เนื้อเรื่องในบทความนี้เกิดขึ้นในเวลาเดียวกับบทความนี้ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban [เนื้อเรื่องส่วนที่ 1]
ท่านสามารถดูคลิปประกอบเนื้อเรื่องได้
การผจญภัยของชิสุกะ
วันที่ 28 เดือนกันยายน ปี 2004
ตอนที่ทุกคนกลับมาจากการเที่ยวพักผ่อนอันแสนสนุกสุดเหวี่ยง
เมื่อมาถึงบ้านของโนบิตะ พวกเพื่อนๆก็ได้บอกลาโนบิตะและขอตัวกันกลับบ้าน ซึ่งชิสุกะเองก็เช่นกัน โดยเธอบอกทิ้งท้ายไว้ว่า อย่าลืมไปทักทายคุณแม่ของโนบิตะด้วยนะ
เธอเดินลงบันไดไปสักพักก็ได้ยินเสียงโหยหวนของอะไรบางอย่าง เธออาจจะหูแว่วไปเองก็ได้
เธอได้ยินเสียงแปลกๆบางอย่างดังมาจากในครัว และเห็นแม่ของโนบิตะยืนหันหลังทำอะไรบางอย่างอยู่ในครัว ซึ่งเธอไม่ต้องการที่จะไปรบกวนคุณแม่ของโนบิตะจึงได้แต่เก็บความสงสัยไว้ก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไป (ถ้าเป็นในเกมตรงนี้จะไม่สามารถเดินไปหาแม่ของโนบิตะได้นะ)
และทันทีที่เธอ ไจแอนท์ และซูเนโอะที่มาด้วยกันออกจากบ้านของโนบิตะ พวกเขาก็พบว่าเมืองข้างนอกตอนนี้มีอะไรบางอย่างแปลกไป ซูเนโอะเป็นคนพูดทักขึ้นมาก่อนว่า พวกเธอรู้สึกแปลกๆอะไรบ้างหรือเปล่า
และตอนนั้นชิสุกะก็ได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่างซึ่งมันก็คือ..
"อะไรน่ะ เกิดไฟไหม้งั้นเหรอ!!"
ไจแอนท์พูดขึ้นมาหลังจากที่เห็นเพลิงไหม้และควันไฟตามท้องถนน อาคาร ต่างๆบริเวณที่อยู่ห่างออกไป
"เฮ้ ไจแอนท์ ทางที่อยู่ตรงนั้นมันเป็นบ้านนายไม่ใช่เหรอ"
"อย่าปากเสียนะเว้ย เจ้าซูเนโอะ!!"
และตรงนั้นเองชิสุกะก็บอกให้ดูว่าทางตรงนั้นมีคนอยู่ด้วย
ไจแอนท์จึงบอกว่ายังไงก็แล้วแต่ ไปดูกันเถอะอยู่ตรงนี้ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
ตรงนั้นมีคนคนหนึ่งกำลังก้มลงทำอะไรบางอย่างอยู่ (พวกไจแอนท์ยังไม่เห็นสภาพคนที่นอนข้างล่าง)
"เฮ้ยย นายน่ะ ทำอะไรอยู่งั้นเหรอ"
ชิสุกะก็พูดเสริมว่า รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ แต่พวกเขาอาจจะต้องการความช่วยเหลือก็ได้
ไจแอนท์ ซูเนโอะ และชิสุกะจึงเข้าไปเดินดูใกล้ๆอีก
"เฮ้ย!! เป็นอะไรไหม มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่น่ะ"
ไจแอนท์พยายามถามคนๆนั้น ขณะที่เขากำลังนั่งทำอะไรบางอย่างกับคนข้างล่างอยู่
"จะ ไจแอนท์ บางทีเขาอาจจะยุ่งอยู่ก็ได้นะ"
ซูเนโอะพูดขึ้นมา
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ดูไม่ค่อยดีเลย"
ชิสุกะถามคนๆนั้นต่อ
และในตอนนั้นเอง คนที่ก้มลงทำอะไรบางอย่างกับคนข้างล่าง ก็ค่อยๆลุกขึ้นและหันมามองพวกเขาอย่างช้าๆ
ซึ่งการกระทำของเขาทำให้พวกไจแอนท์มองเห็นสิ่งที่เหมือนกับคลิปข้างล่างนี้เป๊ะ!!
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ชิสุกะกรี๊ดร้องกับภาพสยดสยองเบื้องหน้าพร้อมกับถอยหลังออกมา
"ฮะ..เฮ้ย!!! แก...แก.. เป็นตัวอะไรกันแน่วะ!!"
"จะ จะ จะ จะ... ไจแอนท์!!!"
ซูเนโอะเองก็ตกใจกลัวจนพูดอะไรไม่ออก
และแล้วเจ้าสิ่งที่ดูเหมือนสัตว์ประหลาดนั้นก็เดินเข้ามาหาพวกเขา
ทำให้พวกไจแอนท์ ซูเนโอะ และชิสุกะ แยกกระจายไปคนละทางอย่างไว เพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยกับเจ้านี่
"คะ คนนี้ เขา..เป็นอะไรไปแล้วเนี่ย"
ชิสุกะยิ่งสงสัยหนักขึ้นเมื่อเห็นสภาพที่น่าสยดสยองและรอยเลือดที่เปรอะเต็มหน้าเจ้าสัตว์ประหลาดนั่น
และตอนนั้นเองที่ซูเนโอะได้มองเห็นว่า..มีร่างของเด็กผู้หญิงคนนึงในสภาพเละเทะจมกองเลือดเหมือนถูกกัดจนเละโดยฝีมือเจ้านั่นด้วย
ตอนนั้นเองที่ไจแอนท์บอกให้ทุกคนตั้งสติพร้อมกับให้ทุกคนรีบกลับไปบ้านของโนบิตะและขอความช่วยเหลือจากโดราเอม่อนดีกว่า!! เรื่องแบบนี้มันเกินสามัญสำนึกของพวกเขาแล้ว!
ชิสุกะจึงพูดแย้งว่า..แต่เราเดินกันมาไกลจากบ้านของโนบิตะมากแล้วนะ แล้วก็.... เธอมองไปทางซอมบี้เบื้องหน้าที่ดูเหมือนว่ามันจ้องจะเล่นงานเธอคนเดียว มันจึงพยายามเดินเข้าไปหาเธอช้าๆโดยไม่สนใจไจแอนท์กับซูเนโอะที่อยู่คนละฝั่ง
ซูเนโอะเองก็พูดขึ้นมาว่า เขาเองก็เป็นห่วงพ่อกับแม่ของเขามากกว่า
แต่ไจแอนท์บอกว่า เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลังก็ได้ แต่เรื่องนี้สำคัญกว่า ถ้าหากเจอโดราเอม่อนล่ะก็ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย!!
และตอนนั้นเองชิสุกะก็เห็นว่ามีรถบรรทุกคันนึงวิ่งมาตามถนนที่เธอวิ่งอยู่..ซึ่งดูเหมือนการขับของรถคันนั้น...... ไม่มีท่าทีว่าจะช้าลงเลย!!!!
เธอจึงตะโกนบอกให้ไจแอนท์และซูเนโอะรีบหลบไปไกลๆทันที เพราะเจ้ารถบรรทุกคันนั้นกำลังพุ่งตรงมาทางนี้แล้ว!!!!
(เหตุการณ์นี้เหมือนกับเหตุการณ์เริ่มต้นใน RE2 มาก ซึ่งถ้าใครนึกภาพไม่ออกดูคลิปข้างล่างประกอบ จะเข้าใจว่าทำไมรถบรรทุกถึงไม่เบรค)
เมื่อรถบรรทุกพุ่งชน(ซอมบี้จนเละเทะ)กับรถอีก 2 คันเบื้องหน้าพวกเขาจึงทำให้เกิดระเบิดไฟลุกท่วม ตรง 4 แยกที่พวกเขายืนอยู่จนทำให้พวกเขาไม่สามารถเดินไปหากันได้
"บ้าเอ้ย!! ไฟไหม้ขนาดนี้ก็เดินไปหากันไม่ได้น่ะเซ่!!"
ไจแอนท์ตะโกนออกมาจากทางซ้ายของถนน
"ไจแอนท์ ขืนอยู่ตรงนี้นานล่ะก็อันตรายแน่ นัดเจอกันที่อื่นก่อนเถอะ.."
ซูเนโอะพูดมาจากทางฝั่งขวาของถนน
"โรงเรียนอยู่ใกล้ที่นี่มากที่สุด ฉันคิดว่าพวกเราน่าจะไปรวมตัวกันที่นั่นดีกว่านะ"
ชิสุกะเองก็ตะโกนมาจากถนนอีกเส้นหนึ่งเช่นกัน
ไจแอนท์ได้ยินดังนั้นจึงตัดสินใจตะโกนให้ทุกคนเป็นครั้งสุดท้ายว่าให้แยกย้ายแล้วไปพบกันที่โรงเรียนเลยก็แล้วกัน และก็ขอให้ทุกคนระวังตัวด้วย พร้อมกับบอกว่า พวกโนบิตะเองก็คงจะต้องตามไปที่โรงเรียนด้วยแน่ๆ
หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงแยกย้ายและหาทางเอาตัวรอดกันเพื่อไปยังจุดนัดพบของเขาที่โรงเรียน ทางด้านชิสุกะที่ขึ้นมาที่ถนนตอนบนเพื่อมุ่งหน้าไปยังเส้นทางที่ใช้เดินไปโรงเรียนซึ่งต้องผ่านย่านการค้า
บางจุดก็ถูกปิดกั้นแถมมีไฟลุกท่วมด้วย เธอจึงบอกกับตัวเองว่าต้องระวังตัวหน่อยแล้ว
การผจญภัยของชิสุกะจึงได้เริ่มขึ้น เธอต้องเดินลัดเลาะไปตามย่านการค้าที่เต็มไปด้วยฝูงซอมบี้นับไม่ถ้วน!! ซึ่งพวกมันล้วนแต่จ้องจะเข้ามาเล่นงานเธอ แต่โชคดีที่พวกมันเดินอย่างเชื่องช้าทำให้ชิสุกะสามารถวิ่งหลบหนีจากการจับกุมของพวกมันได้
เธอวิ่งไปเรื่อยๆจนพบกับไอเท็มอะไรบางอย่าง
มันคือกระเป๋าสตางค์นั่นเอง ซึ่งเธอเก็บเอาไว้กับตัวก่อนเพราะคิดว่าอาจจะมีประโยชน์ในภาคหลัง
เธอเดินฝ่าพวกซอมบี้จนมาถึงจุดๆหนึ่งและตรงนั้นเองที่เธอพบว่าที่มุมถนนนั้น...!!! เธอได้พบกับใครคนหนึ่งที่คุ้นตา
เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ก็พบว่าคนๆนั้นคือไจแอนท์นั่นเอง ซึ่งไจแอนท์ก็ทักชิสุกะพร้อมกับบอกว่าโชคดีที่เธอปลอดภัย
ชิสุกะก็บอกว่า ทาเคชิซังเองก็ไม่เป็นไรสินะ ค่อยยังชั่ว
ชิสุกะเธอบอกว่าคนพวกนั้นมีเยอะมาก ทำเอาเธอกลัวแทบตาย
ไจแอนท์จึงถามหาซูเนโอะว่าเธอเห็นเขาบ้างหรือเปล่า
ชิสุกะส่ายหน้าพร้อมกับบอกว่าเธอก็ยังไม่เจอเขาเลย
ไจแอนท์พยายามมองในแง่ดีพร้อมกับบอกว่า บางทีเจ้าหมอนั่นอาจจะวิ่งไปถึงโรงเรียนแล้วก็ได้ รีบไปกันดีกว่า
ชิสุกะเห็นด้วยจึงเดินไปพร้อมกับไจแอนท์จนมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน และที่นั่น...
พวกเขาได้พบกับซูเนโอะที่อีกฝั่งของถนนทันที
"ซูเนโอะ" ชิสุกะเรียกชื่อเขาด้วยความดีใจ
ทำเอาไจแอนท์ประหลาดใจมากเหมือนกัน
"ซะ..ซูเนโอะ"
"จะ จะ จะ ไจแอนท์!!!!!!!!!!!!"
ซูเนโอะตะโกนแหกปากพร้อมกับวิ่งพุ่งเข้ามาหาไจแอนท์
พวกเขาทั้งคู่กระโดดกอดกันด้วยความดีใจ
"โอ้วว เพื่อนเลิฟ ดีใจจริงๆที่นายปลอดภัย"
"โชคดีจังที่ เธอไม่เป็นอะไร"
ชิสุกะพูดเสริม
"พะ..พอกันที...น่ากลัวเป็นบ้าเลย....ทั้งหมา ทั้งอีกา...พวกมันทั้งบ้า ทั้งเพี้ยนไปหมดแล้ว!!"
ดูเหมือนว่าซูเนโอะจะเจออะไรที่หนักกว่าสัตว์ประหลาดในร่างคนที่ชิสุกะเจอเสียอีก
ไจแอนท์ก็พูดด้วยความเห็นใจว่า งั้นเหรอ...ทางฉันเองก็เจอเหมือนกัน
ชิสุกะก็พูดว่า น่ากลัวจริงๆ
ในตอนนั้นเองเธอนึกขึ้นได้จึงถามว่า แล้วโนบิตะล่ะ
ซูเนโอะที่เดินไปแถวๆนั้นก็บอกว่า เขาเองก็ไม่เห็น
ไจแอนท์บอกว่าไม่เห็นด้วยเช่นกัน แต่ยังไงก็แล้วแต่ อย่างน้อยเจ้าหมอนั่นก็อยู่กับโดราเอม่อนคงไม่ต้องห่วงไปหรอก
ซูเนโอะเองก็เริ่มเห็นด้วยพร้อมกับเริ่มอิจฉานิดๆที่เจ้าโนบิตะได้อยู่กับโดราเอม่อนที่ดูพึ่งพาได้ ฝั่งพวกเขาต่างหากที่น่าเป็นห่วงมากกว่า
ทั้งสามคนจึงหันหน้ามองไปทางประตูโรงเรียน ไจแอนท์ได้พูดขึ้นมาว่า จากนี้ไปอาจจะพบอันตรายอีกมากมาย ขอให้ทุกคนเกาะกลุ่มกันไว้พร้อมกับเดินนำหน้าเข้าโรงเรียนไป
ชิสุกะก็ได้เป็นห่วงอยู่ลึกๆว่าเพื่อนของพวกเธอคงจะเป็นอะไรมากนะ ทั้งโนบิตะ ทั้งโดราเอม่อน ทั้งเดคิสุงิและคนอื่นๆ
"หวังว่าทุกคนคงจะปลอดภัยนะ"
เมื่อชิสุกะเข้าโรงเรียนไปได้ก็จบเรื่องราวของไซด์สตอรี่ที่จะนำพาพวกเธอมาพบกับพวกโนบิตะที่ห้องพยาบาลในโรงเรียนแห่งนี้ในบทความ >> โดราเอม่อนกับโนบิตะลุยไบโอฮาซาร์ด Muda ni Kaizouban [เนื้อเรื่องส่วนที่ 2]
สุดท้ายนี้ชิสุกะก็ได้เอ่ยคำพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยว่า...
"รู้สึกผิดที่ชอบคิดอะไรในแง่ร้ายออกมาในเวลานั้น แต่เธอก็ได้แต่หวังว่าเรื่องทุกอย่างจะต้องผ่านพ้นไปได้ด้วยดีแม้จะต้องเผชิญหน้ากับความสิ้นหวังแค่ไหนก็ตาม"
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น