มุ่งหน้าสู่ห้องควบคุม
ความเดิมตอนที่แล้วพวกโนบิตะจะต้องใช้ลิฟต์ส่วนกลางเพื่อมุ่งหน้าไปยังห้องควบคุมเพื่อเปิดเส้นทางหนีรถไฟฉุกเฉินที่อยู่ชั้นใต้ดิน ซึ่งพวกโนบิตะได้เปิดการทำงานของลิฟต์ส่วนกลางจากห้องเครื่องแล้วแต่ปัญหาต่อไปคือเส้นทางที่จะไปยังห้องควบคุมนั้นจะต้องฝ่าฝูงสัตว์ประหลาดอาวุธชีวภาพหลายตัว แต่ในตอนนี้พวกเขามีทางเลือกเพียงทางเดียวเท่านั้น!!!
ไจแอนท์ตัดสินใจผลักโซฟาที่นำมาคั่นประตูห้องออกไป พร้อมกับบอกให้ทุกคนเตรียมอาวุธทั้งหมดให้พร้อม ในตอนนี้พวกเขาจะทำการบุกฝ่าลุยพวกสัตว์ประหลาดและมุ่งหน้าไปยังลิฟต์ส่วนกลางกัน
เดคิสุงิบอกว่าเขาจะเป็นคนจัดการเรื่องอุปกรณ์ควบคุมในห้องควบคุมเอง จึงขอเป็นคนที่ลุยอยู่ในแนวหน้า
หลังจากที่ทุกคนพร้อมแล้วไจแอนท์จึงผลักประตูออกไปพร้อมกับบอกให้ทุกคนออกลุยทันที!!
ด้วยพลังความสามัคคีของพวกเขาสามารถฝ่าฝูงสัตว์ประหลาดและซอมบี้ได้ง่าย
ในที่สุดโนบิตะก็เห็นประตูลิฟต์ส่วนกลาง แล้ว เขากับเดคิสุงิจึงเข้าไปด้านในสุดเพื่อกดปุ่มเรียกลิฟต์ ซึ่งต้องใช้เวลาสักระยะ และให้เพื่อนๆคนอื่นช่วยกันยิงสกัดพวกสัตว์ประหลาดที่บุกเข้ามา
ในที่สุดประตูลิฟต์ก็เปิดออก...
เดคิสุงิจึงเรียกให้ทุกคนรีบวิ่งเข้ามาที่ลิฟต์ทันทีก่อนที่เขากับโนบิตะจะวิ่งเข้าลิฟต์ไป โดยหารู้ไม่ว่ามีตัวอะไรบางอย่างกำลังจ้องมองพวกเขาผ่านทางช่องระบายอากาศบนเพดานที่คั่นระหว่างพวกเขาไว้ เซย์นะสังเกตเห็นว่าตะแกรงข่องระบายอากาศร่วงลงมาเบื้องหน้าพวกเธอทำให้รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี
ตอนนั้นเองเซย์นะก็ไหวตัวทันหลังจากได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากช่องเพดาน เธอจึงกระโดดหลบไปข้างและพบว่าสัตว์ประหลาดที่มาขวางพวกเธอไว้คือเจ้าเบรนซัคเกอร์ที่โนบิตะเคยเจอที่โรงเรียนนั่นเอง โนบิตะพยายามจะออกไปช่วยแต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นว่ามีอะไรบางอย่างพุ่งเข้าใส่ผนังข้างเขา
เดคิสุงิบอกให้โนบิตะล่อมันเข้ามาในลิฟค์แล้วค่อยระดมยิงเป็นแนวเฉียง แล้วให้เพื่อนของเขาพวกเจาโจมตีเป็นแนวตรงจะดีกว่า โนบิตะได้ยินเช่นนั้นจึงทำตามที่เดคิสุงิบอก
ทั้งคู่ล่อมันตัวนึงเข้ามาในลิฟต์ก่อนที่ระดมยิงใส่มันซึ่งตอนนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงเคนจิที่ตะโกนเข้ามาว่าให้พวกเขารีบล่วงหน้าไปก่อนเลย ส่วนพวกตนจะคอยยิงต่อสู้กับพวกสัตว์ประหลาดพวกนี้เองแล้วค่อยตามไปทีหลัง
ซึ่งโนบิตะไม่เห็นด้วย ยาสุโอะจึงบอกว่าพวกเขาเอาตัวรอดได้ให้ล่วงหน้าไปคุ้มกันเดคิสุงิดีกว่าเพราะตอนนี้พวกเขาจะต้องทำเวลาให้เร็วที่สุด
แล้วประตูลิฟต์ก็ปิดลง โนบิตะกับเดคิสุงิก็จัดการเบรนซัคเกอร์ที่ล่อเข้ามาในลิฟต์ได้สำเร็จ
ในตอนนี้มีเพียงโนบิตะกับเดคิสุงิเท่านั้นที่ได้เข้ามาในลิฟต์ โนบิตะจึงพูดกับเดคิสุงิขึ้นมาว่า เราทั้งคู่จะล่วงหน้าไปก่อนเลย เพราะอย่างที่พวกเขาบอกว่าจะต้องหาทางหนีให้พวกเขาให้เร็วที่สุด จะมัวเสียเวลาอยู่ไม่ได้และอีกอย่างคือเขาเชื่อมั่นในตัวเพื่อนของเขา ทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน แต่เดคิสุงิรู้ดีว่าถึงโนบิตะจะพูดแบบนั้นแต่ในใจเขาเองก็คงเป็นห่วงเพื่อนๆไม่น้อยเลย แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
พวกเขาทั้งคู่ออกมาจากลิฟต์และมุ่งหน้าต่อไป
จนในที่สุดพวกเขาก็เดินเข้ามาในห้องๆหนึ่ง
ซึ่งลักษณะของห้องนั้นมีแคปซูลอยู่เต็มไปหมด
โนบิตะกับเดคิสุงิเองก็สงสัยว่านี่มันใช่ห้องควบคุมแน่เหรอ? ดูจากสภาพแล้วคงไม่ใช่ห้องนี้แน่นอน
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งคู่สนใจคือแคปซูลขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านในสุดของห้องนั้นเดคิสุงิเรียกให้โนบิตะมองดูสิ่งที่อยู่ข้างในแปซูล
สิ่งที่อยู่ในแคปซูลนั้นคือ....
"เจ้านี่มัน...ไทแรนท์ T-002 สุดยอดอาวุธชีวภาพที่สมบูรณ์แบบที่เกิดจากที-ไวรัส"
เดคิสุงิจำได้ว่าเจ้าสิ่งนี้คือสิ่งที่ปรากฏอยู่ในสไลด์หน้าสุดท้ายของข้อมูลพวก B.O.W. ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นตัวจริงของเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ในระยะประชิดขนาดนี้
เดคิสุงิกับโนบิตะไม่พอใจมากเกี่ยวกับเจ้าสิ่งนี้และเดคิสุงิได้บอกอย่างแน่วแน่ว่า..เขาจะไม่ยอมให้เจ้าสิ่งนี้หลุดออกมาเป็นอันขาด
แต่อยู่ตรงนี้เขาคงทำอะไรไม่ได้ จึงบอกกับโนบิตะว่าเขาจะเดินออกไปหาห้องควบคุมต่อและหาทางทำลายเจ้าสิ่งนี้ไปในเวลาเดียวกัน และขอให้โนบิตะออกไปกับเขาด้วย แต่โนบิตะกลับบอกว่า เดี๋ยวอีกสักพักเขาจะเดินตามไป ซึ่งเดคิสุงิคิดว่าบางทีโนบิตะต้องการใช้เวลาทำใจสักระยะ จึงไม่ได้บังคับก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง
"เพื่อเจ้าสิ่งนี้น่ะเหรอ...ทุกคนถึงได้..."
แต่โนบิตะหารู้ไม่ว่าการที่เขายืนอยู่ต่อหน้าไทแรนท์เป็นเวลานานนั้นทำให้เจ้าไทแรนท์ซึ่งได้ลืมตาขึ้นมาแล้วมองเห็นเป้าหมายการทำลายลางของมัน ทำให้สัญชาตญาณความดุร้ายตื่นขึ้น และพยายามพังแคปซูลออกมา หลังจากที่แคปซูลของไทแรนท์ถูกกระแทก ทำให้ระบบรักษาความปลอดภัยของห้องทำงาน ประตูทั้งหมดจึงถูกปิดลงเพื่อกักขังสุดยอดอาวุธชีวภาพที่บ้าคลั่งนี้ไปพร้อมกับโนบิตะ
และในที่สุด...
โนบิตะได้นึกถึงเหตุการณ์ที่แสนสนุกสนานกับเพื่อนเขาตลอดช่วงเวลาที่อยู่ที่เกาะ 3 วัน และเมื่อเขากลับมาเขาก็ต้องพบกับเหตุการณ์หายนะดั่งฝันร้ายที่จะติดตามเขาไปชั่วชีวิต
ไทแรนท์ T-002 ได้หลุดออกมาจากแคปซูล ห้องทั้งห้องถูกปิดตาย โนบิตะจึงต้องเผชิญหน้ากับไทแรนท์ตามลำพัง!!! ตอนนี้เขาไม่มีทางหนีอีกแล้ว!!!
โนบิตะจึงได้ชักปืนขึ้นมาพร้อมที่จะต่อสู้กับมัน....สุดยอดอาวุธชีวภาพที่ร้ายกาจที่สุด...ไทแรนท์!!
โปรดติดตามต่อในบทความถัดไป โนบิตะ VS ไทแรนท์
ที่บทความนี้ >>> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban [เนื้อเรื่องส่วนที่ 18]
ปล. เป็นอย่างที่คนเม้นคนนึงว่าไว้ว่า... โนบิตะนี่ซวยได้ตลอดศกเลยทีเดียว
สงสัยตอนลีออนเจอกับโนบิตะในภาค ID คงจะพูดแบบนี้เหมือนกับตอนเจอเจคแน่ๆเลย
"Welcome to the club"
"ขอต้อนรับเข้าสู่ชมรมคนดวงซวย"
โนบิตะก็ยังคงความซวยตลอดตามแบบฉบับดั้งเดิม(ฮา) อยู่กับเพื่อนไม่ตื่น พออยู่คนเดียวดันตื่น
ตอบลบสงสัยตอนลีออนเจอกับโนบิตะในภาค ID คงจะพูดแบบนี้เหมือนกับตอนเจอเจคแน่ๆเลย
ลบhttp://j05.img-up.net/welcome6bb5.jpg
"Welcome to the club" <<< ขอต้อนรับเข้าสู่ชมรมคนดวงซวย
ว่าจะนอนตั้งแต่ตีสามละ
ตอบลบเจอ ไบโอโดเรม่อนไป
อ่านยันเช้าครับ 555+
มันน่าสนุกขนาดนั้นเชียวรึ เหอะๆๆๆๆๆ--
ตอบลบสนุกนะครับ เราก็อ่านตอนเที่ยงคืน เกือบตีสองค่อยนอน - -"
ตอบลบสนุกมาก!! อารมณ์แบบต้องอ่านให้จบ ไม่งั้นไม่เลิก >w<
ตอบลบWelcome to the Blog
ตอบลบโอ้ววววววว