปวิดีโอมันเป็นความบังเอิญที่ทำให้เราปะติดปะต่อเนื้อเรื่องได้พอดี แต่เวลาเล่นในเกมจริงไม่แนะนำให้ทำตามนะจ้ะ เพราะมันเสี่ยงเกินไป เนื่องจากทักษะการหลบกระสุนของบอสตัวนี้จะเกิดแบบสุ่มหากโจมตีในตำแหน่งที่โดนมันได้ (เหมือนเกม Ragnarok ที่มีการโจมตีใส่แล้วขึ้น Miss นั่นแหละ) ดังนั้นต่อให้อยู่ในตำแหน่งที่ยิงโดนแน่ๆก็อาจจะพลาดเป้าได้อยู่ดี แต่คนเล่นในคลิปบังเอิญเขาตอดเลือดมันจนเหลือน้อยก่อนที่จะไปจนมุมโดยไม่ได้ตั้งใจ

อันนี้คือคลิปประกอบการต่อสู้ข้างบนนะจ้ะ

และอันนี้ก็เป็นอีกคลิปหนึ่งที่คนแคสต์เขาโชว์สดโดยการสู้แบบใช้มีดเล่มเดียว เปิดตำนานมหากาพย์มีดเทพ Knife Only (แต่ไม่ No Damage นะ เพราะมันยากเกิน) ดูๆไปก็ฮาเสียงคนพากย์ดี

หลังจากที่โนบิตะขับไล่ทินดาลอสไปได้แล้ว เขาจึงมุ่งหน้ารีบไปดูอาการของเซย์นะที่ยังนอนจมกองเลือดอยู่พอดี

โนบิตะพบว่า...ร่างกายของเซย์นะสาหัสมากทั้งศีรษะแตก แถมมีเลือดออกตามร่างกายอีก และที่หนักที่สุดคงเป็นช่องท้องที่ถูกตัดขาดจนเริ่มเห็นอวัยวะภายในอย่างลำไส้สีชมพูสดด้วย..แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าเธอยังไม่ตาย เธอยังคงหายใจรวยรินอยู่

"คุณเซย์นะ!!  คุณเซย์นะ!! ทำใจดีๆไว้นะครับ!"

ถึงแม้ว่าจะไม่มีการตอบสนองกลับ แต่ว่าโนบิตะก็ไม่ยอมทอดทิ้งคนอื่นไปได้ง่ายๆ เขาจึงพยายามพยุงร่างของเซย์นะกลับเข้าไปในสถานีตำรวจ และตอนนั้นเองเขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่า เจ้าทินดาลอสที่เขาไล่มันไปกลับ ย้อนกลับมาเล่นงานพวกเขาอีกครั้ง

"ว้าก!!!"

โนบิตะจึงหยิบปืนพกกราดยิงโจมตีใส่มัน

แต่เจ้าทินดาลอสกลับหลบกระสุนที่เขายิงใส่ได้หมดเลย ดูเหมือนว่าการที่ต้องประคองร่างเซย์นะไปด้วย ทำให้ความแม่นยำในการยิงปืนของเขาตกลง

 

"มะ ไม่ได้การแน่...ต่อสู้ในสภาพแบบนี้ต้องแย่แน่ๆ"

โนบิตะกำลังประเมินสถานการณ์ว่าพวกเขาจะหนีไปถึงหน้าประตูทางเข้าทันหรือเปล่า เพราะเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้เคลื่อนที่ได้รวดเร็วมาก แถมเขาต้องคอยพยุงคนขณะหนีไปด้วยทำให้เขาไม่มีสมาธิเล็งปืนใส่มันอย่างแม่นยำแบบเมื่อตอนสู้ก่อนหน้า แต่ตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว เขาต้องพาเซย์นะวิ่งหนีเข้าไปในสถานีตำรวกให้เร็วที่สุด

โนบิตะได้เร่งฝีเท้าขึ้นอย่างเต็มที่จนในที่สุดก็ถึงประตูทางเข้าจนได้ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ทินดาลอสหันมามองแล้วดีดฝีเท้าพุ่งเข้าจู่โจมโนบิตะในทันที ทำให้โนบิตะอุทานออกมา..

"เหวอ!!!!!!!!"

และในตอนนั้นเอง สิ่งที่เขาไม่คาดคิดมาก่อนก็เกิดขึ้นเมื่อจู่ๆเซย์นะที่เกาะเขามาตลอดทางกลับผลักตัวเขาเข้าไปข้างในสถานีตำรวจ
"เอ๋...?"

ปัง!!!

ประตูสถานีตำรวจถูกปิดลงอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือของเซย์นะ

"ทำไมกันล่ะครับ คุณเซย์นะ!!?  เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะครับ!!"

และในตอนนั้นเองที่กรงเล็บบนฝ่าเท้าพุ่งเข้ากระแทกประตูเฉียดศีรษะของเซย์นะไปเพียงเล็กน้อยซึ่งมีผลทำให้กลอนของประตูพัง

เซย์นะก็ได้ชักปืนขึ้นมาใส่ทินดาลอสทำให้มันต้องกระโดดหลบกระสุนและถอยกลับไปตั้งหลักใหม่

 

และตอนนั้นเองที่โนบิตะได้ยินเสียงของเซย์นะดังผ่านเล็ดลอดมาทางประตู

"คุณโนบิตะคะ เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้น่ะ มันจะไล่ตามพวกเราไปทุกที่และจะต้องมีใครสักคนหยุดมัน ซึ่งคนๆนั้นขอให้เป็นฉันเถอะค่ะ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ฉันไม่สามารถรักษาสัญญาว่าจะไปพร้อมกับคุณได้"

โนบิตะได้ยินเสียงที่ดูเหนื่อยหอบของเซย์นะตลอดเวลาที่ผ่านมาและประหลาดใจมากที่จู่ๆเธอเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกโนบิตะคุงมาตลอดเป็นคุณโนบิตะแทน มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าจะมีอะไรเปลี่ยนไปแบบนั้น..

"คุณโนบิตะน่ะ ช่วยฉันมาเยอะพอแล้วล่ะค่ะ ต่อจากนี้ให้ฉัน..ได้ช่วยคุณบ้าง" แล้วเซย์นะก็หันปืนเล็งไปทางสัตว์ประหลาดตัวนั้น "ฉันจะเป็นคนจัดการมันเอง"

"เฮ้ย!!! เธอน่ะ อย่ามาพูดอะไรบ้าๆนะ!!"

โนบิตะพยายามเคาะประตูเรียกเซย์นะ

"เรื่องทอดทิ้งเพื่อนแบบนี้ใครจะไปยอมกันเล่า!! เราต้องไปด้วยกันสิ!!"

เขาพยายามพังประตูออกไปแต่ก็เปิดไม่ออก เขาพยายามคิดว่าจะยิงปืนเปิดประตูดีไหม แต่มันคงไม่ใช่ความคิดที่ดีเพราะเผลอๆมันจะโดนเซย์นะที่อยู่หลังประตูเข้า เขาจึงได้แต่พยายามใช้แรงทั้งหมดพังประตูทุกวิถีทางแต่มันไม่เปิดออกมาเลย

(รีบเปิดซะทีสิ คุณเซย์นะ....ผมไม่ยอมให้มันเป็นแบบนี้หรอก..ผมต้องช่วยคุณ...ผมต้องช่วยคุณให้ได้.. ได้โปรดคุณเซย์นะ..เปิดประตูที)

เซย์นะรีโหลดกระสุนพร้อมกับกราดยิงใส่ทินดาลอสอย่างต่อเนื่องแต่มันก็หลบกระสุนได้ทุกนัด  และจังหวะนั้นเองที่มันได้หลบไปอยู่ข้างรถ....

ถ้าหากยิงสิ่งที่เคลื่อนไหวไม่ได้ล่ะก็...ยิงสิ่งที่อยู่กับที่เพื่อช่วยจัดการมันแทน...

เซย์นะจึงระดมกระสุนปืนไปที่รถยนต์แทน

และในที่สุดกระสุนของเธอก็เจาะเข้าในส่วนของตัวถังน้ำมันรถ แล้วต่อมากระสุนปืนก็ได้สร้างประกายไฟก่อให้เกิดไฟลุกท่วมคันรถพร้อมกับร่างกายของสัตว์ประหลาดนั้น

ไฟที่เกิดขึ้นได้ลุกท่วมร่างของมันจนทำให้มันบาดเจ็บทรมานอย่างมหาศาลจนต้องโดดหนีออกไปอีกครั้ง และดูเหมือนว่าตอนที่มันหนีเปลวไฟก็ได้ติดไปยังรถคันอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆ และแล้วในที่สุดก็...

"ลาก่อนนะ คุณโนบิตะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง"

 ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

.... แรงระเบิดแผ่นขยายไปทั่วบริเวณแม้แต่กระจกที่ติดอยู่ตามอาคารยังแตกละเอียด


"ทำไมกัน...คุณเซย์นะ....?"

"......ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!"

จบตอนโดราเอม่อนกับโนบิตะตะลุยโลกไบโอฮาซาร์ด II

บทที่ 2 : ดำดิ่งสู่เหวลึกแห่งความสิ้นหวัง

ภาพร่างแถมท้ายตอน...

ภาพของคุณเซย์นะที่นอนตายอย่างสงบ

หน้าเปิดตอนที่ 2 ที่ตอนแรกบริเวณซ้ายขวาของทินดาลอส

กะจะวาดเป็นเสาประตู สักหน่อยแต่ดูแล้วไม่น่าเวิร์ค

ข้อมูลประจำท้ายตอน

โปรดติดตามตอนต่อไป...

========================================================

และแล้วเนื้อหาหลักของโดจินมังกะที่วาดโดยคุณ diodio ก็สิ้นสุดแค่ตรงนี้นะคะ (ความจริงยังมีต่อแต่รออีกสัก 2-3 เดือนคงจะออกมา 1 ตอน) เนื้อหาช่วงต่อไปคงจะนำเสนอในรูปแบบของบทสรุปสปอยล์ที่ได้จากเนื้อเรื่องเกมอย่างเดียวไม่มีโดจินมังกะแล้วนะค่ะ แต่ถ้าหากคุณ diodio วาดออกมาต่อเราก็จะมาตามอัพเดทให้นะคะ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามผลงานการแปลสปอยล์มาโดยตลอด

UPDATE ตอน 5 แบบเขียนนำโดจินมังกะ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 5]

ยังไงก็แล้วแต่ ตอนที่คุณ diodio วาดต่อจากนี้จะเป็นไซด์สตอรี่ในส่วนของไจแอนท์แทนลองไปอ่านก่อนได้นะคะ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban 2 [เนื้อเรื่องส่วนที่ 4.5] : Side Story - ภาคไจแอนท์ (ตอนที่ 1)

แสดงความเห็นบน Facebook!